Ο Αγάθωνας Ιακωβίδης έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 65 ετών. Ανήκε σε μία γενιά καλλιτεχνών που υπηρέτησαν πιστά το ρεμπέτικο αλλά και το λαϊκό τραγούδι στην καθημερινότητά τους και όχι μόνο στη δισκογραφία τους ή στις ζωντανές τους εμφανίσεις. Γεννήθηκε το 1955 στον Λαγκαδά της Θεσσαλονίκης από γονείς πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Τα πρώτα του ακούσματα ήταν τα Μικρασιάτικα τραγούδια.
Με τη μουσική άρχισε να ασχολείται στα 16 του παίζοντας κιθάρα, μπαγλαμά, ούτι, μπουζούκι, τζουρά, μαντόλα και μαντολίνο… Δύο χρόνια μετά, 18 ετών, έγινε η αρχή της επαγγελματικής του παρουσίας στον κόσμο της μουσικής μέσα στις μπουάτ της Θεσσαλονίκης. Το 1978 αποφάσισε να ιδρύσει το Ρεμπέτικο Συγκρότημα Θεσσαλονίκης, με το οποίο ηχογράφησε δύο δίσκους, εμφανίστηκε σε διάφορα μαγαζιά και πραγματοποιεί πολλές συναυλίες σε όλη την Ελλάδα. Ένας από τους αγαπημένους του καλλιτέχνες ήταν ο Κώστας Σκαρβέλης.
Στη μουσική ήταν αυτοδίδακτος όπως και οι περισσότεροι ομότεχνοί του και μέχρι πρόσφατα έψαχνε τη ρεμπέτικη μουσική με τον ενθουσιασμό μικρού παιδιού.
Στις αρχές του 80 κατεβαίνει στην Αθήνα και εμφανίζεται σε νυχτερινά κέντρα της εποχής.
Λίγο μετά άρχισαν οι προτάσεις για μεγάλες συναυλίες σε Ευρώπη και Αμερική.
Από το 1987 επέστρεψε και ζούσε μόνιμα στη Θεσσαλονίκη
Το 2013, σε συνεργασία με το συγκρότημα «Κoza Mostra», εκπροσώπησε την Ελλάδα στον ευρωπαϊκό διαγωνισμό της Eurovision.
Η τελευταία εμφάνιση του Αγάθωνα ήταν σε έναν εξωμουσικό χώρο. Είχε παίξει ρεμπέτικα τραγούδια στην είσοδο του Νοσοκομείου «Παπαγεωργίου» στη Θεσσαλονίκη ως ένδειξη ευγνωμοσύνης στην προσφορά επαγγελματιών υγείας.
Σε συνέντευξή του είχε δηλώσει
«Διαφωνούσα πολύ με τους γονείς μου, με τον πατέρα μου κυρίως, και με τους καθηγητές στο σχολείο, και έτσι την έκανα για να βρω την τύχη μου! Δεν έχω βγάλει το σχολείο. Πήγα μέχρι την τρίτη γυμνασίου. Άρχισα να δουλεύω, έκανα πολλές δουλειές.
Σε οικοδομή και σε βιοτεχνία…
Αυτό με βοήθησε πολύ στη συναναστροφή μου με τον κόσμο, γιατί δούλευα με πολλούς ανθρώπους κι έμαθα να τους καταλαβαίνω και να τους ξεχωρίζω. Τη δουλειά του σερβιτόρου δεν μπορούσα να την κάνω, δοκίμασα, αλλά απέτυχα. Κι αυτό γιατί δεν μπορώ να μου λένε τι να κάνω! Δεν έκανα ποτέ ό,τι ήθελαν οι άλλοι. Από τότε που τελείωσα τον Στρατό, δεν ξαναδέχτηκα «εντολές».
Είχε συνεργαστεί με πλήθος καλλιτεχνών, ανάμεσά τους η Γλυκερία, η Χάρις Αλεξίου, τον Μπάμπη Γκολέ, την Εστουδιαντίνα, αλλά και τον Αντώνη Τουρκογιώργη, τους Κοζα Μόστρα και πολλούς άλλους. Στον Αγάθωνα επίσης οφείλουμε και τη διάσωση και τη μεταλαμπάδευση πολλών άγνωστων ή σπάνιων τραγουδιών του ρεμπέτικου και πολλές πληροφορίες που διέσωσε και ανέδειξε από την προφορική παράδοση του ρεμπέτικου.
