O αέρας, το ύφος της μουσικής σου περιέχει όλα αυτά τα μουσικά στοιχεία που φέρνουν έναν brit –pop ήχο. Ήταν ηθελημένο αυτό ή απλά  βγήκε φυσικά;

Ήταν ηθελημένο γιατί είχα μια πολύ συγκεκριμένη εικόνα για τον ήχο της μουσικής μου. Ήθελα να είναι pop στα πρότυπα της Αμερικάνικης και Αγγλικής pop σκηνής. Για αυτό και επέλεξα να δουλέψω με παραγωγούς στην Αγγλία που είναι ειδήμονες του είδους. Νομίζω ότι είναι σημαντικό ένας καλλιτέχνης να έχει σαφή αντίληψη του στυλ και του ήχου που θέλει να έχουν τα τραγούδια του, αλλά φυσικά να είναι ανοιχτός σε καινούριες ιδέες.

Τι μουσικές άκουγες σε μικρότερη ηλικία; Ποιοι τραγουδοποιοί αποτελούν εμμονές σου; Τι μουσικές ακούς τώρα;

Άκουγα και ακούω σχεδόν τα πάντα! Μεγάλωσα με ποπ και κλασικό ροκ, μετά με μύησαν κάποιοι φίλοι στην heavy metal και έπειτα μόνη μου άρχισα να ακούω blues ,jazz , κλασική και παραδοσιακή ελληνική μουσική. Εδώ και 5 χρόνια έχω εμμονή με τους Florence and the Machine αλλά και παλιότερες μεγάλες μορφές της μουσικής όπως η Ella Fitzgerald, η Eva Cassidy, ο Stevie Wonder.

Αποκαλείς το στιλ σου,  pop with a twist. Τι σημαίνει αυτό;

Μ’ αρέσει να βάζω εκπλήξεις και αντιθέσεις στη μουσική μου. Σε ένα τραγούδι up-tempo που ακούγεται χαρούμενο βάζω μελαγχολικούς στίχους. Επίσης μ’ αρέσει να δημιουργώ μια ιστορία, ένα παραμύθι αν θες μέσα από συμβολισμούς όπως μαριονέτες, πέτρινα σοκάκια, καρουζέλ, τυφώνες... Συχνά δεν είναι τα πράγματα στη ζωή όπως τα περιμένουμε. Γιατί να μην είναι λοιπόν έτσι και στη μουσική;!

Με τον αγγλόφωνο στίχο επιδιώκεις περισσότερο την προβολή σου στο εξωτερικό; Σκέπτεσαι να γράψεις στο μέλλον και ελληνικό στίχο για πιο άμεση επικοινωνία με το ντόπιο κοινό;

Γράφω στα αγγλικά γιατί μου βγαίνουν αυθόρμητα οι σκέψεις μου σε αυτή τη γλώσσα, πράγμα το οποίο συνέβαινε  από τότε που ήμουν μικρή. Επίσης στο είδος μουσικής που κάνω, - ποπ όπως η αγγλική και η αμερικάνικη – ταιριάζουν τα αγγλικά.

Τώρα δεν αποκλείω το ενδεχόμενο να γράψω ελληνικό στίχο αλλά δεν το βλέπω να γίνεται σύντομα.

Κρίνοντας από τους στίχους σου,  το Marionette είναι ένα ερωτικό θα λέγαμε άλμπουμ. Έντονα συναισθηματικό και με εντονότατο πάθος. Έχει βιωματικά στοιχεία ή απλώς δανείζεται εικόνες από το ανθρώπινο περιβάλλον;

Εξαρτάται πώς θα το παρει κανείς! Αυτό που θα ήθελα είναι οι ακροατές να βρουν δικές τους εμπειρίες στα τραγούδια μου. Εγώ τουλάχιστον αυτό κάνω με τη μουσική καλλιτεχνών που μ’ αρέσουν. Επομένως μπορεί κάποιος να σκέφτεται ακούγοντας το ομώνυμο τραγούδι Marionette ότι δε θα είναι η μαριονέτα του αγαπημένου του, ενός φίλου του, της οικογένειας του, η του ίδιου του εαυτού. Πάντως σίγουρα είναι όλα τα τραγούδια μου βιωματικά.

Γιατί Dusk και όχι Dawn; Εκφράζει την πηγή έμπνευσης σου;

Κυρίως γιατί συμπεριλαμβάνεται στο επίθετο μου, αλλά και διότι αυτή είναι η ώρα της ημέρας που το φως ενώνεται με το σκοτάδι, δυο αντιφατικά στοιχεία τα οποία πρέπει να συνυπάρξουν για τη ζωη. Χωρίς το ένα δεν μπορεί να υπάρξει το άλλο!

Τι κλασικές σπουδές έκανες στις ΗΠΑ  και τι στην Αγγλία; Θα ήθελες να ασχοληθείς κάποια στιγμή με λεγόμενη κλασική μουσική;
 Στην Αμερική έκανα Bachelor of Music , στην κλασική μουσική. Ήμουν σε χορωδίες, ρεσιτάλ όπερας και ουσιαστικά πήρα τις βάσεις της μουσικής. Στην Αγγλία γνώρισα καλύτερα τη jazz, τα blues τη funk, είδη μουσικής που με εκφράζανε πολύ περισσότερο.

Η κλασική μουσική μ’ αρέσει πολύ να την ακούω και ενίοτε να παίζω μόνη μου στο πιάνο κάποια κομμάτια. Αλλά είμαι ποπ κορίτσι!

Μίλα μας για την συνεργασία σου με τους Red Triangle Productions και τον Ross Cullum. Για το περιβάλλον, τον τρόπο παραγωγής και τις συνθήκες γενικώς. Επίσης, για την συνεργασία σου με τους  Playmen.

Το κυριότερο είναι η χημεία που έχουμε. Καταλαβαίνουν απολύτως ό, τι έχω στο κεφάλι μου και το υλοποιούν και αυτό είναι πολύ σημαντικό σε έναν παραγωγό. Τους λέω για παράδειγμα ό, τι θέλω το τραγούδι Marionette να έχει την ατμόσφαιρα ενός εγκαταλελειμμένου θεάτρου με ένα χαλασμένο πιάνο και μια γυναίκα- μαριονέτα που σταδιακά τρελαίνεται. Και αυτό γίνεται ήχος και μουσική. Και οι δυο Άγγλοι παραγωγοί έχουν πολύ ωραίο  περιβάλλον στο στούντιό  τους, είναι σαν να είσαι σπίτι σου, πολύ άνετα! Με τους Playmen επίσης έχουμε πολύ ωραία συνεργασία, είναι καταπληκτικά παιδιά και μου άρεσε πολύ το remix που έκαναν στο τραγούδι μου.

Που αποδίδεις την επιτυχία του Beautiful Love;

Νομίζω ότι  οι Playmen ξέρουν τι να κάνουν για να γίνει ένα τραγούδι επιτυχία! Είναι ανεβαστικό αλλά ταυτόχρονα έχει κάτι μελαγχολικό γιατί όπως είπα και πριν, χρησιμοποιώ αντιφάσεις στα τραγούδια μου – ναι μεν λέει “beautiful love” αλλά η μουσική έχει κάποιο μυστήριο, ειδικά στην original μορφή του.

Διαβάζεις βιβλία; Αν ναι, ποιο βιβλίο διαβάζεις τώρα; Θα ήθελες να γράψεις ένα με ιστορίες από τα τραγούδια σου;

M’ αρέσουν τα μυθιστορήματα αλλά πιο πολύ προλαβαίνω να διαβάσω το καλοκαίρι κάποια βδομάδα που ηρεμούν τα πράγματα. Τώρα προτιμώ να διαβάζω κάποια ποιήματα τα οποία μου δίνουν ιδέες για τα τραγούδια μου, εναύσματα για τις δικές μου εμπειρίες που γίνονται στίχοι. Αλλά να έγραφα βιβλιο? Οχι, προτιμώ να γράφω μουσική!

Ποια είναι τα μελλοντικά σχέδιά σου- συναυλίες, ηχογραφήσεις κτλ.

Πολλές πολλές συναυλίες, από το Faust και το Kookoo μέχρι το River Party και άλλα σημεία της Ελλάδας, και παράλληλα εξακολουθώ να ταξιδεύω στο Λονδίνο για νέες συνεργασίες.