Το καθόλου σωτήριο έτος 2017 ήταν μια οικονομική καρμανιόλα για τα περισσότερα γραφεία παραγωγής συναυλιών, αλλά και για πολλούς καλλιτέχνες που βλέπουν διαρκώς τα έσοδά τους να μειώνονται, είτε λόγω περιορισμένων εμφανίσεων, είτε χαμηλότερων αμοιβών, είτε ανείσπρακτων πνευματικών δικαιωμάτων. Παρόλο που η μουσική βιομηχανία μοιάζει με ένα κουτί μελομακάρονα μετά από τραπέζι πεινασμένων το The Voice, ένα show με μουσική, ήταν αυτό που έφερε μεγάλα νούμερα και απομιμήσεις. Παρότι δεν ήταν τίποτα νέο, πρωτότυπο ή συνταρακτικό, ανέδειξε τον Κωστή Μαραβέγια και τον Πάνο Μουζουράκη σε hot μουσικά πρόσωπα (Ο Σάκης Ρουβάς και η Έλενα Παπαρίζου ήταν ήδη). Και το μουσικό show του λαού "Στην Υγειά μας βρε παιδιά", βέβαια, καλά κρατεί παρότι φαίνεται λίγο να έχει ξεθυμάνει το άρωμα ταβέρν... παρέας ήθελα να πω. Από την άλλη οι συναυλίες που είχαν σίγουρα κόσμο ήταν οι δωρεάν στο Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος και στη Δραπετσώνα και δεν πρέπει να ξεχάσουμε και κάποιες παραστάσεις που πήγανε πολύ καλά κόντρα στο γενικότερο κλίμα (αυτό κάτι δείχνει). Οι διασκευές παραμένουν η βασική σκέψη νέων καλλιτεχνών, τα remix η βασική σκέψη άλλων νέων καλλιτεχνών (και η χαρά των παλιών που ανανεώνονται τα τραγούδια τους). Αν αυτά ήταν, ας πούμε, μία βιαστική γενική εικόνα της μουσικής στη μαζική δημόσια σφαίρα, ας θυμηθούμε μερικά πιο συγκεκριμένα μουσικά γεγονότα της χρονιάς που φεύγει.
Η απώλεια του Λουκιανού Κηλαηδόνη
Στις 7 Φεβρουαρίου του 2017 ο Λουκιανός Κηλαηδόνης αφήνει την τελευταία του πνοή και ένα σπουδαίο έργο πίσω του. Εκατοντάδες τραγούδια για δίσκους, θεατρικές παραστάσεις, ταινίες και σειρές… Ο φτωχός και μόνος Καουμπόι του ελληνικού τραγουδιού μας αποχαιρέτισε σε ηλικία 74 ετών, χαμογελαστός και πάντα κεφάτος για τραγούδι!
Το πόρισμα από τον έλεγχο της ΑΕΠΙ άνοιξε τον ασκό του Αιόλου
Με τη δημοσιοποίηση του πορίσματος ύστερα από τον έλεγχο εταιρείας ορκωτών λογιστών, στην ΑΕΠΙ (η εταιρεία που μοιράζει τα πνευματικά δικαιώματα στους δημιουργούς για λογαριασμό των οποίων τα εισπράττει) ανοίγει ο ασκός του Αιόλου. Η αποκάλυψη της σκανδαλώδους διαχείρισης κινητοποιεί τους καλλιτέχνες που δρουν δυναμικά και διασπώνται σε 4, μέχρι σήμερα, καλλιτεχνικά σωματεία. Παράλληλα συμβαίνουν μία σειρά γεγονότα. Επιβάλλεται επίτροπος στην εταιρεία, συλλαμβάνεται ο πρόεδρός της, μετά από λίγο αφήνεται ελεύθερος, τα δικαιώματα δεν αποδίδονται όπως πρέπει και η διχογνωμία ανάμεσα στα σωματεία συνεχίζεται με έκδοση ανακοινώσεων κλπ… Μιλάμε για πολλά λεφτά και για ένα τεράστιο οικονομικό σκάνδαλο που αφορά τον καλλιτεχνικό χώρο.
Η Ταράτσα του Φοίβου
Ήταν δικαίως η πολυσυζητημένη σειρά παραστάσεων της χρονιάς με τον Φοίβο Δεληβοριά οικοδεσπότη σε μία Ταράτσα, στο Γκάζι, απ’ όπου πέρασαν δεκάδες καλλιτέχνες ως συμμετέχοντες, εκτός από τον σταθερό θίασό του, αλλά και πολλοί νέοι καλλιτέχνες που διαγωνίστηκαν με σκοπό τη διάκρισή τους. Ένα τετράωρο θερινό αναψυκτήριο -σαν άλλοτε- έμελλε να γίνει μία από τις πιο πετυχημένες του προτάσεις και καλοκαιρινό talk of the town.
Η δισκογραφική κατάθεση του Σταύρου Ξαρχάκου
Ένας από τους κορυφαίους Έλληνες συνθέτες, αποφασίζει να εκδώσει ένα άλμπουμ με 7 κομμάτια, με αρκετά χρόνια απόσταση από το προηγούμενό του. Για πρώτη φορά (μετά το Πρακτορείο) επιλέγει να είναι ο ίδιος και ο ερμηνευτής. Όλα τα τραγούδια αποδίδονται με ένα πιάνο και ο ίδιος κάνει μία σπάνια για τις μέρες μας και την επικρατούσα καλλιτεχνική ηθική, κατάθεση ψυχής. Ξεκάθαρα πολιτικός και συγκινητικός έδειξε για ακόμη μία φορά έναν άλλο δρόμο.
Μαρίνα Σάττι – Μάντισσα
Έχοντας ήδη γνωρίσει την επιτυχία από τη διασκευή της στο τραγούδι «Θα σπάσω κούπες» η Μαρίνα Σάττι δημοσίευσε το βίντεο του νέου της τραγουδιού «Μάντισσα». Κοινό και δημοσιογράφοι διχάζονται και ξεσπάει πραγματικός σάλος, αρχικά στα social και ύστερα και όλα τα media για ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς που σχετιζόταν ή και όχι με αυτό το κομμάτι και το αντίστοιχο βίντεό του. Κάπως έτσι η Μαρίνα Σάττι γίνεται ευρέως γνωστή στο πανελλήνιο και η «Μάντισσα» ακούγεται από τα ραδιόφωνα που παίζουν αγγλόφωνο τραγούδι μέχρι τους παιδικούς σταθμούς και από τα ταξί μέχρι τα club.
Τριήμερο Γιάννης Χαρούλης
Κανονικά οι τρεις συνεχόμενες sold out συναυλίες του Γιάννη Χαρούλη δεν θα αποτελούν καν είδηση πια, αφού τα τελευταία καλοκαίρια το έργο επαναλαμβάνεται. Με το που ανακοινώνονται οι δύο πρώτες μέρες, τα εισιτήρια κάνουν γρήγορα φτερά και ανακοινώνεται και μία τρίτη. Είναι ο μόνος που το καταφέρνει και πλέον τα συναυλιακά του τριήμερα έχουν γίνει κάτι σαν τόπος συνάντησης φίλων και γνωστών. Σημειωτέο, το τριήμερο επαναλήφθηκε τον Σεπτέμβριο στο Κατράκειο.
Η Στάλα έφερε βροχή...
Το νέο κομμάτι της Μόνικα προκάλεσε και αυτό με τη σειρά του έντονες συζητήσεις. Για τη «Στάλα», βέβαια, δεν έγινε ο ντόρος που έγινε με τη «Μάντισσα» της Σάττι, αλλά κάτι έκανε… Η δυναμική της απασχόλησης του ιντερνετικού πόπολου ξεθύμανε γρήγορα παρόλα αυτά και έτσι, μετά από λίγο, η «Στάλα», αφού δεν παίχτηκε ιδιαίτερα στο ραδιόφωνο – πλην ελαχίστων εξαιρέσεων – έγινε ένα με το μεγάλο ποτάμι της μουσικής.
Υπό τη διεύθυνση του Μίκη
Ο Μίκης Θεοδωράκης διηύθυνε μία χορωδία 1000 ανθρώπων και μία ορχήστρα σε ένα Καλλιμάρμαρο γεμάτο κόσμο που πήγε να τιμήσει τον ίδιο και το έργο του. Δεν ήταν όρθιος και εκρηκτικός όπως συνήθιζε όταν διηύθυνε κάποια ορχήστρα. Αυτή τη φορά ήταν καθισμένος και γλυκός, αλλά το ίδιο αγέρωχος, το ίδιο μεγάλος και ακόμα περισσότερο συγκινητικός.
«Όλοι μαζί μπορούμε» και με Σαββόπουλο
Ήταν από αυτές τις συναυλίες που σήκωσαν πολύ κουβέντα τόσο πριν όσο και μετά. Ο Διονύσης Σαββόπουλος στο πλαίσιο της πολυδιαφημισμένης δράσης του «ΣΚΑΙ» ανέβηκε στη μεγάλη σκηνή που είχε στηθεί στο Καλλιμάρμαρο στάδιο και αποθεώθηκε. Είχε φωνάξει και ενισχύσεις πολλούς ομότεχνούς του. Κείμενα τύπου «Άσε μας ρε κλέφτη νιόνιο» ή «Κάτω τα χέρια απ’ τον Σαββόπουλο» έδιναν και έπαιρναν. Συναυλία δοκιμασίας δημοσιογραφικών και άλλων αντανακλαστικών…
Η συνάντηση Γιάννη Αγγελάκα – Παύλου Παυλίδη
Ήταν η ροκ συναυλία του καλοκαιριού. Μία εκρηκτική συνάντηση στην κατάμεστη Τεχνόπολη του Δήμου Αθηναίων. Μία πραγματική συναυλία! Γιάννης Αγγελάκας και Παύλος Παυλίδης ως άλλοι υπερκαινοφανείς αστέρες διέσπειραν τη δική τους φωτεινή ύλη σε έναν κόσμο που διψούσε για κάτι καλό, αφού είχε προηγηθεί ένα χλιαρό συναυλιακά καλοκαίρι. Ελπίζουμε να το ξαναδούμε σύντομα.
Συναυλία για την Ηριάννα
Μία από τις λίγες φορές που καλλιτέχνες κινητοποιούνται τόσο δυναμικά για την έμπρακτη υποστήριξη και συμπαράσταση προς έναν φυλακισμένο συμπολίτη μας. Περίπου 15.000 άτομα συγκεντρώθηκαν στο πάρκο Γουδή για να ακούσουν και να δουν τους: Γιάννη Αγγελάκα, Θανάση Παπακωνσταντίνου, Δημήτρη Αποστολάκη, Φοίβο Δεληβοριά, Νατάσσα Μποφίλιου, Ματούλα Ζαμάνη, Δημήτρη Μυστακίδη, Σπύρο Γραμμένο και άλλους με σκοπό την οικονομική ενίσχυση, αλλά και την ηθική στήριξη της φυλακισμένης Ηριάννας με αμφισβητήσιμα αποδεικτικά στοιχεία.
Η απώλεια της Αρλέτας
Η γλυκιά και ρομαντική Σερενάτα του ελληνικού τραγουδιού έφυγε αφήνοντας πίσω της ένα μεγάλο κενό καλλιτεχνικής ευαισθησίας και ένα σημαντικό έργο με προσωπικό στίγμα. Θα την θυμόμαστε πάντα γλυκά, ονειρικά και θα πίνουμε στη μνήμη της τσάι γιασεμί.
Οι δηλώσεις της Νατάσσας Μποφίλιου
Είναι το τελευταίο «έργο» της χρονιάς, που σε λίγες μέρες φεύγει. Λίγο μετά την έναρξη της καινούριας παράστασής της στο Διογένης studio, σε συνέντευξή της θα δηλώσει τροτσκίστρια και ψηφοφόρος του ΚΚΕ, ενώ θα πει πως θεωρεί της Ε.Ε ενός είδους δικτατορία, μεταξύ άλλων. Η αντίδραση των Μέσων και του online κόσμου είναι μεγάλη και οι συζητήσεις που πυροδοτούνται πολλές και έντονες. Ως συνήθως, σε τέτοιες περιπτώσεις, υποστηρικτές και επικριτές παίρνουν θέσεις μάχης, σηκώνουν τα μανίκια και επιδίδονται σε πληκτρολογικές (δε νομίζω ότι υπάρχει τέτοια λέξη) αντιπαραθέσεις, πολλές από τις οποίες καταλήγουν σε διαδικτυακούς καβγάδες από αυτούς που σε λίγο καιρό δεν θα μας κάνουν πια εντύπωση. Φαίνεται να συνηθίζουμε στο εύκολο σχόλιο και την ανθρωποφαγία. Τα παραδείγματα είναι πολλά, μπορούμε ίσως να τα δούμε σε μια άλλη ανάρτηση…
Τέλος, να προσθέσουμε και δύο μεγάλα και ωραία εισαγόμενα μουσικά γεγονότα. Το πρώτο ήταν η κάπως prive συναυλία των Foo Fighters στο Ηρώδειο για τις ανάγκες μία τηλεοπτικής σειράς με μουσικούς που εμφανίζονται σε διάφορα ιστορικά ή και μη μέρη ανά τον κόσμο – μεγάλη διαφήμιση για τη χώρα και πολύ δυνατή συναυλία. Το δεύτερο η σχετικά πρόσφατη εμφάνιση του Nick Cave στο κλειστό του Tae Kwon Do που μάγεψε όσους τον έβλεπαν για πρώτη φορά και επιβεβαίωσε γιατί οι πολλοί και πολύ φανατικοί του συμπατριώτες μας τον περιμένουν πως και πως όσα χρόνια και αν περάσουν…