Πάνε κιόλας 20 χρόνια από όταν ο Δημήτρης Υφαντής με την παρότρυνση και την υποστήριξη του Νίκου Σιδηροκαστρίτη, του Haig Yazdjian και της Δήμητρας Γαλάνη μας παρέδωσε το “Καίγομαι και Σιγολιώνω”, ένα από τα πιο ομορφότερα τραγούδια του Ηπειρώτικου ρεπερτορίου, που όμως ακούγονταν (τότε) σπάνια στα πανηγύρια της Απείρου Γης. Από εκείνη την ειδική έκδοση (αρχικά για τη Διεθνή Αμνηστία και σε προσωπικό δίσκο αργότερα) κι έπειτα το “Καίγομαι και Σιγολιώνω” βασισμένο στην ερμηνεία του Υφαντή έγινε από τα πιο αναγνωρίσιμα ηπειρώτικα τραγούδια. Παίχτηκε παντού και το είπαν οι πάντες. 

 

Στις δύο αυτές δεκαετίες, ο ίδιος ο τραγουδιστής, μουσικός και τραγουδοποιός επανερχόταν σποραδικά στο ρεπερτόριο της ιδιαίτερης πατρίδας του (κατάγεται από το χωριό Βροντισμένη του Πωγωνίου), είτε δισκογραφικά, είτε (πολύ περισσότερο) στις συναυλίες του. Οι διάφορες συνεργασίες καθόριζαν και το ύφος των τραγουδιών που ερμήνευε ή δημουργούσε, ειδικά την περίοδο που πέρασε με την Ερωφίλη και τον Νίκο Κουρουπάκη ως “Τρίφωνο”. Η προσωπική πορεία που χαράσσει τα τελευταία χρόνια, ωστόσο, και πολύ περισσότερο η επιστροφή του για μόνιμη εγκατάσταση στην Ήπειρο, έδωσαν στον Δημήτρη Υφαντή το έναυσμα που ίσως χρειαζόταν για να αφουγκραστεί εγκύτερα την ηπειρώτικη μουσική και τα τραγούδια της, με αποτέλεσμα πριν από λίγο καιρό να παραδώσει μία εξαιρετικής μουσικής ομορφιάς και ευαισθησίας εκδοχή του “Σ’ αφήνω την καλονυχτιά” (τραγούδι που ακούγεται κυρίως στο Ζαγόρι), ενώ όπως αποκάλυψε ο ίδιος στο “Παραδούναι και Λαβείν” βρίσκεται στα σκαριά ένας διπλός δίσκος μόνο με ηπειρώτικα τραγούδια τα οποία “είναι τα πιο εύχρηστα στα γλέντια μας και θα είναι πιο προσιτά ακόμη σε όσους δεν κατάγονται από την Ήπειρο”.

 

Η αλήθεια είναι πως στη γη της πεντατονίας μπορεί κανείς να συναντήσει πολλά και διαφορετικά ιδιώματα, σε απόσταση μόλις λίγων χιλιομέτρων και αυτό έχει τη βάση του τόσο στην πληθώρα σπουδαίων μουσικών και τραγουδιστών του παρελθόντος, στην ευρεία κοινωνική χρήση της ντόπιας μουσικής, όσο και στο δύσβατο (μέχρι πρότινος) της περιοχής, γεγονός που οδηγούσε εκ των πραγμάτων σε μια από - μόνωση των ιδιωμάτων αυτών. Αυτές οι μουσικές διαφορές ωστόσο, διατηρούν πάντα μία συγγένεια μεταξύ τους, που βασίζεται στην πεντατονία ή στη θεματική των στίχων, που ορίζουν σαφώς την περιφέρεια της Ηπείρου και τις κοινωνικές / ανθρωπολογικές αναφορές της. 

 

“Για πρώτη φορά, τα δύο τελευταία χρόνια, προσπαθώ να τραγουδήσω και να μελετήσω σοβαρά την ηπειρώτικη μουσική, να πω αυτά τα τραγούδια με τον τρόπο μου και όσο τα γνωρίζω, μου φανερώνουν κι άλλα χρώματα, καθώς και προοπτικές που μπορούμε να τα αντιληφθούμε, ώστε να τα γνωρίσουμε και στον κόσμο. Τώρα ετοιμάζω, επίσης, το “Ξύπνα Περδικομάτα μου”, ένα τραγούδι που πολλοί το έχουν στη συνείδησή τους κάπως διαφορετικά, αλλά μπορούν να το γνωρίσουν πλέον και οι μη Ηπειρώτες”, σημειώνει ο Δημήτρης Υφαντής και συμπληρώνει ειδικότερα σε ό,τι αφορά την διασκευή του “Σ’ αφήνω την καλονυχτιά”…

 

“Το τραγούδι αυτό δεν το ήξερα, αλλά το έμαθα όταν πριν από λίγα χρόνια κάναμε ένα αφιέρωμα για τον Πετρολούκα Χαλκιά, στο Μέγαρο Μουσικής. Έψαξα περισσότερο και το βρήκα σε διάφορες ερμηνείες. Είναι ένα τραγούδι που ακούγεται κυρίως στο Ζαγόρι και δεν είμαι καν σίγουρος πως είναι αμιγώς ηπειρώτικο, ωστόσο έγινε σίγουρα με τα χρόνια. Όταν πρωτοπαρουσίασα το τραγούδι αυτό με τον δικό μου τρόπο, ο κόσμος μου έδειξε θερμή ανταπόκριση και ουσιαστικά με παρότρυνε να το ετοιμάσω. Όλο αυτό είναι, πάντως και το νόημα της παράδοσης. Να ανα - καλύπτεις την ίδια ουσία με πολλούς τρόπους…”

 

Η ιδέα της διασκευής στο “Σ’ αφήνω την καλονυχτιά” ανήκει στον Δημήτρη Υφαντή, ενώ η ενορχήστρωση έγινε από τον ίδιο και τον Παναγιώτη Βούλγαρη.

 

Έπαιξαν οι μουσικοί Παναγιώτης Βούλγαρης (πιάνο, πλήκτρα), Νίκος Τάσσης (κλαρίνο), Κώστας Γκλίναβος (τύμπανα), Θύμιος Σφαιρόπουλος (ηλεκτρικό μπάσο), Δημήτρης Υφαντής (κιθάρες). Φωνητικά: Γεωργία Βακάλη - Μυρτώ Βάσου - Παναγιώτης Βούλγαρης, ηχοληψία: Πάνος Παπακώστας (studio Noisy Land) και μίξη: Κώστας Παρίσης (Studio Praxis).