Αν και τον Μάιο θα κλείσει μόλις τα τριάντα τέσσερα ο Jonathan Jackson έχει ήδη ζήσει μια πολύ πλούσια σε εμπειρίες και ενδιαφέρουσα ζωή και όχι μόνο γιατί ήταν σταρ ήδη από την παιδική του ηλικία. Αν το σκεφτεί κανείς αυτό είναι κάτι που έχει συμβεί και σε αρκετούς ακόμα Αμερικανούς, πόσοι όμως από αυτούς κατάφεραν να συνεχίσουν έστω την δραστηριότητα που τους έκανε διάσημους όταν ενηλικιώθηκαν και ακόμα περισσότερο να έχουν μια φυσιολογική, ας μην συζητήσουμε καν για ευτυχισμένη ζωή; O Jonathan Jackson όμως το κατόρθωσε και η αιτία για αυτό πρέπει μάλλον να αναζητηθεί στην οικογένεια του η οποία από τη μια μεν ήταν η τυπικά αμερικανική αλλά από την άλλη και... ολίγον διαφορετική από τις υπόλοιπες.

 

Ο πατέρας του είναι γιατρός αλλά και μουσικός της country (κάποτε είχε θέσει και υποψηφιότητα για το Κογκρέσο αλλά δίχως να εκλεγεί) και η μητέρα του επιχειρηματίας και ερασιτέχνης βελονίστρια. Εύποροι λοιπόν άνθρωποι αλλά ταυτόχρονα και φανερά με αρκετά περισσότερες «ανησυχίες» από τους περισσότερους ομοίους τους ο κύριος και η κυρία Jackson ανέθρεψαν τα παιδιά τους προφανώς μην αφήνοντας να τους λείψει τίποτα αλλά και με έναν επί της ουσίας φιλελεύθερο τρόπο, επιτρέποντας τους δηλαδή από νωρίς να αποφασίζουν τα ίδια για την ζωή τους. Οταν σε ένα οικογενειακό ταξίδι στο Χόλιγουντ ο Jonathan και ο μικρότερος αδελφός του Richard Lee δήλωσαν ότι θα γίνονταν ηθοποιοί οι γονείς τους όχι μόνο δεν έφεραν καμία αντίρρηση αλλά αντίθετα φρόντισαν να παρακολουθήσουν μαθήματα υποκριτικής από πολύ νεαρή ηλικία (η αδελφή τους ακολούθησε την συνηθισμένη πορεία σπουδών και είναι δικηγόρος).


Οι γονείς τους μάλιστα φρόντισαν από νωρίς για την επαγγελματική αποκατάσταση τους και έτσι η μητέρα τους μετακόμισε προσωρινά στην Καλιφόρνια με τους δυο γιους της. Το αποτέλεσμα ήταν ο μεγαλύτερος, ο Jonathan, να πάρει τον πρώτο του ρόλο σε μια καθημερινή τηλεοπτική σειρά, την σχεδόν θρυλική σαπουνόπερα «General Hospital», σε ηλικία μόλις... έντεκα ετών. Ηταν ένας ρόλος που έπαιξε για πολλά χρόνια και επέστρεψε και άλλες φορές σε αυτόν και φυσικά και εκείνος που τον έκανε πλούσιο μα και σταρ από πολύ μικρό.


Η υποκριτική λοιπόν είναι το πρώτο βασικό στοιχείο στην ζωή του Jonathan Jackson. Ακολούθησαν πολλές σχετικές διακρίσεις και αρκετοί ακόμα ρόλοι, στην πλειοψηφία τους τηλεοπτικοί, με πλέον πρόσφατο αυτόν στην σειρά «Nashville» η οποία ασχολείται με τον κόσμο της country ενώ ο ίδιος υποδύεται έναν μουσικό, πιο συγκεκριμένα τραγουδιστή, κιθαρίστα και πιανίστα του ιδιώματος.

Ο ρόλος αυτός «κουμπώνει» με το δεύτερο πάθος και κυρίαρχο στοιχείο της ζωής του, την μουσική. Τόσο ο ίδιος όσο και ο αδελφός του φαίνεται ότι κληρονόμησαν το ταλέντο του πατέρα τους, πριν ακόμα και από της υποκριτικής ο Jonathan έκανε μαθήματα κιθάρας και έμαθε μόνος του πιάνο. Λίγα χρόνια αργότερα σχημάτισε το πρώτο του συγκρότημα στο οποίο μέλη, εκτός από τον αδελφό του, ήταν ο πατέρας αλλά και ο...θείος του! Από to 2002 συνέχισε μόνο με τον αδελφό του στα ντραμς και έναν φίλο τους στο μπάσο και το όνομα Enation και τελικά Jonathan Jackson + Enation αφού ο ίδιος γράφει όλα τα τραγούδια τους και τα ερμηνεύει. Μέχρι στιγμής έχουν κυκλοφορήσει έξι album (συν ένα live, ένα EP και μια συλλογή) με αξιοσημείωτη επιτυχία στη χώρα τους. Το τρίτο όμως και ίσως κυριότερο στοιχείο της ζωής του είναι η... θρησκεία. Οι γονείς του πίστευαν σε ένα από τα αρκετά διαφορετικά χριστιανικά δόγματα που υπάρχουν στην Αμερική, τόσο μάλιστα ώστε για μια περίοδο είχαν και δική τους... εκκλησία! Ο Jonathan ποτέ δεν απέκρυψε την πίστη του, τουναντίον τόνιζε ότι αυτή ήταν που τον έκανε να είναι ήδη από την εφηβεία του διαπρύσιος κήρυκας εναντίον του αλκοόλ και των ναρκωτικών αλλά και του προγαμιαίου σεξ!

 

Το πόσο ειλικρινής μάλιστα ήταν ως προς το τελευταίο το απέδειξε όταν σε ηλικία μόλις είκοσι ετών παντρεύτηκε μια κατά μερικούς μήνες μεγαλύτερη του συμπρωταγωνίστρια του στο «General Hospital» με την οποία έχουν αποκτήσει τρία παιδιά. Όσο όμως και αν υποστηρίζει την πίστη του προς τιμή του ποτέ δεν «κάνει κήρυγμα». Μιλάει για αυτή δημόσια κυρίως σε συνεντεύξεις του αλλά μόνον έμμεσα στα τραγούδια του και φυσικά δεν επιλέγει τους ρόλους του με αυτό το κριτήριο. Στη δημοσιότητα η χριστιανική του πίστη ήρθε κατά κύριο λόγο στην τελετή απονομής των τηλεοπτικών βραβείων Emmy το ’12 στην οποία, στον λόγο του κατά την παραλαβή του δικού του, ευχαρίστησε την Αγία Τριάδα αλλά και τους... μοναχούς της μονής Βατοπεδίου! Σχεδόν ταυτόχρονα έγινε γνωστό ότι το Πάσχα της ίδιας χρονιάς ο ίδιος και η οικογένεια του είχαν βαφτιστεί ορθόδοξοι, κάτι για το οποίο βασικός κίνητρο στάθηκε η παραμονή του στο Αγιο Όρος και στο προαναφερθέν μοναστήρι κατά την διάρκεια ενός ταξιδιού του στην Ευρώπη. Δεν είναι παράξενο λοιπόν ότι λίγο πριν από τα τέλη της περυσινής χρονιάς κυκλοφόρησε για πρώτη φορά στη χώρα μας από την Πεμπτουσία, έναν πνευματικό και πολιτιστικό οργανισμό που υπάγεται στη μονή Βατοπεδίου, ένα CD των Jonathan Jackson + Enation.

 

Το «Basileia Ton Ouranon» (που παίρνει τον τίτλο του από αυτόν ενός από τα τραγούδια που περιέχει!) είναι μια συλλογή με δέκα έξι τραγούδια από τις μέχρι τώρα δισκογραφικές δουλειές του γκρουπ, σε τρεις περιπτώσεις σε ζωντανές εκτελέσεις. Δυναμικά rock κομμάτια και μερικές όμορφες μπαλάντες δηλαδή με γερές μελωδίες, σωστή αίσθηση της ατμόσφαιρας και καλές ερμηνείες από τον J. Jackson. Οι ίδιοι δηλώνουν ως κυριότερη επιρροή τους τους U2 αλλά, όσο και αν ομολογουμένως είναι ορατή, δεν περιορίζονται σε αυτή, Εχουν αρκετές και από την μουσική της χώρας τους, όχι μόνο από τον Bob Dylan τον οποίο επίσης αναφέρουν αλλά και από το σύγχρονο εναλλακτικό αμερικανικό rock (καλώς ή κακώς όμως και παρά τον τελευταίο ρόλο του Jackson όχι και από την... country!). Δεν κομίζουν φυσικά γλαύκα στην...Ουάσινγκτον – από αυτή την Πολιτεία κατάγονται – αλλά από την άλλη είναι κατά πολύ ανώτεροι από αρκετούς αναλόγους τους, ορισμένους μάλιστα από αυτούς πολύ πιο γνωστούς από τους ίδιους στην Ελλάδα.

 

Η χριστιανική πίστη τέλος, ακόμα και όταν είναι πιο έντονα παρούσα όπως στο ερωτικό «I See God In You», δεν γίνεται ποτέ κραυγαλέα ή «απειλητική», αντίθετα ενισχύει την αίσθηση της παρηγορίας που, υποτίθεται τουλάχιστον, ενυπάρχει σε κάθε πολιτισμικό δημιούργημα το οποίο σέβεται τον εαυτό του και τους δέκτες του. Ξεχάστε ανοησίες σαν τους.... Παπα-Ροκάδες, εδώ έχουμε να κάνουμε με αληθινό rock που μέσα στις αξίες του πρωτεύουσα θέση κατέχει η ορθόδοξη χριστιανική θρησκεία!

 

Και όποιος, ανεξάρτητα από την ύπαρξη ή μη θρησκευτικών πεποιθήσεων του και ποιες είναι αυτές, δεν κατανοεί ότι η επί αιώνες επικρατούσα θρησκεία μιας χώρας αποτελεί μέρος του πολιτισμού της και άρα το να συσχετίζεται τόσο άμεσα με έναν γνωστό ηθοποιό και τραγουδιστή μας άλλης και ένα διεθνές μουσικό ιδίωμα προσφέρει πολλά στην ανάδειξη του τελευταίου στο εξωτερικό αλλά και στην ίδια που, για πολλούς και διάφορους λόγους, βρίσκεται αυτήν ακριβώς τη στιγμή σε ιδιαίτερα δυσμενή θέση διεθνώς δεν διαπράττει απλά ένα μεγάλο σφάλμα.

 

Μάλλον είναι τόσο μικρόνοος όσο και οι θρησκόληπτοι του ISIS που κόβουν λαρύγγια σε ζωντανή μετάδοση στο όνομα του Αλλάχ και του πετρελαίου και τους οποίους πιθανότατα φοβάται ότι θα έρθουν εδώ να σφάξουν και τον ίδιο. Ευτυχώς όμως τουλάχιστον όχι τόσο επικίνδυνος για εμάς τους υπόλοιπους όσο αυτοί...