Θα μπορούσε να είναι ένα χριστουγεννιάτικο παραμύθι, όμως είναι η αληθινή ιστορία του εξαιρετικού τζαζ άλμπουμ A Charlie Brown Christmas του Vince Guaraldi Trio, που γράφτηκε για την ομώνυμη διαφημιστική ταινία του 1965 και προβλήθηκε στο CBS με ήρωες, (ποιους άλλους;), την απίθανη παρέα των Peanuts.

Ήταν καλοκαίρι του 1965 όταν το τηλέφωνο του Lee Mendelson χτύπησε και στην άλλη άκρη της γραμμής βρισκόταν ένας από τα μεγαλύτερα κεφάλια της Coca Cola. O Mendelson, δύο χρόνια νωρίτερα, είχε κάνει ένα αποτυχημένο εμπορικά ντοκιμαντέρ για τον καρτουνίστα Charles M. Schulz, «μπαμπά» του Charlie Brown και της παρέας του. Ο υπεύθυνος της Coca Cola ρώτησε τον Mandelson αν είχε σκεφτεί ποτέ την παραγωγή ενός χριστουγεννιάτικου επεισοδίου των Peanuts. Ο Mandelson απάντησε με απόλυτη φυσικότητα «Μα βέβαια» και έκλεισε το τηλέφωνο. Αμέσως μετά κάλεσε τον Charles M. Schulz ανακοινώνοντάς του ότι μόλις πούλησε έναν χριστουγεννιάτικο Charlie Brown! O Schulz ρώτησε τι ήταν αυτό και ο Mandelson του απάντησε «αυτό που θα γράψεις αύριο»!

 

Έτσι, σε μία νύχτα γεννήθηκε ο χριστουγεννιάτικος Charlie Brown, με τίτλο A Charlie Brown Christmas, που μόλις πριν δυο μέρες, στις 9 του Δεκέμβρη, έκλεισε τα 50 του χρόνια! Το 25 λεπτών animation όμως δεν είναι και η πιο συνηθισμένη χριστουγεννιάτικη ιστορία. Είναι η μελαγχολική εσωτερική μάχη του μικρού κι αξιαγάπητου Charlie Brown, που απεγνωσμένα προσπαθεί να βρει το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων, δικαιώνοντας όλους όσοι δε βλέπουν τα Χριστούγεννα ως μια χαρούμενη γιορτή. Χαρακτηριστική είναι η φράση «Το ξέρω ότι κανένας δε με συμπαθεί. Γιατί πρέπει να έχουμε μια ολόκληρη περίοδο διακοπών να το τονίζει;»

 

Το να καταφέρει να γράψει ο Schulz μία τόσο αντι-συμβατική και κυρίως αντι-εμπορική ιστορία δεν το περίμενε σίγουρα ούτε η Coca Cola ούτε το τηλεοπτικό δίκτυο CBS, που είχε συμφωνήσει να προβάλει το animation. Απογοήτευση κι αποστροφή. Θεώρησαν ότι δεν εξυπηρετεί σε τίποτα αλλά δεν μπορούσαν και να μην το προβάλουν μετά από τόση διαφήμιση που του είχαν κάνει!

 

Ο ντράμερ Jerry Granelli, ο μόνος εκ των Vince Guaraldi Trio που είναι ακόμη στη ζωή δηλώνει στο Rolling Stone: «Ούτε η μουσική τους άρεσε. Ήθελαν κάτι πιο ‘εταιρικό’. Κάτι που να εξυψώνει το συναίσθημα. Μόλις είδαν το animation είπαν ότι ήταν πολύ αργό. Καθόλου δεν τους άρεσε που ένα μικρό παιδί αναζητά το νόημα των Χριστουγέννων …και δεν το βρίσκει στα ψώνια και τα δώρα! Και η μουσική του ήταν τζαζ. Αυτοσχέδια με μελωδίες των 30 δευτερολέπτων μέσα στην ιστορία. Ούτε αυτό τους άρεσε».

 

Κι όμως! Το A Charlie Brown Christmas γνώρισε την απόλυτη επιτυχία τηλεοπτικά και δισκογραφικά!

 

«Καλέσαμε τον Vince Guaraldi να επαναλάβει μερικά από τα μουσικά θέματα που είχε κάνει στο ντοκιμαντέρ για τον Schulz» δήλωσε ο Mendelson. «Του ζητήσαμε να προσθέσει κι ένα κομμάτι από Μπετόβεν, να χρησιμοποιήσει την λεγόμενη West Coast jazz, και να δουλέψει έστω σε ένα κομμάτι με κάποια παιδική χορωδία».

 

Τα κομμάτια που προέκυψαν είχαν τη μελαγχολία του Charlie Brown και τη ζωηράδα του Snoopy, την τσαχπινιά της Lucy και τη παιδική, αθώα, ευγενική καρδιά του Linus. Με λίγα λόγια η απόλυτη επιτυχία σε μικρούς και μεγάλους!

Ο Granelli που το 1965 ήταν μόλις 24 ετών θυμάται ότι «Μπήκαμε στο στούντιο και το βγάλαμε όλο σε τρεις ώρες. Μόνο έτσι ηχογραφούνταν τότε οι τζαζ δίσκοι. Αυθόρμητα. Νομίζω πως το ίδιο βράδυ κιόλας παίζαμε και σε ένα club». Ωστόσο, τα κομμάτια είχαν δουλευτεί για να ταιριάζουν απόλυτα στην ανατρεπτική αυτή χριστουγεννιάτικη ιστορία.

 

Η εκδοχή του Guaraldi, του Granelli και του μπασίστα τους Fred Marshall στο γερμανικό O Tannenbaum του 1824 German θεωρήθηκε υποδειγματική και αποδεικνύει ακριβώς το πόσο ταιριαστό ήταν το μουσικό θέμα με την ταινία. Το ορχηστρικό θέμα παίζει ενώ ο Charlie Brown και ο Linus ψάχνουν για χριστουγεννιάτικο δέντρο και ο Linus λέει ότι «Αυτό δε μοιάζει και πολύ μοντέρνο», όταν ο Charlie Brown διαλέγει το μικρότερο, πιο αδύναμο και λιγότερο εντυπωσιακό δέντρο που θα μπορούσε ανάμεσα σε όλα τα άλλα. Το πιάνο του κομματιού συνοδεύει με έναν σχεδόν συγκινητικά αστείο τρόπο τις βελόνες του δέντρου που πέφτουν σε κάθε άγγιγμα των παιδιών.

 

Από το 1987 που πρωτοεμφανίστηκε στο Christmas Albums sales chart του Billboard το άλμπουμ του Vince Guaraldi Trio με τίτλο A Charlie Brown Christmas, δεν έχει λείψει ποτέ, φτάνοντας μέχρι την 6η θέση το 2001. Μόνο το 2006 έγινε 3 φορές πλατινένιο και μόνο στις Η.Π.Α πούλησε περισσότερα από 3 εκατομμύρια αντίτυπα.


Ο Chris Barton των Los Angeles Times σημειώνει ότι το soundtrack σήμανε μία νέα εποχή για ολόκληρη τη τζαζ, καθώς την εισήγαγε και την έκανε αγαπητή σε νέους κύκλους ακροατών, νεότερους ηλικιακά αλλά και κόσμο που δε θα συμπεριλάμβανε ποτέ την τζάζ στα ακούσματά του, τονίζοντας ότι πιθανά να είναι ένας τζαζ δίσκος που γνωρίζει πολύς περισσότερος κόσμος απ’ότι δίσκους βιρτουόζων του είδους όπως οι Miles Davis και John Coltrane.

 

«Ζούμε σε καιρούς που όλα έχουν σκοπό να μας κατευθύνουν σε κάτι, εφήμερα και καιροσκοπικά. Και πόσο διαρκεί αυτό το κάτι; Μερικά λεπτά; Αυτό το άλμπουμ είναι κάτι που έχει αντέξει 50 ολόκληρα χρόνια. Κι όχι μόνο άντεξε αλλά μεγάλωσε κι αυτό με τον χρόνο που πέρασε κι έφτασε σε μεγαλύτερο κοινό» λέει ο Granelli.

 

Παρακάτω μπορείτε να ακούσετε όλο το άλμπουμ A Charlie Brown Christmas
…και πιο κάτω να δείτε (αν δεν έχετε δει μέχρι σήμερα) και το 25 λεπτών ομώνυμο και ανατρεπτικά συγκινητικό, χριστουγεννιάτικο animation.