Όταν είσαι από τους πρωταγωνιστές ενός από τα πλέον επιδραστικά jazz σχήματα της τελευταίας 20ετίας στην ευρωπαϊκή σκηνή, τότε μάλλον τα επόμενα βήματα πρέπει να σχεδιάζονται με περίσσεια προσοχή. Κι όταν αυτό το σχήμα ήταν οι e.s.t. η κληρονομιά είναι ταυτόχρονα ευχή και κατάρα.
Στην περίπτωση του Σουηδού Magnus Ostrom η συνέχεια, μετά από την αναγκαστική διάλυση του Esbjorn Svensson Trio όταν ο ηγήτοράς του σκοτώθηκε το 2008, ήταν ένα στοίχημα που φαίνεται να το κερδίζει σε κάθε πολυαναμενόμενη κυκλοφορία του. Δεύτερο προσωπικό άλμπουμ για τον Σουηδό ντραμίστα μετά το «Τhread of Life» του 2011 και ήδη αποκρυσταλλώνεται ο προσωπικός πιά ήχος του Ostrom κουβαλώντας από τη μία τα όπλα του παρελθόντος και δημιουργώντας το δικό του λεξιλόγιο από την άλλη.
Αν στο πρώτο φαινόταν καθαρά η ουρά των e.s.t. και όλες οι μουσικές αναφορές του συνθέτη, ξεχειλίζοντας από θρήνο και ψάχνοντας χαραμάδες (κυρίως από τη jazz-rock-fusion φαρέτρα) ελπίδας, στο «Searching for Jupiter» όλα τα κομμάτια υπηρετούν μια κοινή λογική αισιοδοξίας με τον επικό τόνο να προσπαθεί να επιβληθεί, δικαιώνοντας και τον τίτλο του άλμπουμ. Πιο συνεκτικό και ομοιογενές το δεύτερο αυτό πόνημα μοιάζει να αποδεσμεύεται ακόμη περισσότερο από τον θρύλο των e.s.t και να δίνει στον ακροατή μια πιο στέρεα βάση για το πώς σκέφτεται να κινηθεί στο μέλλον ο δημιουργός του.
Συνοδοιπόροι στο κουαρτέτο οι συμπατριώτες του Thobias Gabrielson (ηλεκτρικό και μπάσσο σύνθι), Αndreas Hourdakis (κιθάρα, μπάντζο) και Daniel Karlsson (πιάνο, κήμπορντς) δένουν εξαιρετικά και χωρίς ιδιαίτερα αυτοσχεδιαστικά μέρη αφού οι μελωδικές γραμμές κυριαρχούν, καταφέρνουν να δυναμώνουν τη φωνή τους όπου η σύνθεση το απαιτεί. Άλμπουμ που ακούγεται ευχάριστα και από τους φίλους των Pink Floyd, της ηλεκτρόνικα και άμπιεντ που δεν αρέσκονται σε μονοδιάστατες φόρμες!!