Γιάννης Αγγελάκας αλλά και Εκμέκ και Polkar… Είναι τόσο λίγοι οι τρομπετίστες στην Θεσσαλονίκη ή το παίξιμο σου είναι τόσο ξεχωριστό ώστε να είσαι περιζήτητος από κάθε σημαντικό σχήμα και δημιουργό της πόλης που θέλει να έχει το όργανο σου;

Οι τρομπετίστες στην Θεσσαλονίκη είναι αρκετοί και πολύ καλοί αλλά είναι πολλές και οι μπάντες στην πόλη. Δεν θεωρώ ότι το παίξιμο μου είναι ξεχωριστό. Στην πραγματικότητα ο λόγος που παίζω σε όλα αυτά τα σχήματα είναι ότι ξεκίνησα να συνεργάζομαι μαζί τους σε διαφορετικές περιόδους.  

Έχεις κάνει ωδειακές σπουδές ή είσαι αυτοδίδακτος; Ανεξάρτητα από αυτό σε ποια ιδιώματα θα έλεγες ότι βρίσκονται κυρίως οι καταβολές σου;

Έχω σπουδάσει κλασική τρομπέτα αλλά από μικρός αγάπησα την jazz μα και το rock. Νομίζω ότι στον τελευταίο μου δίσκο διακρίνει κανείς εύκολα αυτές τις καταβολές.

Ποια είναι η σχέση σου με την jazz; Θα έλεγες ότι είσαι jazz μουσικός ή είναι απλά ένα ιδίωμα που αγαπάς πολύ;

Ακούω jazz από πολύ μικρός και θαύμαζα τρομπετίστες όπως ο Miles Davis, ο Chet Baker και ο Dizzy Gillespie. Δεν θα έλεγα ;ότι είμαι μουσικός της jazz αλλά σίγουρα στις προσωπικές μου δουλειές έχω πολλές επιρροές από αυτό το ιδίωμα.

Υπάρχουν κάποιοι τρομπετίστες που όχι μόνο να σε έχουν επηρεάσει αλλά να λειτούργησαν, έστω στο ξεκίνημα, ως πρότυπα για εσένα;

Εκτός από αυτούς που προανέφερα υπήρχαν και σύγχρονοι τρομπετίστες που ήταν όντως πρότυπα για μένα όπως ο Αrturo Sandoval, o Jon Faddis αλλά και o Wynton Marsalis

Υπάρχουν σαφείς διαφορές ανάμεσα σε αυτό το album και τα δύο προηγούμενα σου ή είναι η φυσική συνέχεια και εξέλιξη τους;

Nομίζω πως είναι σαφείς οι διαφορές. Το τελευταίο album είναι πιο...Γιώργος! Έκανα μια στροφή προς τον εσωτερικό μου κόσμο με αποτέλεσμα να είναι μια πιο ειλικρινή δήλωση.

Ο τίτλος είναι πολύ ενδιαφέρων. Τι μπορεί άραγε να κάνει οποιονδήποτε να «κατασκευάσει» τις αναμνήσεις του;

Νομίζω όλοι μας το έχουμε κάνει λίγο πολύ αυτό. Πολλές φορές για να αντέξουμε κάποιες καταστάσεις που έχουμε ζήσει στο παρελθόντις κατασκευάζουμε ή και τις...ανασκευάζουμε θα έλεγα καλύτερες από ό,τι ήταν για να προχωρήσουμε μπροστά με μεγαλύτερη ευκολία.

Πώς ανακάλυψες την Αλεξάνδρα Σιετή και συνεργάστηκες μαζί της και ποια ήταν η δική της διαδρομή μέχρι τώρα;

Την Αλεξάνδρα μου την σύστησε ο παραγωγός και κιμπορντίστας μου, ο Τάσος Κορκόβελος, την περίοδο που έψαχνα τραγουδίστρια για τον δεύτερο δίσκο μου. Είναι εξαιρετικά ταλαντούχα και νιώθω πολύ τυχερός για το ότι συνεργαζόμαστε. Έχει την δική της μπάντα, τους  The Dude ενώ επίσης τραγουδάει στους Souled Out.

Αν όχι τόσο το βιολί σίγουρα το ακορντεόν και περισσότερο από όλα το νέι είναι όργανα καθόλου συνηθισμένα στην jazz, κάποιοι μπορεί να έλεγαν ακόμα και ότι δεν της ταιριάζουν. Τι σε έκανε λοιπόν να τα συμπεριλάβεις αντί, για παράδειγμα, ενός τρίτου πνευστού;

Ήθελα να κάνω μια επιμειξία jazz και κέλτικης μουσικής. Πρέπει να πω ότι αγαπώ και εκτιμώ πολύ τον ηγέτη των Dire Straits, τον Mark Knopfler ο οποίος στις προσωπικές του δουλειές έχει χρησιμοποιήσει πολλά στοιχεία αλλά και όργανα  της κέλτικης μουσικής. Ηταν μια καθοριστική επιρροή μου σε αυτό το album.

Η ύπαρξη ηλεκτρικού μπάσου και όχι κοντραμπάσου όπως θα ήταν αναμενόμενο για έναν τέτοιο δίσκο είναι συγκυριακή ή εσκεμμένη και έχει ιδιαίτερη σημασία;

Απολύτως εσκεμμένη. Ήθελα ο ήχος να είναι, ας πούμε, πιο rock. Για αυτο δεν χρησιμοποίησα κοντραμπάσο το οποίο θα παρέπεμπε, έστω και υποσυνείδητα, στην jazz.

Εχω την αίσθηση ότι αγαπάς κυρίως την «κλασική» μετά το swing jazz, δηλαδή την περίοδο του bebop. Είναι σωστή;

Ναι, αυτό είναι αλήθεια (γεια). Ο Dizzy Gillespie έπαιξε τον ρόλο του σε αυτό. Αγαπημένος μου δίσκος είναι το δικό του «For Musicians Only» που κυκλοφόρησε το 1958.

Ο αυτοσχεδιασμός, τόσο ο δικός σου όσο και των υπολοίπων, παίζει μεγάλο ρόλο στον δίσκο ή βασίζεται περισσότερο στις αναπτύξεις όλης της μπάντας σε κατευθύνσεις τις οποίες λίγο - πολύ έδωσες εσύ;

Νομίζω πως συμβαίνουν και τα δυο. Σε όλα σχεδόν τα κομμάτια υπάρχουν αυτοσχεδιασμοί αλλά επίσης υπάρχουν και μέρη στα οποία  αναπτύσσεται η μπάντα σε κατευθύνσεις που είτε έδωσα εγώ είτε προέκυψαν αυθόρμητα σε τζαμαρίσματα.

Με τις τόσες άλλες μουσικές υποχρεώσεις σου υπάρχει ο χρόνος αλλά και οι κατάλληλοι χώροι για να παρουσιαστεί ζωντανά το album; Σχεδιάζεις να πραγματοποιήσεις κάποιες συναυλίες ή είναι ένα κυρίως δισκογραφικό project;

Υπάρχει δυσκολία σε αυτά τα θέματα. Δυστυχώς δεν υπάρχουν κατάλληλοι χώροι, ιδίως στη Θεσσαλονίκη αλλά και ο χρόνος, όχι μόνο ο δικός μου μα και των υπολοίπων, είναι περιορισμένος. Ελπίζω όμως να καταφέρουμε να παρουσιάσουμε το album στην Αθήνα και την Θεσσαλονίκη την άνοιξη.

Θα πρότεινα σε αυτή την περίπτωση όσοι και όσες αγαπάτε την jazz και μπορείτε να είστε εκεί γιατί σίγουρα αυτές που θα αποκομίσετε δεν θα είναι... «κατασκευασμένες αναμνήσεις»!