Πρωτοσυστήθηκαν το 2011 και έχουν ήδη τύχει αναγνώρισης σε διεθνές επίπεδο, όπως ο τίτλος “Best Newcomer”, που τους απένειμε το περιοδικό “Songlines”, το οποίο αποτελεί ένα από τα βαρόμετρα για το χώρο της world music. Οι Monsieur Doumani (από την Κύπρο) είναι ο Αντώνης Αντωνίου (που εκτός της συμμετοχής στο σχήμα, γράφει μουσική για θέατρο και κινηματογράφο, ενώ ολοκληρώνει το διδακτορικό του στη σύνθεση), ο Άγγελος Ιωνάς (που είναι ένας από τους πλέον καταξιωμένους κιθαρίστες στην Κύπρο) και ο Δημήτρης Γιασεμίδης (που παίζει πνευστά και διδάσκει μουσική στα Μουσικά Λύκεια και σε Ωδεία). Με αφορμή, την αξιοπρόσεκτη παρουσία τους και το (σπουδαίο) άλμπουμ τους “Sikoses” οι Monsieur Doumani μίλησαν στο Μusicpaper.gr για τη μουσική τους οπτική και όχι μόνο…
Με ποιο τρόπο προσεγγίζετε την κυπριακή φολκ;
Ο τρόπος προσέγγισης μας έχει να κάνει κυρίως με τις μουσικές μας επιρροές και το κίνητρο να κάνουμε “δικά” μας αυτά τα κομμάτια. Δηλαδή, να βγάλουμε μέσα από αυτά τον δικό μας χαρακτήρα, φέρνοντας τα κοντά στην καθημερινότητά μας και την καθημερινότητα της σύγχρονης κοινωνίας. Οι μελωδίες συνήθως παραμένουν αναγνωρίσιμες αν και αλλοιωμένες, αλλά το ρυθμικό υπόβαθρο είναι πάντα διαφορετικό ανάλογα με τη διάθεση που θέλουμε να βγάλουμε στο κάθε κομμάτι. Επίσης, πειραματιζόμαστε αρκετά με την αρμονία, δίνοντας έτσι διαφορετικά πλαίσια για να κινηθούν οι μελωδικές γραμμές.
Ποιες είναι οι επιρροές σας;
Στα κομμάτια μας θα ακούσετε επιρροές από τη μουσική της Νοτίου Ιταλίας, της Δυτικής Αφρικής, των Βαλκανίων, της Σκανδιναβίας, του ρεμπέτικου κ.α. Επίσης, σίγουρα υπάρχουν αρκετά στοιχεία από την ροκ, και διάσπαρτα στοιχεία ψυχεδέλειας, μπλουζ, τζαζ και κλασικής μουσικής.
Στο νέο σας δίσκο, παίρνετε θέση για τα πολιτικά / κοινωνικά πράγματα της Κύπρου (ή και γενικότερα). Πως σχολιάζετε το «χτύπημα» της οικονομικής κρίσης στην κυπριακή κοινωνία; Ποια είναι ή θα όφειλε να είναι η θέση ενός μουσικού / καλλιτέχνη απέναντι στις πολιτικές / κοινωνικές εξελίξεις;
Η άποψη μας είναι ότι οι καλλιτέχνες θα πρέπει οπωσδήποτε να έχουν λόγο στα πολιτικά/κοινωνικά θέματα. Ο κάθε ένας από μας πρέπει να προσφέρει στο κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζει και οι καλλιτέχνες έχουν ίσως το κύριο κομμάτι ευθύνης σε αυτό το θέμα. Εμείς διαλέγουμε να το κάνουμε μέσα από τα κομμάτια μας με ένα σαρκαστικό/χιουμοριστικό τρόπο, αλλά τα μηνύματα μας είναι πολύ συγκεκριμένα. Παίρνουμε θέση στα κακώς έχοντα της Κυπριακής κοινωνίας σε μια προσπάθεια να τα αναδείξουμε, έτσι ώστε να προκληθεί κάποια ευαισθητοποίηση που θα βοηθήσει να ξεπεραστούν. Για το θέμα της κρίσης στην κυπριακή οικονομία τα πράγματα δεν απέχουν πολύ από αυτά που βιώνετε και εσείς στην Ελλάδα. Ας το πάρουμε αυτό σαν μια δοκιμασία, κάτι το οποίο θα μας βγάλει τελικά πιο δυνατούς και ενδεχομένως και πιο σοφούς.
Σε ένα δεύτερο επίπεδο, διαβλέπει κανείς στον ήχο σας ξεκάθαρες επιρροές από το ρεμπέτικο. Ισχύει; Και αν ναι, πιστεύετε πως το ρεμπέτικο έχει τα εκφραστικά εργαλεία για να είναι επίκαιρο;
Αυτό που λες ισχύει ως ένα βαθμό. Είμαστε και οι τρεις γοητευμένοι με το ρεμπέτικο τραγούδι και οι επιρροές είναι ίσως αυθόρμητες και καθόλου επιτηδευμένες. Βέβαια, είναι και το ηχόχρωμα του τζουρά που προσδίδει άμεσα αυτό το “άρωμα”. Το ρεμπέτικο έχει σαφώς τα εκφραστικά εργαλεία για να είναι επίκαιρο και υπάρχουν αρκετά παραδείγματα στην Ελληνική μουσική σκηνή που το αποδεικνύουν.
Media σαν το Songlines, έχουν αφιερώσει διθυραμβικά κείμενα για τη δουλειά σας. Είναι αυτό μία απόδειξη, πως τα world crossovers παραμένουν μία σοβαρή πρόταση στη διεθνή μουσική σκηνή; Τα στοιχεία της φολκ διατηρούν ανέπαφη την ικανότητά τους να επικοινωνούν με σύγχρονα μουσικά ρεύματα;
Ναι, τα world crossovers παραμένουν μια σοβαρή μουσική πρόταση και υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα από εξαιρετικές μπάντες και μουσικούς ανά τον κόσμο που το επιβεβαιώνουν. Είναι πολύ ενδιαφέρον να παρατηρείς πολιτιστικές προσμίξεις ιδιαίτερα στο χώρο της μουσικής. Στη δική μας περίπτωση είχαμε την τύχη να ενδιαφερθεί το περιοδικό "Songlines" καθώς και η αγγλική "The Guardian" με τον πρώτο μας δίσκο και στη συνέχεια το ένα έφερε το άλλο, αφού η κοινότητα της λεγόμενης "World music" είνα αρκετά συμπαγής. Τα πράγματα πήραν ως δια μαγείας τον δρόμο από μόνα τους.
Για περισσότερες πληροφορίες: http://www.monsieurdoumani.com
Ποια είναι η θέση απέναντι στην «ανανέωση» ή τη «διατήρηση» της παραδοσιακής μουσικής;
Η στάση μας απέναντι στην παραδοσιακή μουσική είναι μια στάση απόλυτου σεβασμού και αγάπης στο πωτογενές υλικό, αλλά χωρίς καμιά διάθεση απλής αναπαραγωγής της. Θέλουμε να φέρουμε αυτό το υλικό στο σήμερα και να του δώσουμε με αυτό τον τρόπο μια φρέσκια και πιο σύγχρονη αισθητική. Αυτός είναι κατά την άποψη μας, ο τρόπος για να κρατηθεί ζωντανή η μουσική παράδοση και με αυτόν τον τρόπο δημιουργούνται κιόλας οι παραδόσεις. Δηλαδή, η παράδοση δεν είναι καθόλου κάτι το στατικό ή μουσειακό.
Ποια είναι η άποψή σας, για σχήματα ή μουσικούς από την αντίστοιχη ελληνική μουσική σκηνή;
Η ελληνική μουσική σκηνή είναι πολύ πλούσια και είναι πολύ ευχάριστο να παρατηρούμε ότι εν καιρώ κρίσης πάρα πολλά σχήματα και μουσικοί βγαίνουν προς τα έξω και παρουσιάζουν αξιόλογες μουσικές προτάσεις. Ο ελληνικός μουσικός πολιτισμός αποτελεί ένα τεράστιο κεφάλαιο και τα ερεθίσματα που μπορεί να έχει κάποιος είναι αστείρευτα. Εμείς παρακολουθούμε από πολύ κοντά τι γίνεται στον Ελληνικό μουσικό χώρο, και παίρνουμε έμπνευση από πάρα πολλούς καλλιτέχνες και ρεύματα.
Τί είναι αυτό που εκπλήρωσε το άλμπουμ, «Sikoses»;
Ο δίσκος “Sikoses” ακολουθώντας τον “Grippy Grappa”, ο οποίος περιείχε κυρίως διασκευές, είναι πιστεύουμε αποτέλεσμα της ανάγκης μας να δημιουργήσουμε κάτι πιο προσωπικό, που να έχει μεν στοιχεία από την κυπριακή παραδοσιακή μουσική, αλλά να φέρει τη δική μας βούλα σε σχέση με τη σύνθεση και τον στίχο.
Η παραγωγή του δίσκου έγινε στη Λευκωσία και αποτελείται από 13 κομμάτια, 10 εκ των οποίων είναι δικές μας συνθέσεις και 3 διασκευές κυπριακών παραδοσιακών κομματιών. Σε αυτόν τον δίσκο όπως και στον προηγούμενο είχαμε κάποιες πολύ ενδιαφέρουσες συνεργασίες που πιστεύουμε ότι τον εμπλούτισε σε μεγάλο βαθμό και σε διάφορα πλαίσια.
Ο δίσκος ηχογραφήθηκε στη Λευκωσία και η μίξη έγινε από τον Μάκη Πελοπίδα και τον Χρίστο Κυριακούλη. Το μάστερινγκ έγινε στο Masterlab Mastering studios στο Βερολίνο από τον Andreas Balaskas. Το εξώφυλλο του δίσκου είναι μια παλιά φωτογραφία από την Κύπρο επεξεργασμένη από τον Αντώνη Αντωνίου και την Λάρα Άλφα και ο σχεδιασμός του δίσκου είναι της Λάρας Άλφα και του Ορέστη Λάμπρου.
“Σήκωσες” στην Κύπρο είναι η τελευταία Κυριακή των καρναβαλιών πριν από τις νηστείες του Πάσχα και ο κόσμος συνηθίζει να μασκαρεύεται και να γυρίζει από σπίτι σε σπίτι. Ο τρόπος που χρησιμοποιούμε τον τίτλο “Σήκωσες” είναι αλληγορικός και έχει να κάνει με την ιδέα ότι ήρθε επιτέλους ο καιρός να πέσουν οι μάσκες και να φανερωθούν τα πραγματικά μας πρόσωπα σε μια πιο ειλικρινή κοινωνία.
Ποια είναι τα σχέδιά σας, μετά την έκδοση ενός δίσκου σαν τον «Sikoses», που έχει ήδη κεντρίσει το ενδιαφέρον της world music κοινότητας;
Τα σχέδια μας είναι η σωστή προώθηση του δίσκου μέσα από συναυλίες στην Κύπρο και στο εξωτερικό. Ο δίσκος έχει παρουσιαστεί με επιτυχία μέχρι στιγμής σε Κύπρο, Ελλάδα και Αγγλία και έχουμε ήδη αρκετές προγραμματισμένες συναυλίες μέσα στο χειμώνα κυρίως στο εξωτερικό. Στο απώτερο μέλλον προσβλέπουμε στην ηχογράφηση ενός καινούργιου δίσκου και συνέχιση της δημιουργικής πορείας του γκρουπ.