foteini_darra2Ξύπνησα κι ήταν ήδη αργά… Έπρεπε να φύγω. Να ξεκινήσω τη δουλειά. Που να πας με τόσες απεργίες παντού; Όλη σου τη μέρα τη χάνεις στο δρόμο. Έπλυνα το πρόσωπό μου, τα δόντια μου, σκούπισα το πρόσωπό μου. Το μυαλό μου στα παιδιά που γνώρισα χθες. Που να’ ναι; Τι να κάνουν άραγε αυτή τη στιγμή; Τριβελίζει το μυαλό μου η συνέντευξη που μου πήραν στο στούντιο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας.

Τι περίεργο… Πριν λίγα χρόνια παιδιά σαν κι αυτά δεν θα περνούσαν ούτε απ’ έξω από αυτό το κτίριο. Να και κάτι που με κάνει να χαίρομαι που γεννήθηκα σε αυτήν την εποχή. «Δεν ήρθαμε αργά στην εποχή μας», όπως λέει και ο Κώστας Ουράνης. Πιάνω τον εαυτό μου να σιγοτραγουδάει αυτό το τραγούδι μου, που διάλεξαν τα παιδιά για έναρξη της εκπομπής. «Εμπρός ν’ ανοίξουμε πανιά… εμπρός τον ρου να αλλάξουμε του ποταμού Αμαζόνα… σημαία υψώστε την ψυχή στο πιο ψηλό κατάρτι…» Νιώθω ξανά μια στιγμή ευτυχίας όπως και χθες.

 

foteini_darra1Χτυπάει το τηλέφωνο και το σηκώνω. Είναι ο Γιώργος από την παραγωγή της συναυλίας του Μεγάρου. Παίρνει για να μου πει ότι κάτι άλλαξε στην ώρα της αυριανής πρόβας. «Οι πρόβες είναι η ωραιότερη φάση για τον τραγουδιστή», σκέφτομαι. «Τι να κάνουν άραγε οι μουσικοί;». Θα τους δω αύριο. Τους φέρνω στο μυαλό μου έναν έναν.

Κλείνω το τηλέφωνο και βάζω αμέσως το cd για να μελετάω τα τραγούδια που θα πω στο Μέγαρο την Τρίτη, όσο ετοιμάζομαι για να φύγω. Γιατί το κάνω πάντα αυτό; Αφού ξέρω καλά ότι όταν ακούω μουσική σταματάνε όλα γύρω μου και δεν μπορώ να κάνω τίποτα παράλληλα… Από μικρή το είχα αυτό κι όμως ακόμα και σήμερα το ίδιο κάνω. Η μουσική είναι η ζωή μου.

Ντύνομαι όσο πιο γρήγορα μου επιτρέπουν οι «συνθήκες» και μπαίνω στο αμάξι. Πάλι μουσική ακούω κι έτσι δε με νοιάζει που θα φτάσω το λιγότερο σε μια ώρα στο κέντρο της Αθήνας. Σκέφτομαι πάλι την προηγούμενη μέρα και νιώθω ότι για κάτι τέτοια αξίζει κανείς να τραγουδάει. Γι’ αυτούς τους ακροατές σαν τα παιδιά εκείνα, που τώρα μπορώ να λέω ότι είναι φίλοι μου. Φτάνω στο ραντεβού μου σε λίγο, πρέπει να συγκεντρωθώ... Η Τρίτη πλησιάζει και θέλω να είναι όλα έτσι όπως τα έχω φανταστεί. Είναι πολλοί οι «καλεσμένοι» μου κι αυτή τη φορά κι εγώ θέλω να είμαι καλή «οικοδέσποινα».

Κατεβαίνω από το αμάξι μου και παρατηρώ τον κόσμο γύρω μου, που φοράει ελαφρά ρούχα και δείχνει ευδιάθετος. «Έχει πολύ ωραία μέρα σήμερα. Ο ήλιος λάμπει και όλα φαίνονται υπέροχα». Αυτό μου αρκεί και παίρνω κουράγιο να συνεχίσω.

Η Φωτεινή Δάρρα για μία και μόνο συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών
Βασ. Σοφίας και Κόκκαλη, Αθήνα (Αίθουσα Χρήστος Λαμπράκης)
Τρίτη 15 Φεβρουαρίου 20:30
Πληροφορίες Tηλ 210.7282333

Σχετικά με τη Φωτεινή Δάρρα επισκεφθείτε το:
http://www.fotinidarra.gr