Η πρωτοβουλία αυτής της συνάντησης προέκυψε έπειτα από πρόταση του φίλου του, Θανάση ή αλλιώς Τiny Jackal, ο οποίος κατάφερε να πραγματοποιήσει το μεγαλύτερο όνειρο του Παύλου και ταυτόχρονα να συγκεντρώσει σύσσωμο το ελληνικό hip-hop & low bap ακόμα κι υπό αυτές τις συνθήκες. B.D. Foxmoor, Νικήτας Κλιντ, ο Μετζέλος και ο Πρύτανης από τα Ημισκούμπρια, Τοτέμ, 12ος Πίθηκος, Ευθύμης, Εισβολέας, και πολλοί άλλοι βρέθηκαν για πρώτη φορά όλοι μαζί σε ένα κοινό πάνελ.

Οι ομιλητές, φίλοι και συνεργάτες του, εστίασαν κυρίως στον άνθρωπο Παύλο. Στα όνειρά του, τις αγωνίες του και τις δράσεις του. Όπως ειπώθηκε ήταν επιθυμία και της οικογένειας του Παύλου, η πραγματοποίηση αυτής της συνέντευξης τύπου προκειμένου να πάψουν τα media να αναπαράγουν στοιχεία και υποθετικούς χαρακτηρισμούς για την προσωπικότητα του παιδιού τους.

«Ήταν άνθρωπος της μουσικής, της τέχνης, είχε όνειρα και σχέδια που είναι πανέμορφα και γι’ αυτά ήρθα να σας μιλήσω εγώ. Ήρθα να σας πω τι ήταν ο Παύλος(…) Ο Παύλος δεν ήταν ούτε δεξιός, ούτε αριστερός, ήταν ελεύθερο πνεύμα, ελεύθερη καρδιά, ελεύθερο μυαλό κι αυτό εξέφραζε μέσα από τα τραγούδια του».Tiny Jackal

«Όταν βρεθήκαμε κάποια στιγμή σε μία πορεία και σημειώθηκαν επεισόδια εκείνος είπε πάμε να βρούμε έναν κουλουρά, να τους πετάξουμε σουσάμια από κανέναν κουλουρά και να πέσουν τα περιστέρια πάνω τους!(…)Ένα από τα μεγάλα του όνειρα του Παύλου ήταν να φτιάξει ένα ίδρυμα για αστέγους και να παρέχει δωρεάν μαθήματα σε ανθρώπους με οικονομικά προβλήματα», συμπλήρωσε ο ίδιος.

Η χθεσινή συνάντηση ήταν ιστορικής σημασίας για τη χιπ χοπ σκηνή. Όπως όμως ανέφερε ο Μυτακίδης «Το μοναδικό γεγονός που θα μπορούσε να μας φέρει κοντά ήταν ο θάνατος του Παύλου». Ακόμα και υπό αυτές τις συνθήκες ίσως δίνεται τώρα μία μεγάλη ευκαιρία σε αυτήν τη μουσική σκηνή της χώρας να κινηθεί διαφορετικά μέσα στα πράγματα. Οι περισσότεροι από τους παρευρισκομένους ίσως να περίμεναν και κάποια είδηση συνεργασίας, ωστόσο κι οι παρόντες ανέφεραν πως υπάρχουν πολλές σκέψεις, αλλά όλα είναι πολύ πρόσφατα και ανώριμα τα πράγματα για τέτοιες κουβέντες.

Σε πρώτη φάση αναφέρθηκαν σε μελλοντική προσπάθεια υλοποίησης ενός κοινού τραγουδιού ή ενός φεστιβάλ με καλλιτέχνες από το εξωτερικό, γεγονός που –όπως σημείωσαν- προϋποθέτει υπέρβαση και υποχωρήσεις από όλους λόγω της διαφορετικότητας του καθενός. Επιπλέον σημείωσαν πως ίσως αυτή η κίνηση να στέλνει κι ένα μήνυμα, ένα μάθημα προς την αριστερά της χώρας μας. Ο καθένας έδωσε τη δική του τοποθέτηση. Σε μία οικεία αλλά ταυτόχρονα αμήχανη ατμόσφαιρα, λόγω της παρουσίας όλων αυτών των προσώπων στον ίδιο χώρο. Ωστόσο το μήνυμα ήταν ειρήνη και αδελφοσύνη όσα και αν τους διαφοροποιούν.

«Τελικά σε μία hip-hop σκηνή χωρούσαμε όλοι, τα εγώ μας δεν χωρούσαν» Ευθύμης.

«Η μουσική είναι μία παγκόσμια γλώσσα και το hip-hop μία διάλεκτος. Είναι όνειρο όλων να κάνουμε κάτι στην Ελλάδα έστω και για μία μέρα. Σήμερα βιώνουμε ένα κομμάτι πραγματοποιημένης ουτοπίας…» Νικήτας Κλιντ

«Έλεγα κάποτε σε ένα φίλο μου πως πρέπει να μαζέψουμε τους πάντες και να φτιάξουμε κάτι για τον κόσμο. Κι εκείνος μου απάντησε πως θα γελάνε οι πέτρες ρε. Να όμως που σήμερα αφήνουμε κάτω τις πέτρες να γελάνε και δεν τις πετάμε ο ένας στον άλλο». 12ος Πίθηκος

Το κλίμα μέσα στον χώρο ήταν έντονο, με συνθήματα να διακόπτουν τη ροή της συζήτησης. Η σκέψη του Παύλου Φύσσα και η ψυχραιμία των ομιλητών επανέφερε όμως ξανά την ροή της κουβέντας. Το θέμα αυτό δεν μπορεί να εξαντληθεί ούτε μέσα σε δυόμιση ώρες συνέντευξης τύπου, ούτε μέσα σε μερικές γραμμές. Το ζήτημα είναι κοινωνικό, πολιτικό, είναι ζήτημα παιδείας, είναι πολιτιστικό(;). Η μεγάλη διεκδίκηση και κοινή πεποίθηση όλων ήταν η εύρεση ειρηνικών τρόπων αντιμετώπισης του Φασισμού και του Ναζισμού. Όπως σχολιάστηκε από έναν ακροατή δεν είναι καθόλου τυχαίο ή αθώο το να βλέπεις παιδιά δημοτικού να εντάσσουν στην καθημερινότητα τους παιχνίδια βίας, μοιράζοντας τους ρόλους του αριστερού και του δεξιού. Όλοι συμφώνησαν και τόνισαν πως στην παρούσα φάση χρειαζόμαστε φως και όχι σκοτάδι.

«Άμα φύγει κι άλλος, τσάμπα έφυγε ο Παύλος» Τiny Jackal.

Το χτύπημα, η ενεργοποίηση και η άμυνα της κοινωνίας απέναντι σε φασιστικά μορφώματα πρέπει να ξεκινήσει από τα πρώιμα στάδια της παιδείας, να είναι προϊόν ώριμης σκέψης αποτρέποντας όσους τυχόν πλάθουν με το μυαλό τους σενάρια αντιποίνων. Να χτυπηθεί το πρόβλημα από τη ρίζα. 

«Ο μεγαλύτερος φασίστας είναι ο ίδιος μας ο εγωισμός. Εκεί έξω κάποιοι διψάνε για την αντεκδίκηση. Εμείς όμως συνιστάμε τη ψυχραιμία. Εμείς είμαστε πολύ καλύτεροι ψυχικά, εμείς αγαπάμε. Θέλουμε ακόμα κι αυτοί που σκοτώσανε κάποιον να πάρουνε φως, να πάρουνε αγάπη(…) Η ανθρωπιά είναι μέσα μας». Εισβολέας

«Το ζητούμενο δεν είναι η διάλυση της Χρυσής Αυγής. Το ζητούμενο είναι να ξεριζωθεί ο φασίστας από την ελληνική κοινωνία, ο καθένας ξεκινώντας από τον εαυτό του. Χρειάζεται κοινωνικός αγώνας φωτισμού, όχι χουλιγκανισμός». Ευθύμης

Όλοι συμφώνησαν σε κάτι βασικό. Ο Παύλος ήταν κατά της βίας, δεν άνηκε κομματικά σε κανέναν, μιλούσε με όλους και προσπαθούσε να λύνει τα όποια προβλήματα, τις όποιες διαφορές συζητώντας. Μόνο. Έψαχνε για την ανθρωπιά και αναζητούσε ήρεμες και ειρηνικές λύσεις.

«Ο Παύλος έκατσε να μιλήσει με 60 άτομα που είχαν όπλα. Έκατσε εκεί για να γλιτώσουν οι υπόλοιποι. Εγώ θα είχα φύγει. Όλοι έχουμε ευθύνη. Φασισμός είναι η επιβολή του λόγου και του εγωισμού και αυτό πρέπει να τελειώσει». Θηρίο

«Όποιος έχει κοινωνική συνείδηση ένοιωσε τη μαχαιριά στο πετσί του». Οδυσσέας (Razzastarr)

Η συζήτηση στο πλαίσιο ενός τέτοιου γεγονότος ήταν αδύνατο να είναι συνειρμική ή με απόλυτα φυσική ροή. Ξέφευγε κατά διαστήματα, αλλά επέστρεφε πάλι στο θέμα, στον Παύλο. «Είμαστε ακόμα στην περίοδο του πόνου, μην περιμένετε λοιπόν πολύ συγκροτημένα τα πράγματα στο κεφάλι μας. Συγχωρέστε μας αν δεν μπορούμε να σας δώσουμε το καλύτερο από μας, για το καλό της συζήτησης ή για το καλό της κοινωνίας. Μιλάμε εν βρασμώ». B.D. Foxmoor

Εξάλλου πέρα από τις κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις αυτού του θέματος την Τρίτη συνέβη κάτι ξεχωριστό. Εκπρόσωποι της χιπ χοπ σκηνής, καλλιτέχνες που είχαν να μιλήσουν χρόνια συναντήθηκαν και κάθισαν στο ίδιο τραπέζι, κάνοντας μία καλή αρχή. Το όνειρο του Παύλου ήταν να δει όλους αυτούς σε μία ενιαία σκηνή και χθες συνέβη ένα βήμα προς εκείνη την κατεύθυνση.