Το 1993, με πρόταση του Γιώργου Νταλάρα, «Οι Οπισθοδρομικοί» (Γιάννης Εμμανουηλίδης, Θοδωρής Παπαδόπουλος, Άγγελος Σφακιανάκης) συμμετείχαμε στον πετυχημένο δίσκο «Βαμένα κόκκινα μαλλιά» του Βασίλη Δημητρίου. Από τις πρόβες κιόλας με τον Βασίλη γίναμε φίλοι. Έτσι ο Βασίλης ήταν στον κατάλογο των καλλιτεχνών που τους είχα στείλει το βινύλιο «Μέρες Αδέσποτες» των Υπόπτων.

 

Ξανασυναντηθήκαμε στην κηδεία του Άκου Δασκαλόπουλου, τον Φλεβάρη του 98. Εκεί μέσα στη θλίψη η ζωή σπαρτάραγε. Θέλω να τα πούμε… κάτι ετοιμάζω μου είπε. Βρεθήκαμε. Είχε εντυπωσιαστεί με τους Υπόπτους και ιδιαίτερα με τη φωνή του Θηβαίου. Ετοίμαζε το soundtrack για το νέο σήριαλ του Κώστα Κουτσομύτη, «Ο Μεγάλος Θυμός». Το μυθιστόρημα της Ντόρας Γιαννακοπούλου *. Με ρώτησε αν θα ενδιέφερε τη Lyra να αναλάβει την παραγωγή. Ήθελε να συμμετέχουν οι Ύποπτοι.

- Και βέβαια μας ενδιαφέρει αλλά ξέχασε το θέμα των Συνήθων Υπόπτων. Είναι ένα συγκρότημα από τα Εξάρχεια, αντικομφορμιστικό, εναλλακτικό, δεν πρόκειται να βγουν σε σήριαλ. Κι εγώ να ήθελα δεν θα θέλουν αυτοί.

 

Ο Βασίλης όμως επέμενε ότι ο Κουτσομύτης είναι ποιοτική εγγύηση, ότι θα τους βοηθήσει η συμμετοχή τους. Υπήρχε μια διάσταση απόψεων. Δέχτηκα όμως να ακούσω τα τραγούδια.

Μου έδωσε μια κασέτα. Τα τραγούδια μου άρεσαν πολύ, αλλά … «έπαθα πλάκα» με την «Αγάπη»... Την φαντάστηκα με τη φωνή του Χρήστου Θηβαίου.

 

Ξαναβρεθήκαμε με τον Βασίλη. Έπρεπε να μου δώσει κάτι δελεαστικό για να διαπραγματευτώ τα παιδιά. Δεν θα τους έφτανε η ποιότητα του Κουτσομύτη. Του πρότεινα την «Αγάπη» για τραγούδι τίτλων. Δεν το απέκλεισε αλλά αυτό ήταν και απόφαση του Κουτσομύτη μιας και αυτός έκανε και την παραγωγή.

Με τον Βασίλη τα βρήκαμε και η δουλειά θα γινόταν στη Lyra. Είχα ένα λόγο παραπάνω στην ολοκλήρωσή του δίσκου. Του πρότεινα την Αναστασία Μουτσάτσου για τα γυναικεία τραγούδια. Του άρεσε η Αναστασία. Τους έφερα σε επαφή και το cast ολοκληρωνόταν με την συμμετοχή του Γρηγόρη Βαλτινού.

 

Το θέμα όμως γινόταν περίπλοκο γιατί ήθελε τους «Υπόπτους» να παίξουν και στη σειρά. Ήθελε να ενταχθούν στην παρέα των νέων του μυθιστορήματος.

Ο Θηβαίος ως γόνος ηθοποιών ήτανε δοτικός. Οι άλλοι δύο ήταν οπαδοί του “Γκυ Ντεμπόρ”… Εν ολίγοις κατά της τηλεόρασης. Ξεκίνησα τις κουβέντες αλλά δεν τους έψηνα ούτε με την Γιανακοπούλου, ούτε με τον Κουτσομύτη, ούτε με το τραγούδι των τίτλων. Θεωρούσαν ότι θα αποπροσανατολίσουν αισθητικά το κοινό τους. Του Θηβαίου όμως του άρεσε η «Αγάπη». Είχε συγκινηθεί και που η στιχουργός-ποιήτρια ήταν η αδελφή της ηθοποιού Αλέκας Παΐζη. Του άρεσε πολύ και το «Ποια θάλασσα» του Νάνου Βαλαωρίτη. Τα κατέθεσα στον Βασίλη.

Στο πρώτο γύρισμα πήγαν. Ο Χρήστος στην ώρα του οι άλλοι δύο με καθυστέρηση 1-2 ωρών. Με πήρε ο Βασίλης ενοχλημένος και μου έκανε παράπονα. Τους πήρα στα τηλέφωνα. Στο επόμενο ήταν ελαφρώς συνεπέστεροι. Στο τρίτο δεν πήγαν καθόλου. Πήγαινε σταθερά μόνον ο Χρήστος.

 

- Βασίλη σου τα έλεγα. Δεν τους πάει το σήριαλ… Δεν τους πάει η τηλεόραση.

 

Ο Θηβαίος όμως ήταν γοητευμένος. Αναβίωνε σχεδόν οικογενειακές στιγμές. Η πλάστιγγα άρχισε να γέρνει. Τελικά έμοιαζε πως μπορεί και να είναι μόνο ο Θηβαίος συμμετέχων σαν τραγουδιστής.

Συμφωνήσαμε όλοι να συμμετέχει ο Χρήστος σε έξι τραγούδια και να ξεχνάγαμε τους Υπόπτους.

 

Ήρθε η ώρα της ηχογράφησης. Πήγαμε στο Polysound με ηχολήπτη τον Γιώργο Καρυώτη. Γράφαμε αναλογικά σε 24κάναλη μπομπίνα. Ο Δημητρίου κάλεσε εξαιρετικούς μουσικούς, μερικοί ήταν χρόνια συνεργάτες του. Έγραψε η ορχήστρα γρήγορα κάτω από την καθοδήγηση του. Όλοι μαζί. Έτσι γράφαμε τότε.

 

Στην «Αγάπη» έπαιξαν ο Κώστας Γρηγορέας με τον Κώστα Χατζόπουλο τις κλασσικές κιθάρες Έβαλε κάτι στακάτα celli που έπαιξε ο Κώστας Θέος και το τραγούδι έγινε συναρπαστικό. Έπαιξε κι ο Χρήστος Πολύδωρας αυτήν τη συγκινητική φυσαρμόνικα και μετά πήρε το θέμα ο Στάθης Κιοσόγλου με το κλαρινέτο του. Το τραγούδι ήταν έτοιμο. Ήρθε η σειρά του Θηβαίου. Η πρώτη εγγραφή ήταν αναγνωριστική. Το δεύτερο ήταν πλήρες. Έκανα νόημα στον Καρυώτη να το φυλάξει. Ο Βασίλης ήθελε να δοκιμάσει κι άλλο. Στο στούντιο λέμε πως ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο. Προσπαθώντας για την καλύτερη ερμηνεία χαθήκαμε. Κάθε τόσο υπενθύμιζα στον Καρυώτη να μην σβηστεί το δεύτερο take, γιατί τα κανάλια για δοκιμή δεν ήταν πολλά.

 

Οι δοκιμές συνεχίστηκαν αγχωτικά μέχρι που φτάσαμε στις 22.30 κι ο Θηβαίος άρχισε να βραχνιάζει. Είπαμε να κάνουμε ένα διάλειμμα.

 

Στο κουζινάκι ο Βασίλης έφτιαχνε έναν καφέ.

 

-Τσάμπα τον βασανίζεις του είπα το κομμάτι το έχουμε. Πού το έχουμε με ρωτάει. Ας κάνουμε το διάλειμμα και πάμε να ακούσουμε. Το διάλειμμα ήταν όντως χαλαρωτικό. Βάλε το δεύτερο είπα στον Καρυώτη. Το έπαιξε. Παύση. Και ω του θαύματος αναγνωρίστηκε η ερμηνεία που αγαπήθηκε τόσο! Αυτό κρατήσαμε.

 

Τα γυρίσματα προχωρούσαν αλλά για το τραγούδι των τίτλων δεν γινόταν κουβέντα. Άρχισα να ανησυχώ. Πήρα πρωτοβουλία και πήρα τον Κουτσομύτη.

 

Ο Κουτσομύτης το 74 θα έκανε σήριαλ τον Ερωτόκριτο και με είχε επιλέξει από audition να κάνω τον Πανάρετο, τον φίλο του Ερωτόκριτου. Θα έπαιζα και λαούτο. Έγινε η επιστράτευση για την Κύπρο και το σήριαλ δεν έγινε. Αλλά η εκτίμηση και η συμπάθεια παρέμειναν. Έτσι, με αυτό το θάρρος, τον κάλεσα και τον ρώτησα για το τραγούδι των τίτλων. Μου είπε ότι έχει αγωνία γιατί σε αυτά που του έδωσε ο Βασίλης δεν βρήκε κάτι που να του ταιριάζει. Είχε δύο στα χέρια του. Τον ρώτησα αν είχε την «Αγάπη». Δεν την είχε. Του ζήτησα να την ακούσει.

 

Τη μεθεπόμενη – στο εν τω μεταξύ είχα λιώσει από την αγωνία μου- με πήρε ο Κουτσομύτης και μου είπε ενθουσιασμένος –Αυτό είναι το τραγούδι! Συμφώνησε κι ο Βασίλης.

Όταν έκανε πρεμιέρα ο «Μεγάλος Θυμός», η De Profundis ερμηνεία του Θηβαίου συγκίνησε το Πανελλήνιο.

 

Μία άγνωστη φωνή με πάθος επαναλάμβανε, πόσο πολύ, πόσο πολύ, πόσο πολύ σ’ αγάπησα ποτέ δεν θα το μάθεις... Μαζί του συλλάβιζαν τόσα σπίτια την Αγάπη…

 

 


*Ο Μεγάλος Θυμός είναι η τηλεοπτική μεταφορά του ομότιτλου μυθιστορήματος της Ντόρας Μπακοπούλου (εκδόσεις Καστανιώτης) σε σενάριο του Κώστα Κουτσομύτη και του Νίκου Απειραθίτη. Συνεργάστηκε ο Μάριος Ποντίκας.

 

 

 

Ο Άγγελος Σφακιανάκης είναι παραγωγός και ιδιοκτήτης του Μικρού Ήρωα