Πως προέκυψε η συνεργασία σας; Ας ανατρέξουμε λίγο στην αρχή της γνωριμίας σας.

ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ Μετά τις εμφανίσεις τον Σεπτέμβριο στο Ηρώδειο στο αφιέρωμα στον κινηματογραφικό Χατζιδάκι και με την Κ.Ο.Α στην Θεσσαλονίκη κοιταχτήκαμε με το Vassiliko και είπαμε «Let’s do it»! Γνωριστήκαμε  σ’ ένα live στην Πάτρα το 2002, ήξερα τους Raining Pleasure και σιγά-σιγά, δειλά σχεδόν ξεκινά η συνεργασία. Συμμετέχω στο Forwards + Backwards τον δίσκο τους μ΄ένα τραγούδι και μετά κάνουμε ένα αφιέρωμα στον Μ.Χατζιδάκι  με τον David και τον Τάκη  και οι πρώτοι καλεσμένοι ήταν οι Raining Pleasure και εκεί φύτρωσε και άνθισε αυτό που λέγεται… Reflections.Ήταν μια απίστευτη αποκάλυψη όταν τους ακούσαμε για πρώτη φορά, είχαμε όλοι γοητευτεί. Λες και είχε γραφτεί για αυτούς.

VASSILIKOS Εκεί ακούστηκαν για πρώτη φορά από εμάς τα Reflections, είχαμε κάνει ένα μήνα πρόβες πριν μόνο γι’  αυτό και ήταν κάτι που για μας στην ουσία θα τελείωνε εκεί. Δεν είχαμε σκοπό να το προχωρήσουμε. Το κάναμε σαν καλεσμένοι της  Έλλης αυτό το τετραήμερο, σαν μια συμμετοχή. Σε αυτές τις παραστάσεις ήρθε ο Γιώργος Χατζιδάκις και μας είπε να το ηχογραφήσουμε. Έτσι γεννήθηκαν τα Reflections . Μετά στην ηχογράφηση συμμετείχαν και η Έλλη και ο David.

Και φτάνουμε στο σήμερα, Play λοιπόν! Ο τίτλος υποδηλώνει διάθεση για παιχνίδι;

ΕΛΛΗ ΠΑΣΠΑΛΑ  Τον τίτλο τον βρήκε ο Vassilikos. Σκεφτήκαμε με ποιους θα θέλαμε να το κάνουμε όλο αυτό και είπαμε εννοείται με τον Davidκαι με τον Τάκη και τι ωραία που θα ήταν αν μπορούσαμε να είμαστε μόνο εμείς επί σκηνής να «παίξουμε» με όλη την έννοια του όρου και ο καθένας να βγει από αυτό που κάνει συνήθως να εναλλάσσεται στα όργανα και να ανακαλύψουμε τις ανάγκες του κάθε τραγουδιού, να το δούμε πάλι από την αρχή χωρίς δεδομένες αντιλήψεις για το πώς θα παιχτεί. Και αυτό που μου αρέσει πολύ και στον Vassiliko είναι το πόσο πρόθυμος είναι να μην παιχτούν τα τραγούδια του έτσι όπως τα ξέρουμε στην δισκογραφία. Αυτό δεν το βρίσκεις εύκολα, συναντάς αντιστάσεις στους τραγουδιστές.

VASSILIKOS Το στοιχείο που προστίθεται και ορίζει αυτό το σχήμα τελικά σαν μπάντα κι όχι τραγουδιστές και μουσικοί,  είναι ότι είμαστε συνεχώς στη σκηνή και οι τέσσερις παίζοντας και δεν έχει ο καθένας το δικό του χωριστό μέρος.

Το πρόγραμμα είναι δίγλωσσο και έχει όλα αυτά που μας  χαρακτηρίζουν (διασκευές από το Vintage, Χατζιδάκι, Τσιτσάνη, Joni Mitchel, ελληνικά και ξένα που αγαπάμε και δεν έχουμε ξανατραγουδήσει  όπως το I’ve got you baby και πολλές εκπλήξεις ακόμα και για εμάς). Και δικαιολογημένα ο κόσμος θα περιμένει να δώσουμε ένα βάρος στο αγγλόφωνο τραγούδι που μας χαρακτηρίζει και μας συνδέει.

Η άνοδος της αγγλόφωνης σκηνής τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα πως σου φαίνεται;

VASSILIKOS Μου φαίνεται ωραίο, αν και ποτέ δεν με απασχολούσε ο στίχος αν θα είναι αγγλικός ή ελληνικός φτάνει κάτι να γίνεται ωραία. Δεν έχω καμιά ιδιαίτερη τάση να υποστηρίξω τις αγγλόφωνες μπάντες. Εγώ το έκανα επειδή αυτό μου βγήκε πιο φυσικά. Από εκεί και πέρα μου αρέσει να ακούω να εκφέρεται ωραία ο λόγος σε οποιαδήποτε γλώσσα.

Τα δύο τελευταία σου album είναι με διασκευές (Vintage - Sunday Cloudy Sunday). Δουλεύεις με  πρωτότυπο υλικό;

VASSILIKOS Ναι τα καινούργια  τραγούδια είναι έτοιμα και τα ηχογραφώ πλέον. Η βάση μου παραμένει στο Λονδίνο και πηγαινοέρχομαι στην Ελλάδα για εμφανίσεις. Σκέφτομαι  να επιστρέψω μόνιμα, αλλά πάλι αυτή είναι μια σκέψη που κάνω συνεχώς τα  τελευταία 11 χρόνια κι ακόμα δεν το έχω κάνει.

Εσύ Έλλη ήρθες από την Αμερική πριν αρκετά χρόνια. Σου πέρασε από το μυαλό η ιδέα να ξαναφύγεις ειδικά τα τελευταία χρόνια με την κρίση;

ΕΛΛΗ Δεν νομίζω ότι υπάρχει άνθρωπος που να μην σκέφτηκε «μήπως θα έπρεπε να φύγω…;» Από την άλλη τώρα χρειάζεται κανείς να βάλει τον καλό του εαυτό και να δουλέψει και να κάνει πράγματα.

Δισκογραφικά  εδώ και αρκετά χρόνια απέχεις…

ΕΛΛΗ Είμαι πολύ δύσκολη στην ηχογράφηση, δεν αγαπώ αυτή την διαδικασία και νιώθω δυστυχής. Δεν μου αρέσει η επανάληψη, νιώθω ότι είναι ένα αφύσικο περιβάλλον, δεν ακούς ποτέ αυτό που θα ακούσεις στο τέλος. Θαυμάζω τους ανθρώπους που μπορούν να χτίσουν και να οικοδομήσουν μια ηχογράφηση βλέπε τον Vassiliko, τον Τάκη, τον David.

Σχέδια και ιδέες υπάρχουν για ηχογράφηση: το ρεσιτάλ μας με τον Τάκη Φαραζή πιάνο-φωνή, το αφιέρωμα στην Joni Mitchell, αλλά μόλις πρέπει να μπω στο studio κάτι με φρενάρει.

Σας επηρεάζει το γεγονός ότι η δισκογραφία έχει περιοριστεί και μια ηχογράφηση βρίσκει πιο δύσκολα δρόμο να εκδοθεί;

ΕΛΛΗ Δεν το έχω σαν κριτήριο ότι δεν θα ηχογραφήσω επειδή υπάρχει αυτή η δυσκολία στην δισκογραφία αν και υπάρχουν οικονομικά εμπόδια όταν καλύπτεις μόνος σου τα έξοδα.

VASSILIKOS Εμένα ναι με επηρεάζει. Ουσιαστικά νοσταλγώ μια εποχή που δεν την έζησα, που το να κάνεις δίσκους μπορούσε να είναι επάγγελμα . Εγώ αυτή την εποχή δεν την γνώρισα αν και  στο ξεκίνημα μου ήταν καλύτερα τα πράγματα. Και υπάρχει μια πλευρά μου πέρα από το ερμηνευτικό και το συνθετικό αυτή του παραγωγού  που με περιγράφει. Μου αρέσει πάρα πολύ αυτή η διαδικασία και αυτός ο ρόλος και παλιά θα μπορούσε να είναι επάγγελμα ενώ τώρα έχει χαθεί είναι out of business.

Πως σας φαίνεται  ο τρόπος που ακούει ο κόσμος μουσική σήμερα μέσω Youtube κλπ;
VASSILIKOS  Με ξενερώνει αρκετά. Έχει υποτιμηθεί η έννοια του album με αυτό τον τρόπο ακρόασης, ακούγοντας μεμονωμένα κομμάτια και επίσης τα standar του κόσμου σε σχέση με τον ήχο είναι πολύ πιο κάτω.

ΕΛΛΗ Η μουσική παίζει πλέον ένα δεύτερο ρόλο, συνοδεύει  κάτι άλλο. Δεν είναι από μόνη της η κινητήριος δύναμη. Δηλαδή κάνεις δουλειές, οδηγείς, διαβάζεις, είσαι στο internet και ακούς… Η μουσική λαμβάνει χώρα στον χρόνο, θέλεις χρόνο για ν’ ακούσεις μουσική. Ο κόσμος όμως δεν έχει χρόνο  και έτσι χάνει την προτεραιότητα και το βάρος της . Είναι σπάνιο φαινόμενο να καθίσει κάποιος να ακούσει μουσική και τίποτα άλλο. Να πάρει ένα album και να το ακούσει ολόκληρο. Εγώ θυμάμαι τον εαυτό μου να το κάνει.

Η πολυδιάσπαση της προσοχής του κόσμου στην εποχή μας είναι μεγάλη και δύσκολα συγκεντρώνεται κανείς, παίζει και αυτό ρόλο;

ΕΛΛΗ Είναι πολλά πράγματα, δες και στο ραδιόφωνο αν ένα τραγούδι έχει διάρκεια πάνω από 3 λεπτά δεν θα το παίξουν κι ας είναι το αριστούργημα κι ας το αγαπάει ο παραγωγός  θα το ακούσει σπίτι του. Κι αυτό γίνεται αλυσίδα, βλέπει μια εταιρεία τι ζητάει ο κόσμος ή τι ζητάνε τα ραδιόφωνα και λειτουργεί έτσι. Και στο ραδιόφωνο τα πράγματα είναι πολύ κλειστά πλέον, υπάρχει playlist στα περισσότερα.

VASSILIKOS Αυτό ισχύει αλλά πάλι διεθνώς τα πράγματα αλλάζουν.  Θα σου φέρω το παράδειγμα της Beyonce η οποία κατά την γνώμη μου είναι τεράστια και σε δημοτικότητα και σε ποιότητα. Τελευταία έβγαλε ένα album μόνο στο i-Tunes χωρίς καμία προαναγγελία ξαφνικά ένα βράδυ στις 23.30 το βράδυ κυκλοφόρησε το νέο της album, αυτό τάραξε πολύ τα νερά σαν ένας πολύ διαφορετικός τρόπος προώθησης. Βέβαια έχει την δύναμη  να το κάνει καθώς απευθύνεται σε ένα πολύ μεγάλο κοινό. Για εμάς δεν είναι το ίδιο. Σίγουρα πρέπει να στηριχτούμε από τα μέσα κι από ανθρώπους. Η δύναμη του διαδικτύου είναι μεγάλη στις μέρες μας, ο ακροατής βρίσκει συχνά μόνος του αυτό που του αρέσει χωρίς διαμεσολαβητές.

ΕΛΛΗ Είναι ασύλληπτο το τι μπορεί ακούσει κανείς, και  πόσα πράγματα φαντάζομαι είναι αριστουργήματα και ίσως δεν τα ακούσω ποτέ γιατί υπάρχει τέτοια πληθώρα. Κι από την μια είναι ωραίο αυτό που κάποιος πολύ ταλαντούχος μπορεί να βγει από το πουθενά αλλά μπορεί και να χαθεί, είναι και λίγο τυχαίο.

VASSILIKOS  Έχει μικρύνει αρκετά η απόσταση μεταξύ δημιουργού και ακροατή . Τώρα αν μπορείς βγάζεις και δίσκο μόνος σου και γίνεσαι ό,τι θέλεις. Χτίζονται πιο δύσκολα οι καλλιτέχνες-μύθοι πια και αυτό για μένα είναι κάτι καλό. Έχω περάσει από αυτήν την φάση σαν έφηβος, αλλά το βρίσκω υπερβολή. Και πλέον οι καλλιτέχνες  περνάνε στα μάτια του κόσμου σαν πολύ πιο γήινες και απλές οντότητες. Τώρα πια ο καλλιτέχνης μπορεί να μιλήσει άμεσα μέσω διαδικτύου στο κοινό του.

Τα social  media τα χρησιμοποιείτε; Λειτουργούν κάποιες φορές απομυθοποιητικά; Κάποιοι εκτίθενται γράφοντας…

ΕΛΛΗ Εγώ καθόλου. Πρέπει να έχεις  την εξυπνάδα για να μην  μιλήσεις και δεν είναι όλοι για όλα.

Κάποιος είναι πολύ ωραίος  τραγουδιστής αλλά δεν σημαίνει ότι έχει άποψη για το κοινωνικό γίγνεσθαι  και πρέπει να τον ακούσουμε.

Δεν χρειάζεται να έχει κατακτήσει κάποιον άλλο ρόλο αλλά τουλάχιστον να χειρίζεται τον λόγο.

VASSILIKOS Εγώ τα απαραίτητα. Είναι  πολύ συχνό να διαβάζεις ο τάδε γράφει για τις πολιτικές εξελίξεις και γίνεται θέμα, ενώ δεν είναι ούτε δημοσιογράφος ,ούτε κοινωνικός αναλυτής. Υπάρχει και αυτό το απλό ότι απλά κάποιος δεν το’ χει.

Εσείς θα θέλατε ως καλλιτέχνες να πάρετε θέση στην πολιτική ζωή και στα δρώμενα;

VASSILIKOS Εγώ όχι.
ΕΛΛΗ Για κάποια θέματα που θεωρώ ότι έχω διαμορφώσει μια άποψη ναι θα το έκανα αλλά όχι να βγαίνω κάθε λίγο να μιλάω.

Πολλοί καλλιτέχνες τα τελευταία χρόνια θεώρησαν «υποχρέωση» τους να πάρουν θέση υπέρ ή κατά.

VASSILIKOS Ή και βρήκαν μια ευκαιρία ν’ ακουστούν . Από κάποιους έγινε και για αυτό το λόγο.

Ο Τάκης  Φαραζής  παρεμβαίνει στην κουβέντα:
Το θέμα νομίζω είναι η συνέπεια της στάσης σου στον χώρο σου, όχι τι απόψεις έχεις. Αν αυτά που υποστηρίζει σε πολιτικό επίπεδο τα εφαρμόζει σένα μεγάλο βαθμό πιστεύω ότι είναι σεβαστή η γνώμη του. Όλοι κρινόμαστε σε σχέση με την στάση μας σε αυτό που κάνουμε. Εκεί έχει χαθεί λίγο το παιχνίδι, όταν τελικά κρινόμαστε από τι θέση παίρνουμε στα πολιτικά και δεν έχουμε συνέπεια σε αυτό που κάνουμε, εκεί στην εποχή μας υπάρχει ένα ξέπλυμα μέσω των δηλώσεων.

VASSILKOS Αυτό που λέει ο Τάκης είναι η πραγματική πολιτική στάση. Και είναι αρκετά ελληνικό φαινόμενο όλο αυτό που συζητάμε. Στην Αγγλία και στην Γερμανία  που έχω ζήσει είναι λίγο πιο καλά τοποθετημένα τα πράγματα ,δεν υπάρχει  αυτό το να βγαίνει ένας καλλιτέχνης και να τοποθετείται πολιτικά ,όχι γιατί δεν έχει άποψη αλλά γιατί συγκεντρώνεται πιο πολύ στο καλλιτεχνικό του έργο.

Δεν υπάρχει αυτό το μπέρδεμα, αυτή η ξερολίαση. Τα καλύτερα παραδείγματα γενικά δίνονται στην πράξη κι όχι σε λόγια.

Οι εμφανίσεις αυτές που ξεκινάνε αυτό το Σάββατο 28/2 στον Σταυρό του Νότου plus θα έχουν συνέχεια; Και τελικά με τι θα θέλατε να φεύγει ο κόσμος από τις παραστάσεις σας και τι να έχετε εισπράξει εσείς;

VASSILIKOS Ναι θα έχει συνέχεια στο Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης στις 20/3 και μετά σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας και στην Κύπρο. Όλο αυτό που γίνεται που ετοιμάζουμε είναι τόσο αβίαστο, αναβλύζει δημιουργικότητα και είναι τόσο ευχάριστο που θέλουμε να συνεχιστεί. Τι άλλο θέλουμε από την ζωή μας εξάλλου. Και να έχει ο κόσμος που θα μας δει ευχαριστηθεί μουσική, ήχο και τραγούδι και να νιώθει ότι είδε κάτι που δεν το βλέπει κάθε μέρα. Να μην νιώσουν για δύο ώρες την ανάγκη να μιλήσουν και να ξεχάσουν  λίγο το κινητό του.

ΕΛΛΗ «Play some more and play with us!» Και ότι πραγματικά μπήκαμε στην ουσία του κάθε τραγουδιού και τιμήσαμε τα τραγούδια και τον κόσμο που θα έρθει και τους θέλουμε συμμέτοχους.

ΤΑΚΗΣ ΦΑΡΑΖΗΣ: Να νιώσουν ότι αυτό που κάνουμε δεν έχει να κάνει με ρόλους κι ότι ζήσανε κάτι που η παρουσία τους το διαμόρφωσε και δεν είναι συμβατικό. Να υπάρχει μια άλλου είδους ροή ενέργειας.

Παρών στη συζήτησή μας ήταν και ο David Lynch που είπε κλείνοντας:
Αυτό το πρόγραμμα δεν ξεκινάει από το ότι θέλουμε να διαφέρουμε αλλά από τις δικές μας φυσικές ανάγκες. Δεν με νοιάζει τόσο το διαφορετικό εμένα αλλά να νιώσω ότι είναι κάτι που το ζήσανε. Εγώ όταν  φεύγω από μια συναυλία , θέλω να νιώθω ωραία μέσα μου ότι εγώ είμαι καλύτερα, ότι υπάρχει μια απλή αλήθεια στο περιβάλλον κι αυτό με βρήκε και έμενα και έπιασε τόπο και θα μου μείνει αυτή η αίσθηση.