Επιστρέφουν οι δουλειές που δίνουν το βάρος τους στους δημιουργούς. Δηλαδή έχουν ένα στιχουργό ή έναν συνθέτη;
Ελεάνα Βραχάλη: Δεν ξέρω αν επιστρέφει αυτό και αν είναι θέμα εποχής. Για μένα προσωπικά είναι προσωπικό ζητούμενο. Τα τελευταία χρόνια προσπαθώ να κάνω τέτοιους δίσκους. Είναι καλλιτεχνική ανάγκη και πιστεύω ότι είναι ανάγκη πολλών δημιουργών να έχουν χώρο να εκφραστούν. Θα ήθελα να ξαναγυρίσουμε στις δουλειές που η χημεία είναι ευδιάκριτη και όχι να γίνονται δουλειές απλώς για να γίνονται.

Ο δίσκος σας πως φτιάχτηκε;
Ηρώ: Σε γενικές γραμμές ό,τι έχω γράψει το έχω γράψει πάνω σε στίχους. Το ίδιο συνέβει και σε αυτό το δίσκο. Η Ελεάνα έγραψε τους στίχους και μετά γράφτηκαν οι μουσικές. Είναι και πιο λογικό αυτό γιατί πρώτα έρχεται η σκέψη.

Το γεγονός ότι είσαι μία ερμηνεύτρια που γράφεις και μουσική επηρεάζει τον τρόπο που ερμηνεύεις;
Ηρώ: Νομίζω τα έχω διαχωρίσει αυτά τα δύο μέσα μου. Δεν με επηρεάζει καθόλου στην ερμηνεία μου αν ένα τραγούδι είναι σε μουσική δική μου ή όχι. Σίγουρα κάπως το ένα επηρεάζει το άλλο, αλλά με το πέρασμα των χρόνων νομίζω τα έχω διαχωρίσει αυτά τα δύο και κατά κάποιο τρόπο θα έλεγα είναι λίγο πιο «απενοχοποιητικό» να τραγουδάω τραγούδια άλλων και όχι δικά μου.

Είμαστε σε μία εποχή που η «συναισθηματικολογία» υπερκαταναλώνεται και σε πολλές περιπτώσεις είναι και ένα καλό προϊόν προς πώληση, αφού πολλοί ψάχνουν να καλυφθούν συναισθηματικά;
Ηρώ: Ζούμε την εποχή της βαθειάς έλλειψης συναισθήματος. Με την έννοια ότι το συναίσθημα περνάει τη σοβαρότερη κρίση από όλες τις κρίσεις που ακούμε. Αυτό οδηγεί αρκετούς στην λαϊκίστικη πώλησή του. Όσοι έχουν μάθει να λειτουργούν με το συναίσθημα νομίζω ότι αυτήν την εποχή περνάνε πολύ βαθειές αμφιβολίες. Νομίζω ότι αυτό που θέτεις είναι η μεγαλύτερη ανησυχία της εποχής. Είναι παγκόσμιο αυτό το φαινόμενο, δεν έχει να κάνει μόνο με τη χώρα μας.

Ελεάνα Βραχάλη: Νομίζω είναι μία στιγμή που μπορεί να ευδοκιμήσει το ψέμα. Και μπορεί να πωληθεί εύκολα. Όταν έχει ανάγκη να κρατηθεί ο άλλος από κάπου δεν φιλτράρει και πολύ αυτό που του πουλάς...

Ηρώ:  Έχω υπάρξει αληθινή σε ό,τι έχω κάνει. Άσχετα αν αυτό άρεσε σε πολλούς, λίγους, σε όλους ή κανέναν. Έκανα μία περίοδο μεγάλης ακμής, μετά έκανα κοιλιά μετά ξανά επιτυχία. Παρόλα αυτά δεν επηρεάστηκε ο τρόπος που έγραφα από όλο αυτό. Θεωρώ ότι η αλήθεια είναι το ζητούμενο της μουσικής.

Η δυνατότητα άμεσης και έμμεσης επαφής του καλλιτέχνη με το κοινό του και με το κοινό γενικώς σε κάποιο βαθμό τον αποδομεί; Το γεγονός ότι ο καθένας μπορεί να του στείλει ένα μήνυμα στο facebook και να παρακολουθήσει μέρος και της προσωπικής του ζωής...
Ελεάνα Βραχάλη: Φυσικά και συμβαίνει αυτό. Αλλά δεν ξέρω κατά πόσο συντελεί στην κατάρρευση ενός μύθου, ο οποίος δεν είναι υπό κατάρρευση. Κι εγώ έμαθα πολλά πράγματα για τους καλλιτέχνες στην προσωπική μου ζωή. Κάποιοι κατέρρευσαν ως μύθοι και κάποιοι άλλοι όχι. Δεν ξέρω γιατί πρέπει να έχουμε μία διαφορετική ιδέα για κάποιον ενώ η πραγματικότητα είναι διαφορετική. Ας δείξει ο καθένας τον πραγματικό του εαυτό. Ένας άνθρωπος που πιστεύεις και δεν σε προδίδει νομίζω ότι δεν θα καταρρεύσει στα μάτια σου επειδή τον βλέπεις να τρώει σε ένα τραπέζι.

Ηρώ: Υπάρχει μία τάση απαξίωσης προς τους καλλιτέχνες και γενικότερα προς την τέχνη. Αυτή η τάση έχει τις ρίζες της στην έλλειψη παιδείας. Από την άλλη υπάρχει και η μεριά των καλλιτεχνών από την οποία μπορώ να σου μιλήσω. Αν δεν παίξεις και με αυτό το παιχνίδι, να προκαλείς την ενασχόληση με το πρόσωπό σου, σταματάν να ασχολούνται μαζί σου. Έχω έχω πάει σε εκπομπή να δώσω συνέντευξη και αυτό που με ρώτησαν ήταν για το κοτσιδάκι που είχα πριν μερικά χρόνια. Όταν δεν μπαίνω σε αυτή τη διαδικασία, ξέρω ότι σε μία χώρα σαν την Ελλάδα με μικρό κοινό, αυτό θα μου στοιχίσει.

Άρα κάποιος για να απασχολεί πρέπει να παίζει ένα συγκεκριμένο επικοινωνιακό παιχνίδι...

Ηρώ: Πολλές φορές χρειάζεται να παίξεις ένα παιχνίδι που εγώ, και άλλοι συνάδελφοί μου δεν είμαστε διατεθημένοι να το κάνουμε. Δεν είμαι υποχρεωμένη να είμαι υπερκοινωνική και μέσα στα χαμόγελα και στις αγκαλιές για να παρουσιάσω τη δουλειά μου. Γιατί πρέπει να μπω σε αυτή τη διαδικασία; Ως καλλιτέχνης χρειάζομαι μία απομόνωση και μία εσωστρέφεια για να μπορέσω να δημιουργήσω και θα τη χάσω αν επιδοθώ σε τέτοιους είδους σχέσεις.

Ο δημιουργός είνα πιο προστατευμένος όσον αφορά τη δημόσια εικόνα;
Ελεάνα Βραχάλη: Δεν είναι δεδομένα προστατευμένος, απλά αν θέλει έχει το δικαίωμα να είναι. Ενός ένας τραγουδιστής δεν το έχει γιατί εκτίθεται έτσι κι αλλιώς βγαίνοντας στον κόσμο.

Γράφεις σε ένα στίχο σου «λύσε το πρόβλημα για να λυθείς». Τα προβλήματα ή τα συμπεράσματα είναι καλή πηγή έμπευσης;
Ελεάνα Βραχάλη: Δεν ξέρω ακριβώς. Αυτό που ξέρω είναι ότι μία δίοδος για να λύσω ένα πρόβλημα είναι να το γράψω.  Δεν προκαλεί την έμπνευσή μου το πρόβλημα, αλλά με το να γράφω ως ένα βαθμό είναι σα να το λύνω.  

Η απαξίωση του υλικού μέσου που διακινήθηκε η μουσική τα τελευταία χρόνια συμβάλει στην απαξίωση του καλλιτέχνη και του έργου του;
Ηρώ: Δεν είναι μόνο αυτό. Και στα mediaαν δεις δεν υπάρχουν μουσικές εκπομπές που να αγαπάνε πραγματικά το τραγούδι και την τέχνη.

Από το ξεκίνημα της πορείας σου μέχρι σήμερα τι έχει αλλάξει περισσότερο καλλιτεχνικά για σένα;
Ηρώ: Αυτό που έχει αλλάξει είναι ότι έχω απλουστεύσει απίστευτα τον τρόπο με τον οποίο εργάζομαι. Αγάπησα περισσότερο τον εαυτό μου, ειδικά από τη γέννηση του γιου μου και μετά. Και αυτό νομίζω φαίνεται και στα τραγούδια μου πια.

Η απλότητα σε μία εποχή που όλα πρέπει να είναι εντυπωσιακά και τρέχουν γρήγορα είναι εφικτή;
Ηρώ: Εγώ κάνω δίσκους ανά δύο ή τρία χρόνια. Δεν μπορώ να ακολουθήσω άλλους συναδέλφους μου και τις ταχύτητές τους. Κάλα κάνουν βέβαια αλλά εγώ θέλω χρόνο να αφομιώσω τα πράγματα.

Ελεάνα Βραχάλη: Εμένα η απλότητα μου λείπει πάρα πολύ ειδικά αυτήν την εποχή. Δεν ξέρω αν είναι το αντίδοτο σε όλα αυτά που ζούμε όπου τα πράγματα γίνονται όλο και πιο σύνθετα και γίνονται όλο και πιο ανυπόστατα.

Γιατί θα λέγατε σε κάποιον να πάρει αυτό το δίσκο;
Ελεάνα Βραχάλη:  Όταν κάνεις μία δουλειά πρέπει να την πιστεύεις. Για εμένα είναι ο μόνος τρόπος επικοινωνίας με τον κόσμο. Άρα θα του έλεγα να πάρει το δίσκο για να επικοινωνήσουμε. Αντικειμενική δεν μπορώ να είμαι, αλλά πιστεύω ότι είναι μια καλή δουλειάκαι πιστεύω ότι κάποιος θα μπορούσε να βρει πράγματα μέσα σε αυτήν με τα οποία να ταυτιστεί. Πιστεύω ότι λέει την αλήθεια μας.
Ηρώ: Εγώ αυτό που θα έλεγα σε κάποιον που σκεφτόταν να αγοράσει το δίσκο, είναι να αφιερώσει λίγο χρόνο να βάλει τα ακουστικά, να τον ακούσει όπου και όπως εκείνος θέλει και αν του αρέσει τον αγοράζει αν δεν του αρέσει όχι. Το στοίχημα που βάζουμε κάθε φορά που κάνουμε μία δουλειά είναι αν αυτό που κάνουμε αφορά –όχι μόνο εμάς- αλλά και άλλους.

* Την Παρασκευή 3 Οκτωβρίου 2014 ο δίσκος "Κατευθείαν Καρδιά" παρουσιάζεται στον Ιανό (Σταδίου 24)