Θα περίμενε κανείς σε μια χώρα όπως η Ελλάδα με μεγάλη μουσική παράδοση, τα μουσικά σχολεία να περνούν ημέρες «κρασιού και ρόδων». Και όμως παρότι φέτος συμπλήρωσαν 22 χρόνια λειτουργίας εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν μία σειρά προβλημάτων. Στα μέσα του Οκτώβρη το υπουργείο παιδείας ανακοίνωσε την πρόσληψη αναπληρωτών εκπαιδευτικών για τις ειδικότητες μαθημάτων Γενικής Παιδείας καθώς και την πρόσληψη εμπειροτεχνών μουσικών για τη διδασκαλία μουσικών οργάνων. Μαθητές με τους γονείς και τους καθηγητές τους, επέλεξαν έναν πρωτότυπο τρόπο να διαμαρτυρηθούν για να διεκδικήσουν τα αυτονόητα: καθηγητές, αναλυτικά προγράμματα σπουδών και επαρκείς υλικοτεχνικές υποδομές.

Με τα μουσικά όργανα ανά χείρας διέσχισαν τους δρόμους της Αθήνας και στη συνέχεια παρέμειναν στην πλατεία Συντάγματος για δύο ώρες δίνοντας μια διαφορετική νότα στην πόλη μέσα στον δύσκολο Οκτώβρη που πέρασε. Κινητοποιήσεις διεξήχθησαν παράλληλα και σε άλλες μεγάλες πόλεις. Ωστόσο, δεν ήταν η πρώτη φορά που οι μαθητές των μουσικών σχολείων βγήκαν στους δρόμους αφού κάθε χρόνο έρχονται αντιμέτωποι με τα ίδια προβλήματα.

 

Η δημιουργία των μουσικών σχολείων
Η «είσοδος» της μουσικής εκπαίδευσης σε Γυμνάσια και Λύκεια άργησε αρκετά, καθώς μόλις το 1988, με την Υπουργική Απόφαση Γ2/3345/88, η οποία κυρώθηκε με το νόμο 1824/88 καθιερώθηκε η μουσική εκπαίδευση ως λειτουργικό κομμάτι του εκπαιδευτικού συστήματος της χώρας. Σύμφωνα με την ιδρυτική απόφαση «σκοπός των μουσικών σχολείων της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι η προετοιμασία και η κατάρτιση των νέων που επιθυμούν να ακολουθήσουν την επαγγελματική κατεύθυνση της μουσικής, χωρίς να υστερούν σε γενική παιδεία, αν τελικά επιλέξουν άλλο τομέα επιστημονικής ή επαγγελματικής έκφρασης».Το πρώτο μουσικό σχολείο λειτούργησε την ίδια χρονιά στην Παλλήνη. Με τα χρόνια ο αριθμός τους άρχισε να αυξάνεται, για να φθάσουμε σήμερα να λειτουργούν 36 μουσικά σχολεία σε όλη τη χώρα.

Τα 3 βασικά προβλήματα

Απαραίτητη προϋπόθεση για την σωστή λειτουργία ενός μουσικού σχολείου είναι η στελέχωσή του. Κάθε χρόνο υπάρχουν κενά σε εκπαιδευτικούς γενικής παιδείας και μουσικής με αποτέλεσμα να χάνεται πολύτιμος χρόνος. Μάλιστα το 2006 οι διευθυντές των σχολείων αναγκάστηκαν να περικόψουν ακόμα και ώρες διδασκαλίας στο όργανο επιλογής καθώς παρότι είχε μπει ο Φεβρουάριος υπήρχαν κενά και χιλιάδες διδακτικές ώρες χαμένες. Στα μείον προστίθεται το γεγονός ότι οι μαθητές αλλάζουν σχεδόν κάθε χρόνο καθηγητές μουσικής καθώς οι τελευταίοι είναι ωρομίσθιοι. Παράλληλα, αρκετά Μουσικά Σχολεία αντιμετωπίζουν ελλείψεις στην υλικοτεχνική υποδομή καθώς σε ορισμένα από αυτά δεν υπάρχουν κατάλληλες αίθουσες διδασκαλίας ατομικών μαθημάτων, κατάλληλοι χώροι για βιβλιοθήκες, μουσικές βιβλιοθήκες και studios.

Την ίδια στιγμή οι ελλείψεις σε αναλυτικά προγράμματα σπουδών συμπληρώνουν την τριάδα των βασικών προβλημάτων. Τα αναλυτικά προγράμματα πού πήραν ΦΕΚ αναφέρονται μόνο για το Γυμνάσιο και  όσοι από τους μαθητές επιθυμούν να εισαχθούν σε κάποιο τμήμα μουσικολογίας θα δώσουν εξετάσεις σε ύλη που δεν θα έχουν διδαχτεί.  Επιπλέον οι απόφοιτοι στερούνται πιστοποίησης σπουδών όπως προβλέπει ο ιδρυτικός νόμος.

mousika sxoleia 2mousika sxoleia3mousika sxolia

 

Οι μαθητές των μουσικών σχολείων...
Δε βρέθηκαν τυχαία σε κάποιο από αυτά. Πρέπει να το θέλεις πολύ γιατί εκτός από τα μαθήματα της τάξης θα πρέπει να διαθέσεις έως και δέκα επιπλέον ώρες εβδομαδιαίως για την εξάσκηση στο μουσικό όργανο ενώ οι πρόβες αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της σχολικής καθημερινότητας. Πιο συγκεκριμένα το πρόγραμμα περιλαμβάνει γενικά μαθήματα συνολικής διαρκείας είκοσι οκτώ ωρών εβδομαδιαίας διδασκαλίας, μαθήματα μουσικής παιδείας συνολικής διάρκειας δεκαπέντε ωρών και μαθήματα επιλογής, από το οποία ο μαθητής είναι υποχρεωμένος να επιλέξει ένα μάθημα διάρκειας δύο ωρών εβδομαδιαίας διδασκαλίας. Δηλαδή, οι μαθητές παρακολουθούν υποχρεωτικά μαθήματα συνολικής διάρκειας σαράντα πέντε ωρών κάθε εβδομάδα. Από τα μαθήματα μουσικής, οι μαθητές των γυμνασίων και των λυκείων διδάσκονται υποχρεωτικά ως όργανο αναφοράς της ευρωπαϊκής μουσικής το πιάνο (4 χρόνια) και ως όργανο αναφοράς της παραδοσιακής και βυζαντινής μουσικής τον ταμπουρά (3 χρόνια). Επιπλέον, μπορούν να διδαχθούν ως όργανο επιλογής κιθάρα, πιάνο, βιολί, φλάουτο, σαξόφωνο, τσέλο (τα πλέον δημοφιλή κλασικά όργανα), αλλά και μαντολίνο, κρουστά συμφωνικής ορχήστρας, όμποε, τρομπέτα κλπ, ενώ από τα παραδοσιακά όργανα τους περισσότερους «οπαδούς» έχουν το μπουζούκι, το λαούτο, το ούτι, τα κρουστά (π.χ., τουμπελέκι), το κανονάκι, το σαντούρι, το κλαρίνο, η κρητική λύρα κ.ά. Οι μαθητές των Μουσικών Σχολείων διδάσκονται επίσης θεωρητικά μαθήματα μουσικής, ευρωπαϊκής και βυζαντινής, ενώ συμμετέχουν και σε διάφορα μουσικά σύνολα (κλασικά, μοντέρνα ή παραδοσιακά), που κάνουν τακτικές πρόβες και συναυλίες.