Η χώρα υποφέρει και κινδυνεύει, ο απλός πολίτης, ο μισθωτός και συνταξιούχος, κυρίως, υφίσταται άμεσα τις συνέπειες της κρίσης, που δημιούργησαν τα συσσωρευμένα «λάθη» και ασυλλόγιστες επιλογές πολιτικής δεκαετιών, μα περισσότερο απ’ όλα ο ντόπιος πολιτισμός, λες και αυτός φταίει για την κατάντια, στοχευμένα δέχεται τα περισσότερα πλήγματα. Και όπως φαίνεται η Μουσική, η καλή Μουσική, σέρνει πρώτη τούτο τον αναπάντεχο χορό του Ζαλόγγου! Εκεί οδηγείται. Ο ορισμός νέων καλλιτεχνικών ηγετών, άξιων και δοκιμασμένων, στην Εθνική Λυρική Σκηνή (Μύρων Μιχαηλίδης), την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών (Βασίλης Χριστόπουλος), την Κρατική Ορχήστρα Θεσσαλονίκης (Αλέξανδρος Μυράτ), τι άλλο από στάχτη στα μάτια μπορεί να σημαίνει, όταν οι ιστορικοί αυτοί φορείς αδυνατούν να λειτουργήσουν και να παράγουν ευπρεπές έργο λόγω έλλειψης κινητήριας δύναμης, χρημάτων δηλαδή.
Το πνεύμα πρόθυμο, η σαρξ όμως στην εντατική με μέλλον άδηλο, έως πολύ σκοτεινό. Ο Βασίλης Χριστόπουλος, μάλιστα, ορίστηκε Καλλιτεχνικός Διευθυντής της ΚΟΑ τον Γενάρη, η τοποθέτησή του όμως δεν έχει ακόμη μέχρι σήμερα, μέσα Μάη, υπογραφεί! Ακέφαλη παραμένει η Ορχήστρα των Χρωμάτων, αιωρούμενη, μάλιστα, επικινδύνως μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας, μετά την ηρωική και υποδειγματικά τίμια έξοδο, πριν ένα περίπου χρόνο, του Καλλιτεχνικού Διευθυντή της Γιώργου Κουρουπού – η Ορχήστρα επιβιώνει μόνο και μόνο χάρη σε χορηγία που εξασφάλισε πριν αποχωρήσει. Το ιστορικό Ωδείο Αθηνών, στο οποίο μαθήτευσαν παγκόσμιοι μουσικοί, όπως ο Δημήτρης Μητρόπουλος, η Μαρία Κάλλας, ο Νίκος Σκαλκώτας, η Τζίνα Μπαχάουερ, η Αλεξάνδρα Τριάντη, ο Μίκης Θεοδωράκης, ευρίσκεται τα τελευταία χρόνια σε διαρκή κρίση, η οποία συνεχώς επιδεινώνεται. Ψυχορραγεί! Το Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης, το μοναδικό αμιγώς δημόσιο Ωδείο της χώρας με δημιουργική παρουσία και προσφορά ενός σχεδόν αιώνα – το 1914 ιδρύθηκε και είναι ο μακροβιότερος δημόσιος φορέας πολιτισμού της χώρας – αντιμετωπίζει έντονα προβλήματα επιβίωσης. Κλείνει!
Ο (μουσικός) πολιτισμός της χώρας, αυτό το υπέρτατο, από αρχαιοτάτων χρόνων, αγαθό, βρίσκεται σε κίνδυνο. Σε μεγάλο κίνδυνο. Και όποιοι δεν αντιδρούν σε αυτή την κατάσταση δεν είναι απλώς απολίτιστοι. Είναι βάρβαροι! Με πρώτους βεβαίως αυτούς που καθορίζουν την τύχη του πολιτισμού στον τόπο μας. Η πολιτική ηγεσία, για να λέμε τα σύκα-σύκα. Την ανησυχία, για όλα τούτα, όχι μόνο κάθε πνευματικού αλλά κάθε σκεπτόμενου Έλληνα, εκφράζει με τον καλύτερο τρόπο, φρονούμε, το λιτό πλην όμως εξαιρετικά ουσιαστικό ψήφισμα που εξέδωσε προσφάτως η ιστορική Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών (ιδρύθηκε το 1928), γιαυτό το παραθέτουμε:
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΘΕΑΤΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΚΡΙΤΙΚΩΝ
Η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών παρακολουθεί με εντεινόμενη ανησυχία την σταδιακή εκ μέρους της Πολιτείας εγκατάλειψη σημαντικών οργανισμών της λόγιας θεατρικής και μουσικής ζωής με πολυετή και αδιαφιλονίκητη προσφορά στη θητεία του ελληνικού πολιτισμού. Η δοκιμασία του ανεκτίμητου Θεατρικού Μουσείου, το θεσμικώς άδηλο μέλλον της Ορχήστρας των Χρωμάτων και του Κρατικού Ωδείου Θεσσαλονίκης, η επ’ αόριστον αναστολή λειτουργίας της Πειραματικής Σκηνής και η απειλούμενη ύπαρξη της Όπερας Δωματίου της Εθνικής Λυρικής Σκηνής, το ψυχορράγημα του ιστορικού «Αμφιθεάτρου» του Ακαδημαϊκού και σκηνοθέτη Σπύρου Ευαγγελάτου, η θρυλούμενη επισφάλεια της προοπτικής των «Ελληνικών Μουσικών Γιορτών» της Κρατικής Ορχήστρας Αθηνών, ενδεικτικώς αναφερόμενες, απειλούν να οδηγήσουν σε βίαιη αναδιάταξη του εγχώριου πολιτιστικού τοπίου. Η επίκληση της αναντίρρητης οικονομικής κρίσης δεν δικαιολογείται όμως να οδηγήσει στον αφανισμό ζωτικής σημασίας γηγενών πολιτιστικών σχημάτων και στην υιοθέτηση παρόμοιου οργανωτικού προτύπου με το ολέθριο εκείνο της πραγματικής οικονομίας, που αφάνισε την πρωτογενή παραγωγή υπέρ της αποκλειστικής κατανάλωσης ετοίμων προϊόντων του εξωτερικού.
Η Ένωση Ελλήνων Θεατρικών και Μουσικών Κριτικών απευθύνει έκκληση στην Πολιτεία να μην αποστρέψει το βλέμμα, αλλά να εντάξει στις προτεραιότητές της τον οργανωμένο και αυτοφυή εγχώριο πολιτιστικό πλούτο και καλεί όλους τους ανθρώπους του πνεύματος σε συναγερμό συνεχούς επαγρύπνησης.
Αθήνα, 4 Μαΐου 2011
Το Διοικητικό Συμβούλιο της ΕΕΘΜΚ