Υπάρχουν πολλά που μπορεί να επισημάνει κανείς για τη μέχρι τώρα πορεία της εξαιρετικής μουσικού και τραγουδίστριας, Μάρθας Μαυροειδή. Ένα από αυτά είναι και το κριτήριο στις επιλογές της όσον αφορά στις συνεργασίες και στο ρεπερτόριο που ερμηνεύει ή καταγράφει στη δισκογραφία. Στον τελευταίο της δίσκο το “Μαγιάτικο”, όπου στέριωσε η συνεργασία της με τον μεγάλο Ναξιώτη μουσικό Στάθη Κουκουλάρη (με καταγωγή από τον Κινίδαρο και με περισσότερες από 4.000 ηχογραφήσεις στο ενεργητικό του) εμπιστεύεται (για μία ακόμη φορά) το λόγο των δημοτικών τραγουδιών των Δωδεκανήσων για να ανταμώσουν μελωδίες που είτε είναι απευθείας δημοτικές, είτε βασίζονται κατά πολύ σε αυτήν την πηγή.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα, το υπέροχο “Αντιμαχίτισσα” που το “Παραδούναι και Λαβείν” κατέγραψε στη Βουδαπέστη (τον Οκτώβριο του 2019), όπου η Μάρθα Μαυροειδή μαζί με τον Γιώργο Βεντούρη ήταν καλεσμένοι των Meybahar για μία συναυλία στο Fono Budai Zeneház.
H “Αντιμαχίτισσα” είναι τραγούδι σε μελωδία της Μαυροειδή (βασίζεται σε δημοτικά μοτίβα) και σε στίχους που άκουσε από την κυρία των Δωδεκανήσων, την υπέροχη Άννα Καραμπεσίνη, που έφυγε από τη ζωή τον Σεπτέμβριο του 2018, έπειτα από μία ζωή με τεράστια προσφορά στη δημοτική μουσική (όσο λίγοι) και μία γενναιοδωρία που της χάρισε μια αμέτρητη εκτίμηση. Η Καραμπεσίνη ήταν από την Αντιμάχεια της Κω, εξού και είναι αφιερωμένο σε αυτήν, ενώ και ο Στάθης Κουκουλάρης υπήρξε βασικός συνεργάτης της στη δισκογραφία, μιας και η σπουδαία τραγουδίστρια και τραγουδοποιός σπανίως εμφανιζόταν σε συναυλίες.
Πως είναι όμως να συνεργάζεται κανείς με τόσο εμβληματικούς μουσικούς και ανθρώπους της δημοτικής μουσικής; Εξηγεί η ίδια η Μάρθα Μαυροειδή στο “Παραδούναι και Λαβείν”…
“Νιώθω πως έχω μεγαλώσει με την Άννα Καραμπεσίνη, ακούγοντας τόσο πολύ τα τραγούδια με τη φωνή της. Τον Στάθη Κουκουλάρη τον γνώρισα πριν κάποια χρόνια, στο περιθώριο των γυρισμάτων ντοκιμαντέρ ενός Μαροκινού εθνομουσικολόγου. Τον ακούω κι αυτόν από όταν ήμουν παιδί και είναι από τους πιο αγαπημένους μου μουσικούς. Αυτό που ακούς από το βιολί του, αυτό το “μέλι” υπάρχει και στο εσωτερικό του. Όταν ξεκινήσαμε να συνεργαζόμαστε, το δέος έγινε ένας βαθύς σεβασμός, για τις γνώσεις και την ηρεμία που έχει στο παίξιμο, χωρίς επιτήδευση και διάθεση για κυριαρχία στο τελικό αποτέλεσμα και τη συνεργασία. Αυτό είναι ένα πολύ σπουδαίο και σπάνιο χάρισμα. Πιστεύω, πως δεν υπάρχει μουσική έξω από τον άνθρωπο. Κι αυτοί ο άνθρωποι είναι που κάνουν τη μουσική. Υπάρχει η αγάπη για τον αντικείμενο, αλλά η μουσική δεν υπάρχει χωρίς τους φορείς της, τους ανθρώπους που φέρουν τις μελωδίες, τα τραγούδια και τα λόγια. Το να έρχεσαι σε επαφές μαζί τους, τροφοδοτεί τελικά και την αγάπη γι’ αυτό που κάνεις”.
Στο “Μαγιάτικο” που είναι και ο πιο πρόσφατος δίσκος της, η Μάρθα Μαυροειδή (τραγούδι, πολίτικο λαούτο) συνεργάζεται με τους Στάθη Κουκουλάρη (βιολί), Μαρία Πλουμή (λαούτο), Σπύρο Μπάλιο (λαούτο), Γιώργο Βεντούρη (κοντραμπάσο), Βαγγέλη Καρίπη (κρουστά), Δημήτρη Γάσια, Σπύρο Μπάλιο, Βασίλη Αθανασιά, Ιάσονα Κτενά, Παύλο Μπατσικούρα, Μάριο Παπούλια (ορχήστρα βιολιών) και Τάσο Πούλιο (κανονάκι).