Αν το 2013 φαίνεται αναιμικό στις ηχηρές κυκλοφορίες του, ο δίσκος αυτός είναι ένα από τα δισκογραφικά διαμάντια για τα οποία θα μλάμε και κυρίως θα ακούμε για πολλά χρόνια.
Από το 2007 ο Τζαμαϊκανός Winston McAnnuf και ο Γάλλος παραγωγός και ακκορντεονίστας Fixi έκαναν μια πρώτη προσέγγιση με το Paris Rockin’ το οποίο πούλησε 20 χιλιάδες αντίτυπα και δημιούργησε ένα καλό κλίμα σε δημιουργούς και κοινό. Η μαγιά εκείνη δεν έμελλε να αφεθεί στην τύχη του χρόνου. Έξι χρόνια αργότερα το φλερτ γίνεται καλλιτεχνικό δίδυμο και μια Νέα Αρχή ξεκινά με το A New Day. Ένας φωτεινός δίσκος που παντρεύει τη reggae με το γαλλικό chanson και το afrobeat, ενώ δε λείπει η soul, το blues και η maloya. Με πολιτικά και κοινωνικά μηνύματα η συνεργασία αυτή έχει ως αυτοσκοπό σχεδόν να ανθίσει ένας νέος ήχος από το πάντρεμα αυτών των ειδών από δύο μουσικούς εκ διαμέτρου αντίθετους στους μέχρι τώρα μουσικούς τους προσανατολισμούς βλέποντας και απολαμβάνοντας το τελικό αποτέλεσμα με αισιοδοξία και κρυφή υπερηφάνεια.
Πότε ρυθμικοί, πότε μελαγχολικοί και πάντα ταξιδιάρικοι οι McAnnuf και Fixi θέλουν να φυτέψουν το δικό τους δάσος αγάπης και το πρώτο δέντρο είναι το A New Day. Μαζί τους ο συνθέτης και ντράμερ του Fela Kuti, Tony Allen, o –M-, οι Olivier Avaste of Lindigo (μια νέα μπάντα maloya, πολύ δημοφιλής στην Ρεϊνιόν της οποίας το τελευταίο άλμπουμ είναι σε παραγωγή του Fixi), o Cyril Atef στα κρουστά κ.α. ενώ στη παραγωγή βρίσκουμε τον Olivier Lude (Vanessa Paradis, -M-). «Ο Sam Cooke και ο Al Green ήταν ήρωες στη Τζαμάικα και αυτός ο δίσκος είναι μια αντανάκλαση αυτού του γεγονότος» ομολογεί ο 55χρονος McAnnuf, o οποίος μετά το χαμό του γιού του μετά από ανταλλαγή πυροβολισμών στη Τζαμάικα το 2012 ξαναβρίσκει μέσα από τις στάχτες τον εαυτό του και μας δίνει τη φωτεινή μουσική του πλευρά απλόχερα και προπάντων ανοιχτόκαρδα. Ένας δίσκος που πάει κατ’ ευθείαν για υποψηφιότητα Grammy, αν και το βραβείο το έχουν δώσει από τώρα οι φανατικοί ακροατές του!