Αν και δεν πρόκειται για καινούριες ηχογραφήσεις του μεγάλου Johnny Cash, τα κομμάτια δεν είδαν ποτέ το φως της δημοσιότητας μιας και η τότε δισκογραφική του λαϊκού τροβαδούρου διέκοψε τη συνεργασία της μαζί του…  Ήταν στα μέσα του '80 όταν η κάντρι μουσική άλλαζε άρδην με την αμεσότητα του ήχου της να χάνεται κάπως από την εισδοχή νέων τεχνικών παραγωγής.

 

Έτσι, οι παλιότεροι καλλιτέχνες μεταξύ των οποίων και ο Cash ένιωθαν μάλλον άβολα με τη μοντέρνα τεχνολογία και αυτό ακριβώς αποτυπώνει το Among The Stars. Στα αστέρια πλέον ο δημιουργός του, βλέπει τους ανθρώπους κάτω να ψάχνουν για χαμένα τραγούδια του αλλά τότε τα πράγματα ήταν δύσκολα για τους κάντρι μουσικούς. Για τον Johnny Cash του οποίου το αστέρι μεσουρανούσε παλιά ήταν περίοδος αλλαγών και προσαρμογής στις νέες συνθήκες. Λίγα χρόνια μετά, στις αρχές του ’90 οι U2 έφερναν ξανά στη δημοσιότητα τον τραγουδοποιό με την συγκλονιστική ερμηνεία του στο The Wanderer, του ZOOROPA. Από εκεί τον άκουσε ο πολύς Rick Rubin για να ξεκινήσει μαζί του την περίφημη σειρά American Recordings όπου ο Cash ερμηνεύει κομμάτια από την ιστορία του ροκ. Σε αυτές τις ηχογραφήσεις, ο άνθρωπος με τα μαύρα έδειχνε με τον τρόπο ερμηνείας τις ικανότητες και αν σε αυτό προσθέσουμε και τον όγκο των παλιότερων δικών κομματιών τότε καταλαβαίνουμε γιατί ο JC θεωρείται ένας από τους Αμερικανούς μουσικούς με την μεγαλύτερη επιρροή.

 

Και αυτό γιατί δεν περιόρισε τη μουσική του- που πήγαζε από την φολκ και την κάντρι - στα στενά πλαίσια του μελοδράματος και της εγκαρτέρησης αλλά υπερέβη τα όποια στερεότυπα και αγκυλώσεις για να μιλήσει για τους ταπεινούς και τους καταφρονεμένους, τους αμαρτωλούς- τους sinners- και τους παράνομους. Η εικόνα του outlaw, του εκτός νόμου τέμνει αρκετά τραγούδια του Cash- χαρακτηριστικά το Wanted Man ( που ερμήνευσε έξοχα και ο Nick Cave)- και το The Man In Black, εικόνα που επέβαλε μαύρα κουστούμια με μαύρες μακριές καμπαρντίνες σε πλήρη αντίθεση με τα καοϋμπόϊκα και τα στρας τωνπερισσότερων μουσικών της σκηνής. Παράλληλα και αντίθετα πάλι με τον άκρατο συντηρητισμό της κάντρι κουλτούρας αμείωτο ήταν το ενδιαφέρον και η αλληλεγγύη του καλλιτέχνη στους ιθαγενείς Αμερικάνους, τους Ινδιάνους, με τραγούδια του αλλά και με τη κυκλοφορία του άλμπουμ, Bitter Tears: Ballads of the American Indian.

Ο Cash συμπονούσε τους φυλακισμένους. Έδινε τακτικά συναυλίες σε φυλακές με αποκορύφωμα δυο ηχογραφήσεις που έμειναν στην ιστορία: Johnny Cash at Folsom Prison / Johnny Cash at San Quentin .Όμως, για να συμπληρωθεί δραματικά το έπος της ζωής του: το αλκοόλ και οι αμφεταμίνες αποτελούσαν το τίμημα της επιτυχίας και της αγχώδους βίου στα κλαμπ και τις συναυλίες. Επιπλέον συχνή ήταν η χρήση βαρβιτουρικών απόρροια τρόπου ζωής σε συνθήκες σκληρού εμπορικού ανταγωνισμού.

 

Aν σε αυτό προσθέσουμε και την αγχωτική του σχέση με την μετέπειτα γυναίκα του June Carter Cash, τότε συμπληρώνεται ικανοποιητικά το προφίλ του Johnny Cash. Αφορμή για αυτή τη μικρή ρετροσπεκτίβα αποτελεί, βεβαίως, η κυκλοφορία του Out Among The Stars, μιας σειράς ηχογραφήσεων που έκανε ο Cash- το 1984- με τον πεπειραμένο παραγωγό Billy Sherrill, στο Λος Άντζελες και στο Νάσβιλ (θυμηθείτε την ομώνυμη ταινία του Ρόμπερτ Άλτμαν). Είναι αυτές που ανακάλυψε ο γιος του και μουσικός John Carter Cash στα αρχεία της δισκογραφικής εταιρείας και όπου ακούγονται κομμάτια όπως το πολύ καλό She Used To Love Me A Lot- το If IT old You Who It Was – ή το I Came To Believe, συν μερικά ακόμη που χωρίς να διεκδικούν δάφνες αριστουργημάτων αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του Cash.

 

Τούτων δοθέντων, το Among The Stars αποτελεί αφορμή για μια γνωριμία με το σώμα της δουλειάς του, από τις απαρχές του μέχρι το τέλος – ενός τραγουδοποιού που ενσωμάτωσε όλα τα είδη της αφοαμερικάνικης μουσικής από το ροκ εν ρολ, το ροκαμπίλι- τη φολκ και τα μπλουζ- μέχρι το γκόσπελ και την κάντρι.