Ποιο στοιχείο του άλλου στη σκηνή σας κάνει αντίστοιχα να θέλετε να συνεργάζεστε μαζί του; Το στοιχείο αυτό και γενικότερα η σκηνική σχέση σας έχει αλλάξει στην πορεία του χρόνου ή παραμένει το ίδιο όπως στην αρχή;

Χρήστος: Η Μαρία είναι ένα εκπληκτικό ταλέντο ερμηνείας και τραγουδοποιίας, γεμάτη φρεσκάδα, καινούριες ιδέες, όρεξη για δουλειά και δίψα για γνώση. Εκείνη συμπεριφέρεται σα να είμαι δάσκαλός της, εγώ όμως είμαι αυτός που μαθαίνει από την ευκρίνεια και το ήθος της. Eπαναπροσδιορίζυμε και οι δύο τις ανασφάλειές μας ούτως ώστε να μπορούμε να τις υπερβούμε. Κατά τα άλλα, «τίποτα δεν έχει αλλάξει και τίποτα δεν είναι όπως παλιά», όπως πάντα άλλωστε.

Μαρία: Ο Χρήστος δεν εφησυχάζει ποτέ επί σκηνής. Παρακολουθώντας τις παραστάσεις του μέσα στα χρόνια παρατηρούσα μια ατέρμονα ανησυχία. Αλλάζει τον ήχο του, κάνει αφιερώματα στον Jeff Buckley, μετά στον Σιδηρόπουλο, στη συνέχεια γίνεται ερμηνευτής των μεγάλων συνθετών μας. Άλλοτε ευαίσθητος και άλλοτε σκληρός... Η περυσινή παρουσίαση του δίσκου του «Σιδερένιο Nησί» με έκανε να ζηλέψω. Ήθελα να μπω σε αυτόν τον κόσμο, να μάθω από αυτόν. Λίγους μήνες μετά χτύπησε το τηλέφωνό μου. Το καλλιτεχνικό αίτημα και από τους δυο μας ήταν σαφές, το πάντρεμα των τραγουδιών μας χτισμένων ομαδικά. 

Πόσο εύκολα «μπαίνετε» ο καθένας στα τραγούδια του άλλου; Όχι μόνο τεχνικά αλλά και συναισθηματικά...

Χρήστος: Βασική προϋπόθεση μίας συνεργασίας είναι η αμφίδρομη αξιοπρέπεια και σεβασμός και η συνεργασία με τους συγκλονιστικούς μουσικούς που μας εμπνέουν με το ταλέντο και την όρεξή τους: Ο Μάξιμος Δράκος, πιάνο, keyboards, προγραμματισμοί, φωνητικά και ενορχήστρωση, ο Σταύρος Ρουμελιώτης, νέος έξοχος τραγουδοποιός και ιδρυτής των Γιουσουρούμ, κιθάρες, ήχοι, φωνητικά, ο Άγγελος Παπαδάτος, το μοναδικό...ιπτάμενο κοντραμπάσο που έχω συναντήσει στη ζωή μου και επίσης φωνητικά και ενέργεια και ο Καλλίστρατος Δρακόπουλος, ντραμς κρουστά, φωνητικά και αφοσίωση που εμπνέει. Όλα αυτά δημιουργούν ένα εκρηκτικό μείγμα σε ένα χρονικό εκκρεμές, καθιστώντας τα τραγούδια της Μαρίας κλασικά πια και τα δικά μου καινούρια.

Μαρία: Γίνεται τόσο φυσικά όλο αυτό...Δεν επιλέξαμε να κάνουμε μια συνεργασία γιατί δεν είχαμε να κάνουμε κάτι καλύτερο. Τα ίδια τα τραγούδια μας «έμπαιναν» το ένα μέσα στο άλλο και μας οδήγησαν σε συνεργασία. Πάντα στην τραγουδοποιία μου ή στους τραγουδοποιούς που μου έγραφαν τραγούδια έψαχνα έναν «μικρό Θηβαίο»!

Πιστεύετε ότι το γεγονός πως ο ένας ήταν φυσικά εξαρχής τραγουδοποιός και η άλλη γίνεται όλο και περισσότερο και αυτό εκτός από ερμηνεύτρια είναι καθοριστικός παράγοντας για την τόσο καλή επικοινωνία σας στη σκηνή;

Χρήστος: H επικοινωνία πάνω στη σκηνή αιωρείται από μία ακαδημαϊκή αφοσίωση ως τη ξενοιασιά μιας πενθήμερης εκδρομής λυκείου.

Μαρία: Ναι. Με συγκινούν επί σκηνής οι άνθρωποι που, πέραν μιας καλής φωνής, γνωρίζουν μουσική. Μπλέκονται οι αρμονίες μας, γελάμε όταν κάποιος κάνει λάθος γιατί π.χ. το λάθος ακόρντο το αντιλαμβανόμαστε με τον ίδιο τρόπο. Για αυτό ίσως να είμαι πολύ δύσκολη στις συνεργασίες. Είναι πολύ επικίνδυνο ο  ερμηνευτής να βγαίνει πάνω από το τραγούδι. Περάσαμε πολλές δεκαετίες «ερμηνευτών», θεωρώ πολλές φορές σε βάρος της ίδιας της μουσικής, του λόγου και της απλότητας.

Μαρία αν, ως νεότερη, έχεις επηρεαστεί από τον Χρήστο από ποια πλευρά του κυρίως έχει συμβεί αυτό, την συνθετική, την στιχουργική ή την ερμηνευτική; Αντίστοιχα Χρήστο ποιαν πλευρά της Μαρίας βρίσκεις πιο ενδιαφέρουσα, ως ακροατής αλλά και συνεργάτης της βέβαια;

Χρήστος: Μας διέπει διαρκώς μια δημιουργική αλληλεπίδραση με σκοπό τη μελέτη για ανάπτυξη του εκάστοτε προγράμματος και, πάνω απ όλα, την δική μας χαρά πάνω στη σκηνή.

Μαρία: Ο πρώτος δίσκος που αγόρασα στην τρίτη γυμνασίου ήταν το «Μέρες Αδέσποτες», αυτό νομίζω τα λέει όλα! Και «έσφαζα τη μια ομορφιά για να πιει το αίμα η άλλη» χωρίς ακριβώς να καταλαβαίνω τι σημαίνουν όλα αυτά. Καταλάβαινα όμως Θάνο και αυτή είναι η δύναμη των σπουδαίων τραγουδιών. Ο λόγος του Χρήστου βαθύς, η μουσική λύνεται σε αρμονίες που δεν περιμένεις και η φωνή… «μυστήριο τρένο», όπως λέει και ένα τραγούδι του Γιώργου Ανδρέου που έχει ερμηνεύσει μοναδικά. Να φανταστείς μέρος της διδασκαλίας μου στο μάθημα της φωνητικής είναι να μελετούν οι μαθητές μου τις αντηχήσεις της φωνής του Χρήστου!

Έχετε παρέμβει καθένας στα τραγούδια του άλλου – φυσικά με την συγκατάθεση του – με οποιοδήποτε τρόπο, για παράδειγμα ενορχηστρωτικά; 

Χρήστος: Είναι φυσικό αποτέλεσμα  μέσα από αυτή τη συνεργασία από τη μία να ράβουμε τα καινούργια ρούχα του βασιλιά και από την άλλη να προτείνουμε μια καινούργια, υψηλή ραπτική στην τραγουδοποιία . (γέλια)

Μαρία: Εννοείται αν σκεφτείς ότι τα δύο μέλη της μπάντας (ο Άγγελος Παπαδάτος και ο Σταύρος Ρουμελιώτης) είναι χρόνια δικοί μου συνεργάτες και οι υπόλοιποι δύο (ο Μάξιμος Δράκος και ο Καλλίστρατος Δρακόπουλος) αντίστοιχα χρόνια συνεργάτες του Χρήστου. Κανονικός γάμος με τη συγκατάθεση και τις ευλογίες όλων!

Σε ποιο βαθμό θα λέγατε ότι το ακροατήριο που έχει προσωπικά καθένας σας είναι κοινό με αυτό του άλλου, λίγο, αρκετά ή σχεδόν εντελώς;

Χρήστος: Ως επί το πλείστον το ακροατήριό μας είναι κοινό και προσδοκούμε το καινούργιο αποτέλεσμα αυτής της σύμπραξης να προσελκύσει και άλλους.

Μαρία: Ήδη στις εκτός Αθηνών εμφανίσεις μας είδα ότι οι ακροατές μας είναι συνειδητοποιημένοι. Ξέρουν τι έρχονται να ακούσουν. Ξέρουν τι να ζητήσουν, πώς να το ζητήσουν. Για την ακρίβεια ξέρουν να σέβονται τον εαυτό τους... Και αυτό ήταν επίσης κάτι που παρατήρησα πέρυσι στην παράσταση του Χρήστου. Το πώς σου συμπεριφέρεται το ακροατήριό σου είναι ο απόλυτος καθρέφτης του πώς του συμπεριφέρεσαι εσύ.

Δεν σας έχει περάσει από το μυαλό να συνεργαστείτε κάποτε και δισκογραφικά, όχι απλά σε ένα τραγούδι αλλά σε ολόκληρο άλμπουμ;

Χρήστος: Φυσικά  υπάρχει  ενθουσιασμός και διάθεση και για δισκογραφική συνεργασία.
Μαρία: Αν το ίδιο το υλικό το «ζητήσει» τότε θα επέλθει και περαιτέρω συνεργασία. 

Αλήθεια, ποιο είναι το αγαπημένο τραγούδι του άλλου για καθένα σας και γιατί; 

Χρήστος: Το τραγούδι του Αλέξανδρου Εμμανουηλίδη «Αμφιβολία» ήταν αυτό το οποίο με συγκίνησε και μου σύστησε τη Μαρία γιατί η αμφιβολία είναι το βασικό συστατικό της ύπαρξης του ανθρώπου. Και θεωρώ ότι η τελευταία της δισκογραφική δουλειά, το «Μνήμη», είναι από τα πιο εξαιρετικά πράγματα έχω ακούσει εδώ και χρόνια.

Μαρία: Το αγαπημένο μου φρόντισα να το βάλω στο πρόγραμμα και μάλιστα να το ερμηνεύσω!

Μαρία πέρυσι τέτοια εποχή μου είχες πει σε συνέντευξη μας ότι τότε ακριβώς τέλειωνε ο πρώτος κύκλος της διαδρομής σου. Αισθάνεσαι ότι ο επόμενος έχει ξεκινήσει ή όχι ακόμα; 

Έχω ανοίξει πολλούς κύκλους και έχω μπει σε δίνη!

Χρήστο μετά το «Σιδερένιο Νησί» και αυτές τις εμφανίσεις... τί;

Και για εμένα έχει ξεκινήσει ένας νέος κύκλος με πολλή όρεξη για ιδιαίτερες συναυλίες και δημιουργικότητα για τη νέα μου δουλειά.

Και τα δικά σου πιο άμεσα προσεχή σχέδια Μαρία;

Πριν ένα μήνα κάναμε μια μουσική παράσταση στο «Skrow Theater» την οποία σκοπεύουμε να την ανεβάσουμε πάλι μετά το Πάσχα. Έχω ξεκινήσει την ηχογράφηση του καινούριου μου υλικού ενώ παράλληλα ξεκινώ την ηχογράφηση και ενός άλλου έργου που μου ανατέθηκε από έναν πολύ μεγάλο σύνθετη. Μπαίνοντας δηλαδή ο χειμώνας έχω μέσα μου… άνοιξη!