Το Μια Ανάσα Δρόμος που κυκλοφόρησε πριν λίγες ημέρες από την Puzzlemusik είναι ο πρώτος προσωπικός δίσκος της Μαρίας Λατσίνου. Όλα τα τραγούδια του υπογράφονται από τον Χρήστο Αλεξόπουλο με τον οποίο ήδη συνεργαζόταν στις δικές του δουλειές επί μακρόν. Το σχήμα που την συνοδεύει, τόσο στο album όσο και στις συναυλίες της, αρχικά ήταν ένα κουαρτέτο που, εκτός φυσικά από τον Χρήστο Αλεξόπουλο στο πιάνο, αποτελείται από τον ακορντεονίστα Αντώνη Σταύρου, τον μπασίστα Γιώργο Λιάπη και τον ντράμερ Φοίβο Βαλαβάνη αλλά κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων προστέθηκε μόνιμα και ο Κρητικός λυράρης (αλλά με συμπαθητικές χορδές στο όργανο του!) Γιώργος Ανδρουλάκης και έτσι πλέον είναι κουιντέτο.Την γνώμη μου για το Μια Ανάσα Δρόμος την έχω ήδη καταθέσει (εδώ) και έτσι δεν έχω παρά να δώσω τον λόγο στην πλέον αρμόδια να μιλήσει για αυτό.
Η Αφετηρία
Πριν συναντήσω τον Χρήστο και τον Socos ήμουν μέλος σε διαφόρων χορωδιών και φωνητικών συνόλων (Ε.Λ.Σ., Εμμέλεια, Eklipsis, Καθολικού Ναού Αγίου Διονυσίου κ.α.), έδωσα πολλά ρεσιτάλ εντός και εκτός Ελλάδος, συνεργάστηκα με σχήματα διαφορετικού μουσικού ύφους (jazz, rock, παραδοσιακά) με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία, έλαβα μέρος σε ακροάσεις - με αποδοχή ή απόρριψη, σε σεμινάρια, άπειρες πρόβες, συναυλίες, συναυλίες και άλλες συναυλίες, έκανα πολλές συνεργασίες και συμμετείχα σε δισκογραφικές δουλειές (Σταμάτης Μεσημέρης, Χρίστος Στυλιανού, V-Sag). Eν ολίγοις...δεν φύτρωσα!!!
Οι Επιλογές
Επέλεξα αρχικά να δουλέψω με τον Χρήστο και συνεχίζω μαζί του μετά από τόσο καιρό επειδή η μουσική και στιχουργική του άποψη με ιντριγκάρει και με εξιτάρει, επειδή μου αφήνει άπλετο χώρο για προσωπική αναζήτηση, εξέλιξη και πειραματισμό, επειδή με εμπιστεύεται και με πιστεύει περισσότερο και από όσο η ίδια τον εαυτό μου, επειδή η δική του τόλμη συμπληρώνει την δική μου δειλία, επειδή είναι ειλικρινής και προσγειωμένος, επειδή η ψυχραιμία του είναι παροιμιώδης, επειδή τέλος κάνουμε πολύ καλή παρέα και παίζουμε επιτραπέζια ατελείωτες ώρες!
Η Ταυτότητα
Αισθάνομαι ότι μπορώ να προσαρμοστώ ανάλογα με το εκάστοτε είδος, μου πήρε πολύ χρόνο να αφαιρέσω τις φωνητικές ή μουσικές ταμπέλες, να φιλτράρω εξωτερικές συμβάσεις και να ανακαλύψω δυναμικές που ούτε φανταζόμουν ότι υπήρχαν. Εκφράζομαι με την φωνή και ανασύρω κάθε φορά το χρώμα και το συναίσθημα που μου εμπνέει η περίσταση. Κατ’ αυτή την έννοια δεν αισθάνομαι ότι ανήκω αποκλειστικά σε κανένα συγκεκριμένο ιδίωμα αλλά μάλλον στα περισσότερα από αυτά και ταυτόχρονα!
Ο Πρώτος Δίσκος
Πέρασε τόσος καιρός μέχρι να κυκλοφορήσω τον πρώτο προσωπικό μου δίσκο γιατί δεν μου είχε περάσει από το μυαλό, δεν ήταν στη μουσική μου καθημερινότητα. Και αν δεν με είχε πάρει ο Αλεξόπουλος από το χεράκι για να μου δείξει και αυτόν το δρόμο δεν θα προχωρούσα στο εγχείρημα. Οπως και αν δεν υπήρχε και το συγκεκριμένο μουσικό υλικό ούτε τώρα θα το τολμούσα…
Οι Προϋποθέσεις
Το συγκεκριμένο project ξεκίνησε από κοινού αλλά με παρότρυνση του Χρήστου. Η στιγμή ήταν ιδανική και για τους δύο μας. Ο Χρήστος ήταν καιρό εκτός συναυλιακής κίνησης λόγω της ενασχόλησης του με την Puzzlemusik (και κάθε μουσικός ζει για την ώρα που θα ανέβει στη σκηνή) και για εμένα είχε ήδη κλείσει από καιρό ένας κύκλος και ήταν η ώρα να ανοίξει ένας καινούριος. Βρισκόμασταν και οι δύο σε δημιουργική φάση που έπρεπε κάπως να την διοχετεύσουμε, το υλικό υπήρχε και τις συνθήκες τις δημιουργήσαμε…
Η Σύνθεση
Η ιδέα για τα όργανα που θα περιλάμβανε το σχήμα προέκυψε στην πρώτη μας συζήτηση. Δεν θέλαμε κιθάρες για λόγους προσωπικής αισθητικής και καταλήξαμε για τους ίδιους λόγους στην παρουσία του ακορντεόν. Τα τύμπανα και το μπάσο ήταν αδιαπραγμάτευτα! Αργότερα προστέθηκε και ο Γιώργος με την λύρα του γιατί ο Χρήστος κάτι είχε στο μυαλό του! Η επιλογή των συγκεκριμένων μουσικών έγινε από κοινού, με βάση την ικανότητα και την διάθεση για πειραματισμό και δουλειά σε ένα υλικό που ουσιαστικά έπρεπε να οργανωθεί και να επαναπροσδιοριστεί λόγω των νέων συνθηκών παρά το γεγονός ότι πολλά από τα τραγούδια ήταν ήδη δισκογραφημένα.
Τα Τραγούδια
Επέλεξα αυτά τα τραγούδια ανάμεσα στα υπόλοιπα του Χρήστου που είχα ερμηνεύσει στο παρελθόν γιατί στιχουργικά και μουσικά μου «έκαναν» περισσότερο, όχι με βάση το φωνητικό κριτήριο αλλά το καθαρά μουσικό/αισθητικό. Τα θεωρώ πολύ ιδιαίτερα, με χώρο για κατάθεση προσωπικού στίγματος και φωνητικής ελευθερίας. Τα «άκουγα» στο μυαλό μου πριν καν τα τραγουδήσω!
Οι Ηθικοί Αυτουργοί
Το γκρουπ είναι απολύτως συγκεκριμένο και σίγουρα δεν είναι η μπάντα μου, είναι ο Φοίβος, ο Γιώργος, ο Αντώνης και ο έτερος Γιώργος συν φυσικά τον Χρήστο. Έχει ταυτότητα χωρίς να έχει προς το παρόν όνομα...Συνεργαζόμαστε, ανταλλάσσουμε απόψεις, συν-δημιουργούμε. Το ότι το project «βγαίνει» προς τα έξω με το όνομά μου έχει να κάνει με πρακτικούς κυρίως λόγους…
Το Πλαίσιο
Τα τραγούδια είχαν βρει τον ενορχηστρωτικό τους «δρόμο» ήδη από τις ζωντανές εμφανίσεις που είχαν προηγηθεί της ηχογράφησης. Στο στούντιο προστέθηκαν, εκτός από την κρητική λύρα, ηχοχρωματικές «πινελιές» κατά περίπτωση. Κάθε τραγούδι μας οδηγούσε στη σκιαγράφηση του ξεχωριστού «πλαισίου» του και στην ανάδειξη της ιδιαίτερης συναισθηματικής ή «εικονοπλαστικής» του φύσης.
Οι επιλογές
Για εμένα Μια Ανάσα Δρόμος σημαίνει η διαδρομή που διήνυσα ως εδώ και φαντάζομαι άλλη μία θα είναι και το μετά...Από μουσικής πλευράς το τραγούδι του δίσκου που λατρεύω είναι το Θα Μάγευα Λουλούδια, ήταν από τα πρώτα που «απαίτησα» να πω. Αισθάνομαι πιο κοντά στο Ο Χρόνος Μου Τελειώνει και όχι για ευνόητους λόγους αλλά λόγω μιας εγκεφαλικής –ψυχολογικής - φιλοσοφικής προσωπικής διαστροφής! Και αγαπώ ιδιαίτερα το Έκαψες Το Μάρτη Σου αλλά και όλα τα υπόλοιπα, για συνειδητούς ή ασυνείδητους, αισθητικούς και/ή εσωτερικούς λόγους…
Το Κίνητρο
Το album απευθύνεται σ’ αυτούς που θεωρούν ότι τους αφορά για οποιονδήποτε λόγο. Εγώ προσωπικά θα το αγόραζα γιατί δεν διακρίνω πουθενά το άγχος της επιτυχίας! Και όσο και αν μπορεί να φανεί υπερβολικό σε κάποιους πιστεύω ότι δεν υπάρχει κάτι ανάλογο με αυτό που κάνουμε, με ό,τι θετικό ή αρνητικό εμπεριέχει αυτό...
Ο Αντικατοπτρισμός
Οι εμπειρίες μου από τις ζωντανές εμφανίσεις είναι όλες ξεχωριστές και διαφορετικές όμως αυτό το project το θεωρώ κάτι εξολοκλήρου δικό μου. Και όχι με την εγωιστική/κτητική έννοια αλλά μ’ αυτή της οικειότητας και της δυνατότητας προσωπικής έκφρασης…
Η Ακρόαση
Θα επιθυμούσαμε εκείνοι που θα ακούσουν τον δίσκο να ανατρέχουν σε αυτόν σε προσωπικές τους στιγμές, να γίνει κομμάτι όχι μόνο της ακουστικής τους συνήθειας αλλά και μιας δεύτερης ή τρίτης εσωτερικής ακρόασης…και βέβαια να πουλήσει μισό εκατομμύριο αντίτυπα! (γέλια) Για το μέλλον σχεδιάζω/ουμε ζωντανές εμφανίσεις και όμορφες μουσικές αναζητήσεις!