concertΊσως αυτό το καλοκαίρι να είναι το πιο δύσκολο όσον αφορά την πώληση ή καλύτερα την προπώληση των εισιτηρίων. Ήδη τα πρώτα δείγματα δεν είναι καθόλου ενθαρρυντικά και φαίνεται πως τα γραφεία παραγωγής και τα ταμεία προπώλησης έχουν πέσει σε βαθιά περισυλλογή…

Ένα τέτοιο παράδειγμα είναι η φρέσκια ακύρωση από την Κίμ Γουάιλντ της συναυλίας που ήταν να δώσει στο Fuzz.

Παρότι τα ονόματα που ήδη έχουν ανακοινωθεί και αυτά που αναμένεται να ανακοινωθούν είναι πολλά η διάθεση του κόσμου να προπληρώσει ένα ακριβό εισιτήριο δεν αντικατοπτρίζει την πληθώρα των καλλιτεχνών που έχουν στα χαρτιά της περιοδείας τους και την Ελλάδα. Αυτό μπορεί να σημαίνει δύο πράγματα. Ή που θα ακυρωθούν πολλές συναυλίες ακόμα μέχρι το τέλος του καλοκαιριού ή που οι ελληνικές εταιρείες παραγωγής σε συνεννόηση με τις ξένες θα πρέπει να χαμηλώσουν τις τιμές των εισιτηρίων ώστε οι συναυλίες να γίνουν πιο δελεαστικές. Αν δεν συμβεί το δεύτερο τότε μάλλον θα πάρει μεγάλες διαστάσεις το πρώτο.

Από την άλλη βέβαια δύσκολα οι καλλιτέχνες διεθνούς φήμης θα ρίξουν το κασέ τους για να κάνουν μία ή δύο συναυλίες στην Ελλάδα. Δεν παίρνω αυτά που θέλω. Δεν έρχομαι. Είναι απλά μαθηματικά για τον λογιστή της περιοδείας…

Γιατί πια θεωρείται πολυτέλεια ένα εισιτήριο 40, 50 ή και 60 ευρώ ειδικά για κάποιον που πηγαίνει σε συναυλίες και δεν θα διαλέξει μόνο μία να δώσει τα λεφτουδάκια του. Ειδικά αν δεν πρόκειται για καλλιτέχνες τύπου Madonna ή U2

Και αν ακούγονται βλακείες του τύπου «ο κόσμος πια δεν ακούει μουσική» ή «δεν τον νοιάζει να πηγαίνει σε συναυλίες» είναι για να δικαιολογούν κάποιοι το ακριβό εισιτήριο και την κερδοφορία τους.

Το θέμα είναι τι βλέπεις και πόσο το πληρώνεις.