Το ξεκίνημα του Σεπτέμβρη έφερε ένα απροσδόκητο sold out στην Τεχνόπολη.  Η βραδιά της Φωτεινής Βελεσιώτου διαφημίστηκε πολύ όλο το προηγούμενο διάστημα αλλά ομολογώ  δεν πίστευα ότι θα μάζευε 5000 κόσμο όλων των ηλικιών σε μια καθημερινή προεκλογικής περιόδου με πολύ ζέστη και υγρασία. Από τις 20:15 ήδη η ουρά ήταν πολύ μεγάλη όπως και η αναμονή. Μπορεί αυτές οι εικόνες να είναι γνώριμες για την Τεχνόπολη αλλά σίγουρα δεν είναι για την Βελεσιώτου.

 

Μια τραγουδίστρια που αν και τραγουδάει από το 1985 στην Θεσσαλονίκη, έγινε ευρύτερα γνωστή τα τελευταία 5-6  χρόνια με όχημα το τραγούδι Μέλισσες του Γιώργου Καζαντζή και σε στίχους Ελένης Φωτάκη (αναμφισβήτητα από τα ωραιότερα της δεκαετίας).

Μια στακάτη λαϊκή φωνή, δωρική, με στάχτη και τσάκισμα στην ερμηνεία που τραγουδάει με τα μάτια μισόκλειστα και  φέρνει μνήμες από Σωτηρία Μπέλλου. Το πάθος της επισκιάζει όποια ατέλεια. Θα μπορούσαμε να μιλήσουμε για μία ροκ ρεμπέτισσα στον μουσικό κόσμο του 2015.

 

Ανέβηκε στη σκηνή στις 21:30 παρέα με τη Λιζέτα Καλημέρη για να μας καλησπερίσει με αρκετό τρακ και να τραγουδήσουν μαζί τα Διόδια του Σταύρου Σιόλα, αφού ο ίδιος δεν ήταν εκεί.

 

Στις σχεδόν 3 ώρες που ακολούθησαν διέτρεξε μέρος του προσωπικού της ρεπερτορίου αλλά και πολλά από τα λεγόμενα μεγάλα ελληνικά τραγούδια.

 

Με τον Μίνωα Μάτσα στο πιάνο παρουσίασαν 4 τραγούδια από το πρόσφατο άλμπουμ της συνεργασίας τους σε στίχους Ελένης Φωτάκη «Είδα του τρελού τα κλάματα» που ήδη δείχνουν να αγαπιούνται από τον κόσμο.

 

Τον βηματισμό της τον βρήκε για τα καλά μετά την εμφάνιση του Μίλτου Πασχαλίδη. Πιθανόν να βοήθησε η παρουσία του, αφού είναι μάστορας στο να «κατεβάζει» τα τραγούδια στο κοινό. Γιουσουρούμ (Άσιμος), Έχω ένα καφενέ (Λοΐζος-Παπαδόπουλος), Μην κλαις (Ανδριόπουλος), Ζειμπέκικο (Σαββόπουλος), Είμαι αετός (Χατζιδάκις), Καίγομαι (Ξαρχάκος - Γκάτσος). Καθοριστική και η συμβολή των υπόλοιπων καλεσμένων- Παντελής Θαλασσινός, Μανώλης Μητσιάς, Γιώτα Νέγκα και νωρίτερα ο Ευγένιος Δερμιτάσογλου σε καλοζυγισμένα στιγμιότυπα.

 

Στα highlight της βραδιάς ασφαλώς οι «Μέλισσες» και «Σαν απόκληρος γυρίζω…»

 

«Απ’τον Τσιτσάνη ξεκίνησα για να φτάσω εδώ» είπε η Βελεσιώτου δίνοντας το στίγμα της  μουσικής της καταγωγής αλλά και της ταπεινότητας που τη διακρίνει και το «Θα με δικάσει» (Λάγιος - Μπουρμπούλης) όπως ακουγόταν απόκοσμο, acapella καθώς απομακρυνόμαστε από το Γκάζι.

 

Στην πρώτη μεγάλη εξωστρεφή συναυλία της, η Φωτεινή Βελεσιώτου ευτύχησε σε μια βραδιά με μεγάλη απήχηση και καλή αύρα να επικοινωνήσει τον ξεχωριστό, προσωπικό της τρόπο, να τραγουδάει και να εκφράζεται σ’ ένα πολυπληθές  ακροατήριο, αποδεικνύοντας ότι αν και άργησε δεν κέρδισε τυχαία την προσοχή και την αγάπη του κοινού.