Για πρώτη φορά είδε ακορντεόν στη βιτρίνα ενός μουσικού οίκου της Θεσσαλονίκης, ακριβώς δίπλα από ένα κατάστημα παιχνιδιών, όπου οι γονείς του τον είχαν πάει (σε ηλικία τεσσάρων και κάτι ετών…) για να διαλέξει το Χριστουγεννιάτικο δώρο του. Ο Θάνος Σταυρίδης, βολεύτηκε προσωρινά με ένα μικρό, πλαστικό ακορντεόν. Άλλωστε, η απόκτηση ενός κανονικού οργάνου ήταν μια σοβαρή και δαπανηρή αγορά, για εκείνη την εποχή στην Ελλάδα. Όταν όμως οι γονείς του διαπίστωσαν την προσήλωση και την αγάπη του σε αυτό, αποφάσισαν να ταξιδέψουν στη γειτονική Γιουγκοσλαβία και να φέρουν έναν κανονικό ακορντεόν, σε πολύ προσιτή τιμή, μαζί και με τα πρώτα μουσικά ερεθίσματα, συγκεντρωμένα σε κασέτες των Branko Milenovic και Kočo Petrovski. Αυτή ήταν και η πρώτη του επαφή με τη βαλκανική μουσική, ενώ σύντομα είχε και την ευκαιρία της δια ζώσης εμπειρίας με την παρουσία βαλκάνιων και δη Bούλγαρων μουσικών στο Φεστιβάλ του Λαγκαδά…
Παρότι, ωστόσο, το ακορντεόν ήταν (και είναι ακόμη) ένα πολύ δημοφιλές όργανο στις μουσικές παραδόσεις των γειτόνων μας, στην Ελλάδα δεν ίσχυε το ίδιο, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, και οι δάσκαλοι μουσικής συμβούλεψαν τον Θάνο Σταυρίδη, να επιλέξει κάποιον άλλο τρόπο (και όργανο) για να προσανατολιστεί επαγγελματικά. Εξού και η δοκιμή του με τα πλήκτρα, ενώ πήρε δίπλωμα και στο σαξόφωνο. Το πεπρωμένο φυγείν αδύνατον, όμως, και κατά τη διάρκεια των σπουδών του στη Μουσικολογία, αφού γνωρίστηκε με τον Βασίλη Κομματά και τον Παντελή Στόικο ξεκίνησαν τα τακτικά ταξίδια προς τα Βαλκάνια και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, όπου ανάμεσα σε πολύ ωραία μουσικά παιξίματα, ρακές και σλιμποβίτσες ήρθαν και οι γνωριμίες με μουσικούς από την πρώην Γιουγκοσλαβία, τη Βουλγαρία και την Ουγγαρία. Κάθε καλοκαίρι ήταν και μια αφορμή για μουσικές εξορμήσεις, συλλογή κασετών με το κατάλληλο μουσικό περιεχόμενο και εν τέλει μελέτη όλων αυτών των επιρροών. Στη πορεία, ο Θάνος Σταυρίδης διεύρυνε το μουσικό του ενδιαφέρον και σε πολλά άλλα μουσικά είδη, έως και τη μακρινή (ή και κατά μια έννοια… κοντινή) Λατινική Αμερική. Όλα τα παραπάνω είναι εξόχως διακριτά στην πρόσφατη δισκογραφική του δουλειά.
“Το Spicy Margarita είναι η δεύτερη προσωπική μου δουλειά και ένα μουσικό αποτύπωμα του τι είμαι ως μουσικός σήμερα” τονίζει ο Θάνος Σταυρίδης στο “Παραδούναι και Λαβείν” και συνεχίζει “Μου αρέσουν και ακούω πολλά διαφορετικά μουσικά χρώματα, από διαφορετικά μέρη του κόσμου. Αναπόφευκτα αυτό βγαίνει και στις συνθέσεις μου και γι αυτό ήταν μονόδρομος το να κάνω έναν πολυσυλλεκτικό δίσκο, όπως ο συγκεκριμένος. Το ομότιτλο κομμάτι Spicy Margarita έχει μια ήρεμη ροή κι όταν ηχογραφήσαμε τις κιθάρες με τον Δημήτρη Λάππα, μου είπε ότι το Spicy Margarita δίνει μια αίσθηση σαν να παίζεις σε ένα κλαμπάκι και πίνεις ένα ποτό ακούγωντας μουσικές. “Τί ποτό σου έρχεται στο νου;”, τον ρωτάω. ”Μαργαρίτα”, μου λέει. Μου άρεσε πολύ η σκέψη του κι έτσι διάλεξα το “Spicy Margarita” και ως τίτλο στο άλμπουμ, αφού υπάρχει το spicy βαλκανικό ηχόχρωμα, αλλά η σκέψη πίσω από τον τίτλο συνδέεται με τις υπόλοιπες επιρροές των κομματιών”
Το "Spicy Margarita” κυκλοφόρησε κάτω από όχι φυσιολογικές συνθήκες, αφού παρότι υπήρχαν ήδη 4 κομμάτια που ο Θάνος Σταυρίδης και η μπάντα του, οι dRom, είχαν εντάξει στα λάιβ τους, ο εγκλεισμός και η απότομη αλλαγή στην καθημερινότητα που επέβαλε ο κορωνοϊός, μετέτρεψαν σε πραγματική πρόκληση (και μάλιστα δύσκολη) την ολοκλήρωση και την επικοινωνία μιας δισκογραφικής δουλειάς. Με όλα όσα ετερόκλητα στοιχεία μπορεί να κρύβει η αναμέτρηση ενός δημιουργικού πλάνου υπό την απειλή μιας πανδημίας. Όπως ανάλογα, ετερόκλητα στοιχεία καλείται να γεφυρώσει κανείς και στις μουσικές των Βαλκανίων, όπου η χαρά και η εκφραστική ένταση, διαδέχονται τη μελαγχολία, πόσο μάλλον στην περίπτωση του Spicy Margarita όπου αυτά βρίσκονται πλάι - πλάι με μουσικές αναφορές ακόμη και από την Κούβα. Πως εξηγεί αυτή την πολυμορφία ο Θάνος Σταυρίδης;
“Η πιο κοντινή μουσική παράδοση στη δική μας, των Βαλκανίων, είναι αυτή της Κούβας. Οι Κουβανοί έχουν πολυχρωμία από τα σπίτια τους και από τη φτωχή, αλλά γεμάτη εκφραστικότητα ζωή τους, όπως στα χωριά των Βαλκανίων, όπου ειδικά στους πληθυσμούς των Ρομ, πάνω από 90% παίζουν μουσική ή χορεύουν και ζουν τη μουσική στην καθημερινότητά τους. Αντίστοιχα και οι Κουβανοί έχουν τη μουσική σαν αποκούμπι της ζωής. Προσωπικά, καταλαβαίνω μια κοινή έκφραση και σε σχέση με τους ρυθμούς. Στο Stella Eyes που έχει στοιχεία μπολέρο, εύκολα θα ακούσεις κάτι ανάλογο και σε ένα κομμάτι από την Κροατία ή τη Ρουμανία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, η τεχνική που χρησιμοποιώ στο φραζάρισμα, είναι καθαρά ρουμάνικη, αλλά τα έγχορδα γράφτηκαν έχοντας σαν βάση το μπολέρο της δυτικής μουσικής. Έτσι βγαίνει αυτή η μέθεξη. Ανάλογα, και στο Avana Nights που το παίζαμε ήδη εδώ και κάποιο καιρό σε συναυλίες μας, αρχικά το ονόμαζα Serbski Latino, δηλαδή είχα στο νου ότι ήταν ένα κομμάτι με λάτιν και σέρβικα στοιχεία μαζί”
Ο Θάνος Σταυρίδης τιμά ιδιαιτέρως τις συνεργασίες του με μουσικούς των Βαλκανικών χωρών (όπως ο σπουδαίος Βούλγαρος, Theodosii Spassov) ή ακόμη και τις επιρροές που μπορεί να είχε από κάποιους που αποτέλεσαν σημείο αναφοράς για τον ίδιο, χωρίς να συνεργαστεί μαζί τους, όπως συμβαίνει στο υπέροχο “Εchoes from a feast that passed”, ένα κομμάτι του Stevo Teodosievski, που πρωτοτραγούδησε η θρυλική “βασίλισσα των Τσιγγάνων”, Esma Redžepova.
“Από πολύ νωρίς είχα την τύχη να βρεθεί στο δρόμο μου ο Theodosii Spassov. Ως πρωτοετής φοιτητής, ψάχναμε και ακούγαμε πολύ τη μουσική των Βαλκανίων μαζί με τον Παντελή Στόικο και κάποια στιγμή ήρθε στη Θεσσαλονίκη για παραστάσεις ο Διονύσης Σαββόπουλος. Εκεί γνωρίσαμε τον Theodosii Spassov, ο οποίος ήταν από την αρχή πολύ ανοιχτός και δοτικός στο να μοιραστεί μαζί μας πράγματα κυρίως για τη φιλοσοφία της μουσικής. Η επαφή μας διατηρήθηκε όλα αυτά τα χρόνια. Είχαν κάνει και το δίσκο “Echotopia” με τον Haig Yazdjian και τον Κώστα Θεοδώρου, όπου βρήκα πολλά στοιχεία, τα οποία με ενδιέφεραν πολύ. Παρομοίως, ο Spassov με ενέπνευσε στον τρόπο με τον οποίο έχει συνεργαστεί με μουσικούς από διαφορετικά είδη ή στο πως αντιμετωπίζει την μουσική παράδοση της χώρας του, μέσω ενός οργάνου που είναι αυστηρά παραδοσιακό, αλλά ο ίδιος έχει αλλάξει το ρεπερτόριο και τα εκφραστικά μέσα του.
Είναι ένας από τους ανθρώπους που με επηρέασαν και στη μουσική τοποθέτησή μου, όπως και ο Κώστας Θεοδώρου, που είναι ένας μεγάλος μουσικός με εξαιρετικό όραμα για τη μουσική. Άλλωστε, αυτοί που αλλάζουν τη ροή της μουσικής, δεν είναι τόσο οι βιρτουόζοι, όσο αυτοί που έχουν μια άλλη, διαφορετική οπτική για τα πράγματα. Από τα Βαλκάνια, είχα τη χαρά να γνωριστώ με τον Petar Ralchev, που τον θεωρούσα δάσκαλο πριν καν τον γνωρίσω και είχα περάσει άπειρες ώρες στο να μελετώ το παίξιμό του. Πριν από 4 χρόνια, ταξίδεψα για να ακούσω μια συναυλία με την ορχήστρα του Ralchev και καταλήξαμε στο ίδιο μέρος οι περισσότεροι ακορντεονίστες των Βαλκανίων. Δεν είχαμε προσωπική γνωριμία, αλλά αναγνωρίζαμε ο ένας τον άλλο από την επικοινωνία στα κοινωνικά δίκτυα και πλέον έχουμε επαφή. Γνώρισα, επίσης και τον Vlatko Stefanovski ο οποίος είναι από τους πρώτους που έμπλεξε τόσο δημιουργικά τη ροκ με την παραδοσιακή μουσική, από τον καιρό της Γιουγκοσλαβίας, ακόμη, όταν έπαιζε με τους Leb i Sol.
Ο Γιώτης Κιουρτσόγλου, τέλος (πολύ μεγάλο κεφάλαιο κι αυτός), ήξερε ότι έπαιζα με Κοζανίτες μουσικούς κι όταν του ζήτησα να ηχογραφήσει στον πρώτο μου δίσκο, έπαιξε κατευθείαν σαν μέλος του πρότζεκτ, και με μεγάλη χαρά τον κάλεσα και στους dRom. Το χαρακτηριστικό όλων των παραπάνω είναι η δοτικότητα. Όσα πιο πολλά γνωρίζεις, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνεις πόσο λίγος είσαι. Είναι η καθημερινή πάλη με το “εγώ” μας. Όσο πιο πολλούς, τέτοιους ανθρώπους γνωρίζω στη ζωή μου, τόσο πιο πολύ καταλαβαίνω το πόσο ωραίο είναι να πατάς τα πόδια σου στη γη και να δίνεις…”
------------------------
Στο Spicy Margarita συμμετείχαν οι:
Θάνος Σταυρίδης (ακορντεόν, πιάνο, ηλεκτρικό πιάνο, keyboards), Στέφανος Σεκέρογλου (1ο βιολί), Τίμος Αναστασιάδης (2ο βιολί), Ρόζα Τερζιάν (βιόλα), Στέλλα Τέμπρελη (τσέλο), Γιάννης Παπατριανταφύλλου (κοντραμπάσο), Theodosii Spassov (καβάλ), Χρήστος Τάσιος (ντραμς, κρουστά), Vladimir Karparov (σοπράνο σαξόφωνο), Δημήτρης Λάππας (ηλεκτρική κιθάρα), Saso Popovski (ηλεκτρική κιθάρα), Ivan Bejkov (ηλεκτρικό μπάσο), Μιχάλης Καπηλίδης (ντραμς), Θωμάς Νάτσης (κιθάρα flamenco), Ivan Kukic (ηλεκτρικό μπάσο), Γιάννης Παπαγιαννούλης (κρουστά, palmas), Γιώργος Τζουκας (πιάνο), Γιάννης Οικονομίδης (τρομπέτα), Χάρης Καπετανάκης (τενόρο σαξόφωνο), Μιχάλης Καρανίκος (τρομπόνι), Γιάννης Καρακαλπακίδης (κοντραμπάσο, κλασική κιθάρα), Γιώτης Κιουρτσόγλου (ηλεκτρικό μπάσο), Βαγγέλης Καρίπης (κρουστά), Στέφανος Δημητρίου (ντραμς), Vlatko Stefanovski (ηλεκτρική κιθάρα), Βασίλης Αθανασίου (κλαρίνο), Γιάννης Παπαδόπουλος (ηλεκτρικό πιάνο), Θωμάς Κωστούλας (ντραμς) και Στάθης Άννινος (πιάνο).
Πληροφορίες
thanosstavridis.com
facebook.com/thanos.stavridis