Με αφορμή την παρουσίαση του παγκόσμιου project «CIRCE The Black Cut» [Κίρκη :η μαύρη τομή:], που θα πραγματοποιηθεί για τρίτη συνεχή χρονιά την Τετάρτη 21 Δεκεμβρίου από τις 11 π.μ. έως τις 11 μ.μ., στο Κινηματοθέατρο «Ίρις» στην Αθήνα [Ακαδημίας 55 & Ιπποκράτους 15] με Ελεύθερη Είσοδο συζητήσαμε με τον άνθρωπο που βρίσκεται πίσω από αυτό. Η μουσικός και συνθέτις Άννα Στερεοπούλου παρουσιάζει ένα «Ολοήμερο Οπτικο-ακουστικού και Συναισθητικό περιβάλλον σε ροή», αφιερωμένο στην τέρψη των αισθήσεων, μέσω της Τέχνης, που ξεπερνά τους φυσικούς περιορισμούς των ανθρώπων. Πηγή έμπνευσης και κινητήριοι άξονες του όλου έργου το τρίπτυχο «Ελευθερία – Συναίσθημα – Κώδικας».

 

Τι είναι η Κίρκη;

Η Κίρκη είναι ο Καθρέφτης μας. Η Κίρκη είναι η θηλυκή μας πλευρά.

Η Κίρκη ήταν μία γιατρός, ή αλλιώς, θεραπέυτρια, και όχι απλά μια μάγισσα. Ήταν τέκνο σύζευξης στοιχείων ουρανού και ωκεανού, δηλαδή, κόρη του θεού Ήλιου και της Εκάτης ή της Περσηίδος, ή κατ' άλλες πηγές, κόρη της Ωκεανίδας Αστερόπης και του Υπερίωνα· αδελφή του Αιήτη (βασιλιά της Κολχίδας) και της Πασιφάης (συζύγου του Μίνωα).

Διαβάζουμε επίσης, πως, η Κίρκη, στην προσπάθειά της να αμυνθεί σε επίθεση του συζύγου της προς αυτή, τον σκοτώνει και, ως τιμωρία, ο πατέρας της την στέλνει εξορία στο νησί της Αιαίας, όπου αποκτά γνώσεις για την φαρμακευτική και θεραπευτική ιδιότητα των άνθεων και των βοτάνων και, έτσι εξελίσσεται στην πιο γνωστή μάγισσα του αρχαίου Μεσογειακού Κόσμου και σε μια μορφή Πότνιας (Σεβαστή).

Η Κίρκη υμνεί την Μητέρα Φύση και προσφέρει στα μάτια μας και Στάχτη και Φως. Στόχος μας είναι να την κοιτάξουμε με θάρρος και να σπάσουμε τα δεσμά της, ώστε να βρούμε την διέξοδο από τον προσωπικό και κοινωνικό μας λαβύρινθο.

Γιατί επιλέγεις αυτό το όνομα για το πρότζεκτ;

Η στιγμή που σκέφτηκα το συγκεκριμένο όνομα, βασίστηκε στο ένστικτό μου. Η ετυμολογία του ονόματος “κίρκη” βρίσκεται στην ρίζα «κιρκ-», την κυκλική, δηλαδή, κίνηση (του γερακιού), που συμβολίζει την σπείρα και το αέναο. Βασιζόμενη λοιπόν, στο ένστικτό μου, προσπάθησα και η ίδια αρχικά να καταλάβω γιατί επέλεξα το όνομα αυτό, αλλά και γιατί ξεκίνησα το όλο έργο και σε ανοιχτό - παγκόσμιο, μάλιστα, επίπεδο. Με τον καιρό, κατάλαβα πως δεν είναι απλά ένα θέμα με το οποίο μπορώ να εξελίξω την επιστημονική /καλλιτεχνική μου έρευνα πάνω στον Ανθρώπινο Εγκέφαλο και στην θεραπευτική ιδιότητα του Ήχου, του Ύπνου και των Ονείρων, αλλά πρόκειται για έναν τρόπο με τον οποίο, παρακινήθηκα υποσυνείδητα, να εξερευνήσω και επιλύσω εσωτερικά μου ζητήματα, μέσα από την αλληλεπίδρασή μου με τόσους άλλους ανθρώπους παγκοσμίως. Με άλλα λόγια, αποτέλεσε (και αποτελεί) ένα μέσο και μια μορφή προσωπικής ψυχανάλυσης, που με οδήγησε να το προσφέρω και ως θεματική του φετινού Καλέσματος Συμμετοχής, στους ενδιαφερόμενους συμμετέχοντες, με την μορφή Ερωτηματολόγιου. Διανύοντας λοιπόν, αυτά τα τρία χρόνια ροής του έργου, παρατηρώ τον εαυτό μου πιο κατασταλαγμένο και σίγουρο για τα πράγματα που ερευνώ, αναζητώ και οραματίζομαι, αλλά, κυρίως, για τον τρόπο με τον οποίο τα διεκδικώ.

Το οπτικοακουστικό περιβάλλον που γράφεις το καταλαβαίνουμε. Το συναισθητικό;

Η Συναισθησία πρόκειται για την νευρολογική σύζευξη των αισθήσεων. Συναισθητικός είναι αυτός που μπορεί να «ακούει» την εικόνα ή να «βλέπει» τον ήχο, ή ακόμη και να «μεταφράζει» το χρώμα σε ήχο και αντίστροφα, τον ήχο και το χρώμα σε αριθμό ή σε σχήμα και παλμό.

Η αλληλεπίδραση με κοινό και καλλιτέχνες Κωφούς /Βαρήκοους και Τυφλούς /μερικώς Βλέποντες, στέκεται ως απτό παράδειγμα στο πώς μπορούμε να εκτιμήσουμε περισσότερο και να επαναθέσουμε σε λειτουργία, και τις πέντε αισθήσεις μας. Η επικοινωνία που έχει αναπτυχθεί με τους εκπροσώπους της Ομοσπονδίας Κωφών Ελλάδος, που υποστηρίζει την φετινή διοργάνωση, αλλά και με την κυρία Γωγώ Ρουκουτάκη, μέλος της θεατρικής ομάδας του Φάρου Τυφλών, δείχνει πιο έντονα την αναγκαιότητα της κατανόησης διαφορετικών κωδικών επικοινωνίας που, τελικά, αποτελεί και το βασικό ερέθισμα και την ουσία της Ένωσης των Αντιθέτων, έτσι όπως εκφράζεται μέσα από τις θεωρίες του Ηράκλειτου, της Διοτίμας (φιλοσόφου και δασκάλας του Σωκράτη), του Ζακ Λακάν, και πολλών άλλων που στοχεύουν στο να μάς βοηθήσουν να αντιληφθούμε το Όλον, εντός του μικρόκοσμου, αλλά και μακρόκοσμου, όπου αναπνέουμε. Οι θεωρίες αυτές βέβαια, εκφράζονται καθημερινά και μέσα από συζητήσεις μας με δικούς μας ανθρώπους· με συνοδοιπόρους που επικοινωνούμε στην «γλώσσα» που έχουμε χτίσει με τον καθένα, και που συνειδητά ή υποσυνείδητα, προσπαθούμε να χρησιμοποιήσουμε ως πυροδότηση της Σκέψης και μετατροπή της σε Δράση.

Οι τέχνες αποκτούν άλλη δυναμική όταν συνδυάζονται;

«Μούσα σημαίνει Μουσική. Μουσική σημαίνει Επιστήμη.» Έχοντας ως οδηγούς, σκέψεις σαν κι αυτή του Πυθαγόρα και άλλων φιλοσόφων και επιστημόνων, αλλά και μέσα από την αγάπη μου για την πολυεπίπεδη Τέχνη του Κινηματογράφου, αλλά και του Αρχαίου Δράματος, οι μουσικές συναυλίες, και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις που διοργανώνω εδώ και χρόνια, φέρουν πάντα στοιχεία από διαφορετικές πηγές έμπνευσης. Δεν μπορώ να αποκλείσω θέματα που μελετώ και ασχολούμαι, από άλλες επιστήμες ή τέχνες. Θα ήταν λες και αγνοούσα το ίδιο το Συναίσθημα και δρούσα μόνο με την λογική ή τα κοινωνικά «πρέπει».

 

Δεν είμαστε ρομπότ ή υπολογιστές. Είμαστε έμψυχα όντα με πολλές αισθήσεις και όνειρα, και καθημερινά συναντάμε πολλά ερεθίσματα και νέες οδούς.

 

Ο κύριος προορισμός μας, όμως παραμένει η απάντηση σε ένα «Γιατί» και η κατανόηση της «αίσθησης του αγνώστου», όπως διαβάζουμε σε μια από τις απαντήσεις του Ερωτηματολόγιου του Καλέσματος. Ερωτήματα που οδηγούν στην γέννηση ποιητών, που ένας μουσικός αργότερα θα μελοποιήσει το έργο του, θα το κάνει τραγούδι, και κάποιος άλλος καλλιτέχνης θα το τραγουδήσει, με την συνοδεία μουσικών οργάνων ή και την ταυτόχρονη προβολή εικόνων ή θεατρικής πρόζας. Ακόμη και μια «απλή» συναυλία ενός τραγουδιστή, λοιπόν, συνδυάζει διάφορες τέχνες και διάφορες πτυχές και αναζητήσεις μας.

Γιατί να δει σήμερα κάποιος που ζορίζεται τόσο πολύ με τα καθημερινά, ένα τέτοιο πρότζεκτ;

Για πολλούς λόγους. Και όχι μόνο για να «δει», αλλά για να βιώσει και να αισθανθεί με όλες τις αισθήσεις. Το «Ολοήμερο Οπτικοακουστικό & Συναισθητικό Περιβάλλον σε Ροή» της 3ης Παρουσίασης του CIRCE The Black Cut, είναι για όλους. Διαρκεί από τις 11πμ έως τις 11μμ και έχει ελεύθερη είσοδο. Ο επισκέπτης μπορεί να παρακολουθήσει όποια από τις ενότητες τον ενδιαφέρει ή και όλες, και να έρθει μόνος του ή με φίλους ή την οικογένειά του και τα παιδιά του. Μπορεί να απολαύσει τα έργα τέχνης, να γνωρίσει και να συζητήσει με τους εκπροσώπους των φορέων που το ενθαρρύνουν και τους συμμετέχοντες καλλιτέχνες ή και να διαδράσει μαζί τους. Μπορεί να περιηγηθεί στον πολύ όμορφο χώρο του κινηματοθέατρου της «Ιριδος», να ζωγραφίσει, να παίξει μουσική, να χαλαρώσει ή ακόμη και να κοιμηθεί εντός του.

Για να απολαύσει καλλιτέχνες που έχει νοσταλγήσει, όπως την διεθνούς φήμης ελληνίδα τραγουδίστρια, Γιοβάννα. Για να τιμήσει κι άλλους αξιόλογους μουσικούς, όπως ο Ιάκωβος Κολανιάν, η Alyssa Moxley, ο Παν Καπερνέκα, η Γωγώ Ρουκουτάκη, ο Echosense projekt και πολλούς άλλους από διαφορετικούς πολιτισμούς και είδη μουσικής, τέχνης και επιστημών.

Ακόμη όμως, για να τιμήσει τα ίδια του όνειρα και το χαμόγελο που είχε ως παιδί, αφού στην εκδήλωση συμμετέχουν επίσης μαθητές των Δημοτικών Σχολείων της Αμοργού (ζωγραφικά έργα), του 7ου Δημοτικού Σχολείου της Μεταμόρφωσης (μουσικό θέατρο) και της Ενιαίας Σχολικής Μονάδας του Ειδικού Δημοτικού Σχολείου και Νηπιαγωγείου Κωφών & Βαρήκοων Λυκόβρυσης-Πεύκης (video).

Κυρίως όμως, για να θέσει στον εαυτό του, το ερώτημα «Ποιά είναι η πιο δυνατή ανάμνηση της ζωής μου;».

 

Ποιό είναι εκείνο το συναίσθημα που τον έκανε κάποτε να νοιώσει Ζωντανός και Ελεύθερος, και να παλέψει για το Όνειρό του; Που τον έκανε να εκφράσει με ειλικρίνεια την ψυχή του, χωρίς φόβο και δισταγμό, αλλά με θάρρος, αλήθεια και αγάπη.

 

Το Διαφορετικό, και ταυτόχρονα, η ίδια η πραγματικότητα και οι ουσιαστικές αξίες της καθημερινότητας είναι και αυτά που εμπνέουν το έργο, CIRCE The Black Cut. Ο «σπόρος» του οποίου φυτεύθηκε πριν τρία χρόνια, και όλο αυτό το διάστημα ανθίζει χωρίς την βοήθεια οικονομικών παραγόντων, αλλά με πίστη και ειλικρίνεια. Γιατί τα πιο δυνατά όνειρα γεννιούνται, αλλά και διεκδικούνται σε δύσκολες περιόδους!

Κοιτάζοντας το πρόγραμμα μοιάζει να έχεις στο μυαλό σου κάτι χαοτικό, αλλά και κάτι πολύ συγκεκριμένο. Τι από τα δύο ισχύει;

Και τα δύο. Πρόκειται για ένα έργο που εμπνέεται και από το «δάσος», αλλά και από το «δέντρο». Εμπνέεται από την ίδια την ζωή που είναι και χαοτική, αλλά και συγκεκριμένη. Ο χαοτικός του χαρακτήρας, ωστόσο, οφείλεται στο ότι πρόκειται για ένα πολυδιάστατο έργο το οποίο βασίζεται σε μια εν εξελίξει έρευνα χρόνων και αν του αφαιρούσα «επίπεδα», θα το ισοπέδωνα, τόσο στην δομή, όσο και στο συναίσθημά του. Αυτό, το ίδιο το Συναίσθημα, είναι και που με ενδιαφέρει να μεταδώσω στο κοινό, και όχι συγκεκριμένες θεωρίες αστροφυσικής, ή ψυχανάλυσης, για παράδειγμα. Το προσκαλώ δηλαδή, όχι απλά να «δει» το Περιβάλλον, αλλά κυρίως να το βιώσει, βάσει των δικών του αναμνήσεων και ονείρων. Να μπει στον χώρο και να φανταστεί πως βρίσκεται εντός της ίδιας του της Ψυχής και του Νου ή, ακόμη και της μήτρας, πριν γεννηθεί· να συνΑισθανθεί το σύμπαν που εμπνέει έναν καλλιτέχνη, έναν συνάνθρωπό του, σήμερα, και στο οποίο πιθανώς να βρει πολλά κοινά στοιχεία, έστω και ξεχασμένα.

Ένα αισθητικό και συναισθηματικό σύμπαν που φέρει όλο αυτό που ετοιμάζεις, πώς γίνεται ένα πράγμα;

Από την χρήση και μόνο, της λέξης «σύμπαν» που ανέφερες. Όπως το Σύμπαν, έτσι και ο καθένας μας αποτελείται από διαφορετικά στοιχεία, που όλα μαζί, τον συνθέτουν σε Ένα Ον.

Ποιός είναι ο στόχος σου μέσα από το πολυμορφικό καλλιτεχνικό όχημα;

Να εισαγάγω μια νέα μορφή παρουσίασης καλλιτεχνικών εκδηλώσεων που δεν είναι τόσο διαδεδομένες στην Ελλάδα. Ήδη το έργο έχει προσκληθεί να παρουσιαστεί εντός του 2017, στην Θεσσαλονίκη, την Πάτρα, την Αμοργό και την Κρήτη, αλλά και στο εξωτερικό, όπως στην Αμερική και την Ινδία.

Στόχος μου, επίσης, είναι να δείξω την σημασία, την προσοχή και τον σεβασμό που πρέπει να δίδεται στον ήχο, στα φώτα, στον ίδιο τον επισκέπτη και το κοινό, καθώς και στο έργο γυναικών καλλιτέχνιδων, αλλά και σε όσους έχουν καταβάλει κόπο, χρόνο και γνώση για την επίτευξη και δημιουργία ενός έργου. Να αναπτύξω περισσότερο τις γνώσεις μου, τόσο στον ήχο και στην τέχνη, όσο και στην διοργάνωση οπτικο-ακουστικών και multimedia εκδηλώσεων. Να βοηθήσω στην έκφραση των Θέλω και στην πραγματοποίηση των Οραμάτων μας, τόσο σε επίπεδο κοινωνιολογικό και ιατρικό, όσο και στο επίπεδο του Ενστίκτου και του Αδιόρατου.

 

Στόχος μου επίσης, είναι να κάνω πιο γνωστούς τους λόγους ίδρυσης και ανάπτυξης των Ασκληπιείων, των  πρώτων μορφών Ιατρικών Κέντρων του αρχαίου ελληνικού κόσμου που ενέπνευσαν αργότερα τον Δυτικό κόσμο και την σύγχρονη Ιατρική. Η ενιαία προσφορά Ψυχικής Ανάτασης, στα Ιατρικά αυτά Συγκροτήματα της αρχαιότητας, εκφράζει αποδεδειγμένα στο πόσο πιο αποτελεσματικά μπορεί να λειτουργήσει ο συνδυασμός διαφορετικών μορφών θεραπείας. Δεν πρόκειται δηλαδή για κάτι το «φοβιστικό», αρκεί βέβαια, να μην διστάζουμε να παρατηρούμε το ίδιο μας το Σώμα και την Ψυχή, και να κρίνουμε οι ίδιοι ποιά θεραπεία μάς δείχνει το ένσικτό μας να εμπιστευθούμε.

Το έργο CIRCE The Black Cut πρόκειται για το όχημα -όπως πολύ εύστοχα αναφέρεις- που φέρει και συνδέει όλες τις έως τώρα γνώσεις και εμπειρίες μου, που θέτω πλέον σε μια συγκεκριμένη δομή, και η οποία μού δίνει ταυτόχρονα την ελευθερία να κινηθώ πιο συγκροτημένα στον προορισμό μου.