Τι περιλαμβάνει το πρόγραμμα της συναυλίας στο Μέγαρο Μουσικής;
Περιλαμβάνει τα πιο αντιπροσωπευτικά από τα τραγούδια μου. Μαζί μου θα είναι και μία χορωδία 120 υπέροχων παιδιών από τα Αρσάκεια -Τοσίτσεια σχολεία με τη μαέστρο τους Χριστίνα Βαρσάμη-Κούκνη. Στο δεύτερο μέρος, ο συνθέτης Πέτρος Περάκης θα παρουσιάσει τα «Μελωδόνια» σε ποίηση Παυλίνας Παμπούδη με τον μοναδικό Σπύρο Σακκά στο τραγούδι, τη Βίκυ Στυλιανού στο πιάνο και μαθητές της σχολής χορού του Ωδείου Αθηνών.

Πώς προέκυψε η ιδέα ο τίτλος του πρώτου σας δίσκου «Πετώντας πας στην πόλη» να είναι και ο τίτλος της συναυλίας του δικού σας μέρους;
Έτυχε η χρονική στιγμή που μου έγινε αυτή η πρόταση από το Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, να συμπίπτει με την επανέκδοση του πρώτου μου δίσκου. Τον πρώτο μου δίσκο τον αγαπώ πάρα πολύ. Όταν έκλεισε η δισκογραφική εταιρεία που τον έβγαζε στενοχωρήθηκα πολύ. Ο τίτλος που τον είχα βαπτίσει με εκφράζει απόλυτα. Μόνο «Πετώντας» δημιουργικά μπορεί κανείς να φτάσει στην πόλη, σε μια πόλη όμως ανθρώπινη, χωρίς ρατσισμό και βία.

Η φιλία, η συντροφικότητα και ο σεβασμός στη διαφορετικότητα είναι μερικά από τα θέματα που συναντάμε στα τραγούδια σας. Τα παιδιά πώς εισπράττουν αυτές τις έννοιες;
Φέτος εκπονώ με τα προνήπιά μου ένα καινοτόμο πρόγραμμα για τον ενεργό πολίτη. Το έχω ονομάσει «Η μουσική μας ενώνει». Με τα παιδιά ακούγοντας μουσικές από άλλους λαούς της γης και μαθαίνοντας απλά τραγούδια άλλων πολιτισμών (Κένυα, Ρουμανία, Λατινική Αμερική) συζητάμε ενδελεχώς γι αυτά τα θέματα. Τα παιδιά έχουν ενθουσιαστεί με όλα όσα συζητάμε και με την ιστορία του Κόκκινου γάτου του Κώστα Μάγου και της Γεωργίας Γκανάτσιου (Εν πλω) και του Τζικιτζίκ (Καλειδοσκόπιο) του Κώστα Μάγου, ιστορίες στις οποίες υπογράφω τη μουσική. Στο πλαίσιο αυτού του προγράμματος επισκέφτηκα το 31ονηπιαγωγείο Αθηνών στο οποίο οι μαθητές είναι κυρίως παιδιά μεταναστών. Ένα κοριτσάκι από την Κένυα, του οποίου δεν θα ξεχάσω ποτέ τα μεγάλα του υγρά μελαγχολικά μάτια, με κοίταζε θλιμμένο και με μια ελαφρά καχυποψία για περίπου μία ώρα. Μετά όπως καθόμασταν έσκυψε αργά προς το μέρος μου και μου έδωσε ένα ζεστό φιλί στο μάγουλο. Συγκλονίστηκα. Οι άνθρωποι που έχουν άλλο χρώμα βιώνουν τον ρατσισμό με πιο δραματικό τρόπο, έτσι νομίζω, από το πρώτο δευτερόλεπτο που αναπνέουν, που κυκλοφορούν έξω απ' το σπίτι τους. Τα θέματα της διαφορετικότητας είναι θέματα που πρέπει να είναι στην πρώτη γραμμή της εκπαίδευσης ακόμα και από την προσχολική ηλικία. Το να έρχονται αυτά τα θέματα μέσα από τα τραγούδια είναι άλλος ένας τρόπος να τα προσεγγίσει κανείς. Στις 2 Απριλίου – παγκόσμια μέρα του βιβλίου, τα παιδάκια αυτά θα επισκεφτούν το νηπιαγωγείο μας και θα συναντηθούν με τους μικρούς μαθητές μου. Σίγουρα θα είναι μια πολύτιμη εμπειρία για όλους αυτή η συνάντηση.

Στη σημερινή εποχή υπάρχει σεβασμός απέναντι στη διαφορετικότητα;
Στη σημερινή εποχή και λόγω της οικονομικής κρίσης διαφαίνονται κρούσματα μεσαιωνικού τύπου βίας. Ο ένας πάει να βγάλει το μάτι του άλλου. Το κράτος έχει αφήσει αστήριχτα όλα σχεδόν τα κέντρα ειδικής αγωγής, παντού ξεφυτρώνουν στρατόπεδα μεταναστών άνθρωποι πνίγονται στη θάλασσα. Όσο η άρχουσα τάξη υψώνει ένα τείχος απέναντι σε αυτά τα θέματα τόσο η κοινωνία θα βυθίζεται στην απόγνωση. Πρέπει όλους να μας απασχολήσουν αυτά τα θέματα. Βέβαια υπάρχουν πάρα πολλές νεοσύστατες οργανώσεις που βοηθούν τους πιο αδύναμους συμπολίτες μας με κάθε τρόπο. Εγώ λέω κάτι πολύ απλό και στα παιδιά και στον εαυτό μου. Πώς θα ήταν αν βρισκόταν ο καθένας μας σε αυτή τη θέση; Μου κάνουν εντύπωση οι άνθρωποι που ποτέ δεν κάνουν αυτή τη σκέψη.

Οι μαθητές σας αποτελούν πηγή έμπνευσης για εσάς;
Απολύτως. Η ειλικρίνειά και η αμεσότητά τους με συγκλονίζει ώρες ώρες. Ξέρετε τα παιδιά λένε πάντα αλήθειες. Αυτές τους τις αλήθειες προσπαθώ να κάνω τραγούδι. 

Με τη συναυλία στο Μέγαρο Μουσικής γιορτάζετε και τα δέκα χρόνια στη δισκογραφία για παιδιά. Τι έχετε αποκομίσει από αυτό το ταξίδι;
Πολύ αγάπη και αποδοχή. Είμαι πολύ τυχερή γι' αυτό. Αλλά επίσης και μια κρυφή προσωπική χαρά που απορρέει από την πίστη ότι στα 10 χρόνια συστηματικής δουλειάς, η προσήλωση στους καλλιτεχνικούς μου στόχους δίχως εκπτώσεις ήταν απαρέγκλιτη.