Συμμαθητές στο Μουσικό Γυμνάσιο και Λύκειο στο Ίλιον, πέντε μουσικοί με διαφορετικές ιδιοσυγκρασίες, τόπους καταγωγής και μουσικές αναφορές. Εξού και “Πεντάηχον”. Ο Παναγιώτης Σκουτέρης, μέλος του σχήματος, εξηγεί στο “Παραδούναι και Λαβείν” την κοινή αφετηρία, αλλά κυρίως την κοινή πορεία μιας παρέας που εξερευνά και ερμηνεύει τη δημοτική μουσική με απολύτως ανοιχτή “ματιά” προς οτιδήποτε είναι ή ακούγεται ενδιαφέρον και μπορεί να αποτελέσει αφορμή έμπνευσης. Ενδεικτικό αυτής της διάθεσης, αλλά και θέσης είναι η σύνθεση “Αγερμός” που προ ημερών ανέβηκε στο Youtube.
Οι “Πεντάηχον” ξεκίνησαν να παίζουν αρχικά δοκιμαστικά, έχτισαν όμως “γέφυρες” που τελικά τους έφεραν μαζί σε ένα σχήμα με εξαιρετικό ενδιαφέρον, αφενός για την ποιότητα των μουσικών επιλογών του, κυρίως δε για το ερμηνευτικό του καλειδοσκόπιο, που αντανακλά σκοπούς και μελωδίες από όλη την Ελλάδα (την Αρκαδία, την Ήπειρο, τη Μικρά Ασία, αλλά και τη Θράκη…). Ειδικός σκοπός τους όμως είναι να αξιοποιήσουν τα “εργαλεία” της δημοτικής μουσικής και να συνθέσουν τη δική τους μουσική έκφραση.
“Γνωριστήκαμε στο Μουσικό Λύκειο Ιλίου, βρεθήκαμε και ξεκινήσαμε τις πρόβες. Οι πρώτες “μικρό δουλειές” ήταν το κίνητρο για να συνεχίσουμε σε μία πιο συγκεκριμένη βάση και να γνωριστούμε καλύτερα. Η Αγγελική (Παρδάλη) πρότεινε το όνομα “Πεντάηχον” και αρχικά δεν είχαμε κατά νου τη μουσική έννοια του όρου, αλλά τη σύνθεση μας, δηλαδή 5 άτομα, με μία διαφορετικότητα μεταξύ μας ως άνθρωποι. Πέντε ήχοι, πέντε άνθρωποι, πέντε προσωπικότητες. Πλέον, δουλεύουμε όλο το χρόνο μαζί και προέχει η προσωπική φιλία, που έχουμε αναπτύξει, η προσωπική επαφή, που την έχουμε ανάγκη”, εξηγεί ο Παναγιώτης Σκουτέρης.
Σε μια εποχή που η προσωπική προβολή βρίσκει αμέτρητα πεδία ανάπτυξης η Αγγελική Παρδάλη (σαντούρι, τραγούδι), ο Χάρης Λύγκος (βιολί), ο Πάνος Σκουτέρης (πνευστά, τραγούδι), ο Παναγιώτης Σταθάκης (λαούτο), και ο Κώστας Καραμέσιος (κρουστά) ψάχνουν την έκφρασή τους μέσα από την κοινή σύμβαση ενός σχήματος, που όμως φέρνει κοντά διαφορετικές επιρροές, αλλά και τις ιδέες που γεννιούνται μέσα από την πληροφορία που έχουν καταθέσει προηγουμένως οι σπουδαίοι οργανοπαίχτες τόσο του μακρινού, όσο και του πιο κοντινού παρελθόντος…
“Επειδή έχουμε μέτρο σύγκρισης πολύ καλούς μουσικούς, γνωρίζουμε καλά ότι εμείς είμαστε εξελισσόμενοι. Αναγνωρίζουμε το καλύτερο, αλλά εκτιμούμε και το δέσιμο της μπάντας που έχουμε μεταξύ μας. Προσωπικά μπορεί να μην είμαι το καλύτερο κλαρίνο δημοτικής μουσικής, δεν με ενδιαφέρει κιόλας, χαίρομαι όμως που μπορώ στο πλαίσιο της μπάντας μας να επιτελώ το ρόλο μου σωστά. Έχουμε μια πολύ καλή φιλία με τα παιδιά πια, και μια πολύ ωραία μουσική μαγιά. Ο ήχος μας έχει ομογενοποιηθεί, με τις ώρες που περνάμε μαζί, που παίζουμε και ταξιδεύουμε”, συμπληρώνει ο Παναγιώτης Σκουτέρης και αναφέρεται πιο συγκεκριμένα στις επιρροές του “Λαογραφικά έχω αγαπήσει πολύ το Σίμωνα Καρά και τη Δόμνα Σαμίου διότι με πενιχρά μέσα κατάφεραν να παραδώσουν ένα τέτοιο έργο.
Δεν συμφωνώ με τον τρόπο που παρουσίασαν κάποια πράγματα, όμως προσπάθησαν πολύ και με εκπομπές ή καταγραφές με τοπικούς μουσικούς παρέδωσαν τεράστιο έργο. Το θέμα όμως είναι το τι έκαναν οι μουσικοί της Αθήνας. Οι δάσκαλοί μας. Τώρα πια είμαστε στην κορύφωση αυτής της διάδρασης, με την άποψη ότι είμαστε η τελευταία γενιά που βρίσκουμε ακόμη πληροφορητές. Ωστόσο, κάθε χρόνο χάνονται και οι παλαιοί άνθρωποι που κουβαλούσαν τα βιώματα και τα τραγούδια. Αυτή τη στιγμή κάνω μαθήματα με τον Αλέξανδρο Αρκαδόπουλο, έχω μεγάλο θαυμασμό στο Νίκο Φιλιππίδη, ενώ ο Πετρολούκας Χαλκιάς είναι ένα κομμάτι από μόνος του.
Ωστόσο, επηρεάζομαι και από μουσικούς που είναι μια ή δύο γενιές μπροστά, όπως ο Σωκράτης Σινόπουλος, ως προς την αισθητική παρέμβαση της μουσικής. Νομίζω πως έχει σημασία να παίρνουμε τη δημοτική μουσική και να την κάνουμε εύπεπτη για όλους, χωρίς να προσπαθούμε να αναδείξουμε μία αλήθεια που υπήρχε πριν από πολλά χρόνια. Όσο μου αρέσει ένα παραδοσιακό παίξιμο, τόσο μου αρέσει κι ένα σύγχρονο. Έχει σημασία να καταλαβαίνουμε το καθένα τι κάνει. Τι έχει να δώσει. Όλα είναι θέμα αισθητικής. Κάθε γενιά φιλτράρει τη μουσική με βάση και την εμπειρία της. Η μουσική είναι ταυτόχρονα μία και πολλά πράγματα μαζί”
Οι “Πεντάηχον” μόλις πρόσφατα παρουσίασαν το “Αγερμός”, μία σύνθεση του Παναγιώτη Σκουτέρη με έντονα τα βαλκανικά στοιχεία, ενώ το Μάιο του 2019 κυκλοφόρησαν μέσω διαδικτύου το άλμπουμ “Folk is Rock”, μία “ζωντανή” ηχογράφηση συναυλίας στο “Six d.o.g.s.”, που περιλαμβάνει σκοπούς από την Πελοπόνησσο, τη Μακεδονία, τη Θράκη, τα νησιά, τη Μικρά Ασία, αλλά και δικές τους συνθέσεις.
Περισσότερα εδώ
https://www.facebook.com/pentaichon
https://pentaichon.bandcamp.com/releases