Στα 13 του ο Sergei βρίσκεται να φοιτά στη Βρετανική Ακαδημία Μπαλέτου. Στα 19 του γίνεται ο νεότερος-πρώτος χορευτής του Royal Ballet. Ωστόσο μετά από δύο πετυχημένα χρόνια ο Polunin παραιτείται από το πόστο του. Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο BBC το 2013 δηλώνει πως παρόλο που ήταν όνειρο ζωής για εκείνον να γίνει ο κύριος χορευτής του βασιλικού μπαλέτου της Βρετανίας, ένιωσε πως ο χορευτής μέσα του πέθαινε, πως δεν έβρισκε ελευθερία στην έκφραση και πως περιοριζόταν η δημιουργικότητα του. Έκτοτε θεωρήθηκε από πολλούς το «κακό παιδί» του μπαλέτου ενώ οι αποκαλύψεις ότι ο νεαρός χορευτής περνούσε τις νύχτες του σε κλαμπ και έπαιρνε ναρκωτικά, δε βοηθούσαν καθόλου στη καλή φήμη του. Στην πραγματικότητα ο Polunin όλα αυτά τα χρόνια υπέφερε σιωπηλά. Είχε κουραστεί να ακολουθεί διαταγές και να σπρώχνει τον εαυτό του στα άκρα.

Κρίσιμο σημείο της καριέρας του θεωρείται η συμμετοχή του στο μουσικό βιντεοκλίπ «Take me to church» του Hozier. Τη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία του βίντεο ανέλαβε ο διάσημος David LaChapelle, τις χορογραφίες ο φίλος και συμφοιτητής του Sergei,  Jade Hale-Christofi ενώ τα γυρίσματα έγιναν στην Χαβάη. Για τον Polunin, τότε ήταν μια εποχή που θεωρούσε ότι η σχέση του με το χορό είχε κλείσει.

Το συγκεκριμένο τραγούδι όμως άσκησε τέτοια επίδραση πάνω του, το λάτρεψε αμέσως και θεώρησε ιδανική ευκαιρία να δώσει με αυτό μια τελευταία - σημαδιακή παράσταση που θα σφράγιζε τη σχέση του με το χορό. Πέρα από τη σαρωτική επιτυχία του βίντεο στο διαδίκτυο που έγινε viral, ο «τελευταίος χορός» του Polunin ήταν αυτό που χρειαζόταν ο ίδιος για να καταλάβει πως, τελικά, δεν ήταν το μπαλέτο που έβγαζε το κακό του πρόσωπο. Ήταν εκείνος που έπρεπε να παλέψει για αποκαλύψει το καλό πρόσωπο του χορού στους ανθρώπους.

Πλέον δηλώνει:

«Τώρα καταλαβαίνω πως αντί να είμαι το κακό παιδί, μπορώ να εμπνεύσω νέα παιδιά. Αντιλήφθηκα τη δύναμη του καλού και της ομορφιάς. Είδα τι κάνουν οι καλλιτέχνες: ενώνουν και δημιουργούν. Θέλω ως καλλιτέχνης να συνδράμω στις σπουδές παιδιών, ιδρύοντας έναν οργανισμό, με τον ίδιο τρόπο που το «Nureyev Foundation» πλήρωσε για τις δικές μου σπουδές.»

Ο χορός και η μουσική έπαιζαν ανέκαθεν καθοριστικό ρολό στη ζωή του. Μέσα από το ντοκιμαντέρ «Dancer» (2016), στο οποίο πρωταγωνιστεί, τον βλέπουμε σε μικρή ηλικία να ζητά να αυτοσχεδιάσει μόνο με Luciano Pavarotti. Μεγαλώνοντας η πίεση του κλασσικού μπαλέτου του θέτει κανόνες τους οποίους ακολουθεί βάζοντας πάντα όμως και την δική του πινελιά στις κινήσεις. Η τέχνη της δερματοστιξίας θα τον γοητεύσει και θα αποτελέσει για αυτόν μια μορφή έκφρασης. Ανάμεσα στα πολλά τατουάζ που έχει, χαρακτηριστικά είναι οι λέξεις «Dirty Money», από το αγαπημένο ομότιτλο τραγούδι του ράπερ P. Diddy.

Σήμερα ο Sergei Polunin συνεχίζει να χορεύει και να πιστεύει ότι η βιομηχανία του κλασσικού χορού έχει μείνει πολύ πίσω και χρειάζεται να γίνει λίγο πιο «ποπ». Μόνο έτσι το μπαλέτο θα γίνει ένα θέαμα για όλον τον κόσμο.

• Ο Sergei Polunin θα χορέψει με την αγαπημένη του Natalia Osipova στο θέατρο Παλλάς - 1, 2 και 3 Δεκεμβρίου . Με την υπογραφή της Μέκκας του είδους, του περίφημου Sadler's Wells, σε χορογραφία των Sidi Larbi Cherkaoui, Russell Maliphant και Arthur Pita.

• Οι παραστάσεις είναι ήδη Sold out